Morgunblaðið - 16.01.2014, Síða 29

UMRÆÐAN 29
Bréf til blaðsins
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. JANÚAR 2014
fi p y j g p
C p i ð lh kl lme va netu-vinaigrette og ettasa ati Grafið lam
Villibráðar-paté prikmeð pa
Bruchetta tarsmeð tvíreyktu hangikjöti, balsamrauðlauk og piparró
Bruchetta með hráskinku, balsam nmog grill uðu Miðjarðarhafsgræ
- salat skufer
ðbo
arðameð Miðj
kjRisa-ræ
með peppadew iluS
ajónmeð japönsku m
het
Hörpuskeljar má, 3 s
Frönsk súkkulaðikaka skum/rjóma og fer
Vanillufylltar vatnsdeigsbollur arbSúkkulaðiskeljar með jarð
Kjúklingur-satay á spjóti með ídýfu Teryaki-lamb á spjóti R
ahörpuskel maríneruð á pinna Túnfiskur í sesamhjúp á spjóti mSími 511 8090 • www.yndisauki.is
Veitingar fyrir öll tækifæri,
stór og smá, fyrir einstaklinga
og fyrirtæki.
Markmið okkar er alltaf það
sama, glæsilegar veitingar
og ómótstæðilegt bragð.
Persónuleg og góð þjónusta.
Það var ótrúlegt að
lesa frétt á mbl.is í
gær þar sem Bragi
Michaelsson, formað-
ur fulltrúaráðs sjálf-
stæðisfélaganna í
Kópavogi og formað-
ur kjörnefndar fyrir
prófkjör okkar 8.
febrúar næstkomandi,
nafngreinir og ræðst
gegn frambjóðendum
í prófkjörinu. Fólki sem hann er í
forsvari fyrir og á að passa upp á
jafnræði og heiðarleg vinnubrögð
fyrir þess hönd. Það er hlutverk
formanns kjörnefndar.
Mannasættir er Bragi nú ekki. Á
sama tíma og hann fer fram á að
frambjóðendur segi sig frá stjórn-
um fram yfir prófkjör og að þeir
sýni af sér heiðarleg vinnubrögð
lýsir hann yfir eindregnum stuðn-
ingi við annan frambjóðandann til
1. sætis og ræðst með
aðdróttunum gegn
nafngreindum fram-
bjóðendum. Það gerir
formaður kjörnefndar
og fulltrúaráðs ekki.
Bragi Michaelsson er
auðvitað algjörlega
vanhæfur til að sinna
þeim störfum lengur.
Það er auðvitað
skondin umræða út af
fyrir sig eins og sést
hefur í nokkrum miðl-
um að verið sé að ráð-
ast gegn núverandi oddvita eða
safna liði. Það hefur verið stefna
okkar sjálfstæðisfólks að fagna því
að hæft fólk bjóði sig fram til
starfa og bjóða bæjarbúum upp á
valkosti. Til þess eru prófkjör. Við
höfum reyndar kvartað undan því
að erfitt hafi verið að fá til starfa í
stjórnmálum hæft fólk með víð-
tæka reynslu og ættum því að
fagna slíkum framboðum.
Látum nú vera að undirritaður
sé spyrtur við Gunnar Birgisson,
hann er persónulegur vinur minn
eftir langt samstarf og ég sé ekki
eftir því að hafa stutt hann enda
einn af okkar öflugustu stjórn-
málamönnum. Ég skæli ekki und-
an því. Gunnar er hins vegar ekki í
framboði nú, því er illskiljanlegt
hvers vegna formaður kjörnefndar
og fulltrúaráðsins, sem segist ekki
eiga í neinum illdeilum við Gunnar,
er að draga hann inn í umræðuna.
En að formaður kjörnefndar ráðist
á þennan hátt á Þóru Þórarins-
dóttur og Gunnlaug Snæ Ólafsson
er lágkúrubragð sem ekki er hægt
að láta ósvarað.
Þóra er þekkt að dugnaði, sann-
girni og mannkærleika, gift séra
Gunnari Sigurjónssyni presti í
Digraneskirkju og hefur með hon-
um starfað af afli að góðgerðar- og
mannúðarmálum. Hún stjórnar
Styrktarfélaginu Ási af mikilli
prýði og hefur ómetanlega reynslu
í málefnum fatlaðra sem og fé-
lagsmálum almennt. Hún hefur
aldrei beitt sér nema af sanngirni
og aldrei gegn neinum, aðeins fyrir
góðum málefnum.
Gunnlaugur Snær Ólafsson er
einn af okkar röggsömu ungu
mönnum, hefur starfað af miklum
dugnaði fyrir Sjálfstæðisflokkinn
og beitt sér í málum sem honum
eru hugleikin. Ekki með neinum
persónum, heldur eftir málefnum
og hefur verið óhræddur við að tjá
skoðanir sínar án tillits til hvort
þær séu einhverjum þóknanlegar
eða ekki.
Bæði hafa þau unnið óeig-
ingjarnt starf fyrir Sjálfstæð-
isflokkinn árum saman og eiga
betra skilið þegar þau bjóða sig
fram fyrir hönd flokksins en að
fá slíkar kveðjur frá formanni
kjörnefndar og fulltrúaráðsins.
Það kann ekki góðri lukku að
stýra að formaður kjörnefndar,
sem á að gæta hlutleysis í hví-
vetna, fari fram með þessum
hætti sem er reyndar ekkert að
byrja með þessu útspili hans.
Það eru svona vinnubrögð sem
skaða Sjálfstæðisflokkinn en
ekki hver styður hvern. Það hlýt-
ur að vera réttur allra að velja
hverja þeir styðja þó svo að það
sé ekki þóknanlegt formanni
kjörnefndar og fulltrúaráðsins.
Einstaklingur í þeirri stöðu kem-
ur einfaldlega ekki svona fram.
Fer þetta ekki bara að verða gott
hjá þér, Bragi?
Fer þetta ekki bara að verða gott hjá þér, Bragi?
Eftir Jóhann
Ísberg »En að formaður
kjörnefndar ráðist
á þennan hátt á Þóru
Þórarinsdóttur og
Gunnlaug Snæ Ólafsson
er lágkúrubragð sem
ekki er hægt að láta
ósvarað.
Jóhann Ísberg
Höfundur er varabæjarfulltrúi
í Kópavogi.
Sem ég heiti Friðþjófur Alexander
Vilhjálmsson skal þetta verða minn
síðasti róður á þessari bátkollu hvein
oft í kokknum á
Bárði Snæfellsás
SH 25, þegar
pottarnir létu illa
í brælu. En þegar
kannski stóð bet-
ur í bælið sagði
hann: Kallið þið
þetta brælu? Þið
hefðuð átt að vera
í nítján vindstig-
unum á honum
Víkingi öðrum.
Þar vísaði hann til Vestfjarða því þar
var allt mest, veðrið, bátarnir, bless-
aðir sjómennirnir og jafnvel lög-
fræðingurinn, frændi hans. Vestfirð-
ingarnir voru ekki neitt „nælon og
gaberdín“.
Alli var landsfrægur fiskimaður
frá fyrri tíð. Þetta var á vertíðinni
1963 og þá var hann orðinn við aldur,
líklega um sextugt, en var hinn harð-
asti af sér. Hann blóðgaði oft og mik-
ið, stundum ber að mitti til að storka
okkur strákunum. Svo lét hann bera
vel á sér á bryggjunni í góðviðri.
Við urðum góðir vinir. Ég fékk
auðvitað matarást á honum. Hann
notaði mig svo til að segja sér hvað
stúlkurnar á verbúðinni töluðu um
hann, en ég bjó þar þá. Undir þeirri
frásögn deplaði hann augunum
ákaft. Alli varð mikið viðloða í Ólafs-
vík á næstu árum. Meðal annars
dvaldi hann stundum vikum saman á
mínu heimili eftir að ég eignaðist
fjölskyldu. Kom hann þá og fór að
vild. Eitt sinn þegar hann hafði verið
lengi í burtu mætti ég honum á
Langastígnum, þar sem hann kom
siglandi, svona líka fínn eins og allt-
af. Kaskeitið var á sínum stað,
skrautlegur klútur um háls, hvítt
brjóst og dökkur jakki og það var
sláttur á þeim gamla. Þá tók ég að
láni orðfæri hans sjálfs og kallaði á
móti honum: Það er mikið að maður
sér gengið fyrirmannlega um götur
borgarinnar! Hann kallaði jafn hátt
til baka að þá rykféllu ekki glugga-
tjöldin. Svo ískraði í honum hlát-
urinn.
Alli kokkur var söngelskur. Söng
hann oft gömul og góð sönglög. En
frægur var hann fyrir aðeins eitt lag
sem hann söng með miklum til-
þrifum. Í hrotunni miklu 1963 greip
Ríkarð Magnússon skipstjóri stund-
um til þess ráðs að herða á okkur
með síðustu trossuna með því að
kalla Alla frá uppvaskinu og fá hann
til að taka þetta lag, sem ég vissi
hann aðeins einan syngja. Alltaf var
lag og texti eins.
Nú ætla ég að birta þennan
skrítna texta skrifaðan eftir fram-
burði. Lýsi svo eftir þeim sem kann-
ast við þetta lag. Tilgangurinn er að
koma þessu til varðveislu og jafn-
framt að halda á lofti minningu vinar
míns með fallega og stundum
skrítna tungutakið:
Ingnini pingnini, ingnini pingnini
pæjarná.
Ingnini pingnini, ingnini pingnini
pæjarná.
Þrjátíu punda ketið það
jú, kallarnir hafa étið það.
Ingnini pingnini
pæjarná.
HELGI KRISTJÁNSSON,
Ólafsvík.
Söngur Alla fiskimanns
Frá Helga Kristjánssyni
Helgi
Kristjánsson
Aukablað
um bíla fylgir
Morgunblaðinu
alla þriðjudaga