Morgunblaðið - 04.07.2014, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 4. JÚLÍ 2014
✝ Steinvör Sig-urðardóttir
fæddist í Gröf í
Breiðuvíkurhreppi
á Snæfellsnesi þann
27.3. 1930. Hún lést
á LSH í Fossvogi
25.6. 2014.
Foreldrar Stein-
varar voru: Sig-
urður Eiríksson, f.
23.11. 1903, d. 14.8.
1977, og Jenný
Ágústsdóttir, f. 24.9. 1908, d.
17.7. 1995. Systkini hennar eru:
Þorsteinn, f. 1928, Ágúst, f.
1931, Eiríkur Garðar, f. 1933,
Sigrún, f. 1935, Reimar, f. 1937,
d. 1995, Hafsteinn, f. 1938,
Bergur, f. 1941, Gestur, f. 1943,
d. 2004, Sigurður Jens, f. 1945
og Kolbrún, f. 1952. Steinvör
giftist 30.1. 1953 Einari B. Þórð-
arsyni, f. 24.4. 1927, d. 16.11.
2004. Börn þeirra eru:
1) Guðrún, f. 23.4. 1952, börn
hennar og Ágústs Guðmunds-
sonar eru: a) Þórlaug, f. 1973,
synir hennar og Einars Sævars-
sonar eru Valtýr Elliði, f. 2003
og Kilian Helgi, f. 2005, b) Stein-
vör f. 1985, m. Haraldur Hrann-
ar Haraldsson, f. 1985, synir
þeirra eru Haraldur Einar, f.
2010 og Ágúst, f. 2012. c) Finn-
bogi, f. 1987, samb.k. Eyrún
Sævarsdóttir, f. 1988, börn Guð-
rún Lilja, f. 2011 og Sædís Anna,
Ingibjörg Helgadóttir, látin,
synir þeirra eru b) Einar Borg,
f. 1984, sambk. Iris Saara H.
Karlsdóttir, dætur Einars og
Gerðar Guðmundsdóttur eru
Telma Rut og Rakel Anna, f.
2008. c) Jakob Helgi f. 1986,
kona Þórðar er Guðbjörg Ósk-
arsdóttir, f. 27.3. 1956.
Steinvör ólst upp ásamt 10
systkinum að Brunnstíg 4 í
Hafnarfirði. Hún lauk barna-
prófi frá Barnaskóla Hafn-
arfjarðar, stundaði nám við
Húsmæðraskólann á Akureyri
veturinn 1947-1948 og vann eft-
ir það m.a. á Bessastöðum.
Steinvör og Einar reistu sér hús
að Lynghvammi 1 í Hafnarfirði
og bjuggu þar í 40 ár þar til þau
fluttu að Suðurvangi 23b. Eftir
lát Einars fluttist Steinvör í
íbúðir aldraðra að Sólvangsvegi
1.
Steinvör lék með meist-
araflokki Hauka í handbolta og
varð Íslandsmeistari með liði
sínu. Hún var í kvenfélagi Hafn-
arfjarðarkirkju og Oddfellow-
reglunni en hún var einn af
stofnendum Rb.st. nr. 8 Rann-
veigar. Þar gegndi hún ýmsum
trúnaðarstörfum. Eftir að börn-
in stálpuðust vann Steinvör
mörg sumur í Gróðrarstöðinni í
Skuld og seinna í mjólkurbúð.
Eftir tveggja ára skólavist í
Flensborg á miðjum aldri hóf
hún störf í bókabúð Olivers
Steins, þar sem hún vann síð-
ustu starfsárin.
Útför Steinvarar verður gerð
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag, 4.
júlí 2014, og hefst athöfnin kl.
13.
f. 2012. d) Ásrún, f.
1989, samb.m. Jón
Ágúst Eggertsson,
f. 1988, dætur
þeirra eru Indiana
og Olivia, f. 2013, 2)
Jenný, f. 2.10. 1953,
m. Hjalti Sæmunds-
son, börn þeirra
eru: a) Einar Lyng,
f. 1971, samb.k.
Rakel Árnadóttir,
dóttir þeirra er Re-
bekka, f. 2010, börn Einars eru
Einar Gísli, f. 1996 og Kolbrún
María, f. 2000, dóttir Rakelar er
Dröfn, f. 1999, b) Rósa Lyng, f.
1973, m. Hallgrímur Indriðason,
dætur þeirra eru Líf, f. 1998 og
Sif, f. 2006. c) Daníel, f. 1975, k.
Kristín Björg Yngvadóttir, dæt-
ur þeirra eru Victoría Jenný, f.
2006, Emilía Rós, f. 2009 og
María Guðlaug, f. 2012, dóttir
Kristínar er Svava Ósk Jóhann-
esdóttir, f. 2000, 3) Sigurður, f.
11.4. 1957, k. Sólveig Birna Jós-
efsdóttir, börn þeirra eru: a)
Jósef, f. 1984, k. Kristín Vala
Einarsdóttir, f. 1989, b) Kári, f.
1987, c) Andri, f. 1991, d) Magni,
f. 1994 og e) Diljá, f. 1996, 4)
Þórður, f. 3.11. 1958, Sonur
hans og Guðbjargar Ragn-
arsdóttur er a) Ragnar f. 1977,
maki Margrét Arngrímsdóttir,
dætur þeirra eru Jasmín, f. 1999
og Sóley, f. 2003, fv.k. Þórðar er
Elskuleg tengamóðir mín er
dáin. Það er djúp sorg í hjarta
mínu að fá ekki að njóta hennar
lengur.
Ég kynntist Diddu fyrir sjö ár-
um þegar ég varð ástfangin af
syni hennar. Hún tók mér strax
opnum örmum og veitti mér mikla
gleði og hlýju. Börnunum mínum
var hún sérlega hlý og fyrir það
vil ég þakka. Didda var falleg
kona og einstaklega hæfileikarík.
Það lék allt í höndunum á henni
og ekki leið sá dagur að hún væri
ekki eitthvað að framleiða.
Þar sem ég bý í Svíþjóð voru
heimsóknir stopulli en við hringd-
um reglulega hvor í aðra og töl-
uðum lengi um allt og ekkert.
Fyrir ári kom Didda svo í heim-
sókn til okkar til Svíþjóðar og þar
naut ég þess að kynnast henni
betur, en Didda var sérlega minn-
ug og fróð.
Við hjónin vorum á leið til Ís-
lands í heimsókn og búið var að
velja brottfarardag. Dagurinn var
4. júlí og það fyrsta sem við ætl-
uðum að gera eftir lendingu var
að heimsækja hana Diddu. Þessi
dagur breyttist í brottfarardag-
inn hennar Diddu, þar sem við nú
fylgjum henni síðasta spölinn.
Takk fyrir alla þína hlýju í
minn garð elsku Didda. Takk fyr-
ir allar frábæru móttökurnar
elsku Didda. Takk fyrir öll ynd-
islegu símtölin elsku Didda. Ég
sakna þín.
Guðbjörg Óskarsdóttir.
Didda systir var næstelst af
okkur 11 systkinum, Sigrún, ég
og átta bræður. Oft reyndi á hana
í þessum stóra systkinahóp.
Didda fór í húsmæðraskóla á Ak-
ureyri og það átti nú við hana, því-
líkur myndaskapur í öllu sem við-
kom heimilishaldi. Það voru
hennar ær og kýr, alltaf að prufa
einhverjar nýjar uppskriftir úr
dönsku blöðunum og öðrum góð-
um.
Didda var þvílíkur völundur í
öllu sem viðkom handavinnu,
saumaði, sneið og prjónaði á börn-
in sín og aðra. Hún var heltekin af
„Búdapest“ á seinni árum og
stytti það henni margar stundirn-
ar sem margir hafa fengið að
njóta. Didda var ofsalega vand-
virk og af þeim sökum gat ég oft
grenjað þegar mamma, Didda og
Sigrún voru að kenna mér að
prjóna eða sauma því þar varð allt
að vera fullkomið og rakið upp ef
það var ekki nógu gott fyrir þær.
Mikið er ég þakklát fyrir það í
dag.
Didda var mjög vel lesin, var
ábyggilega með bestu kúnnum
bókasafnsins. Hún kom oft með
góðar ábendingar um bækur sem
vert væri að lesa ásamt því að
færa mér fallegar ljóðlínur sem
hún hafði lesið, hvort sem þær
voru eftir Robert Burns eða KN.
Það voru ófáar ferðirnar sem
Didda og Einar tóku mig með á
sumrin bæði með leigubíl og eftir
að þau eignuðust Opelinn ásamt
öllum stundunum sem ég var of-
virka systirin í Lynghvammi 1.
Árin öll þakka ég, heilræðin og
umhyggjuna fyrir mér og mínum.
Didda og Sigrún voru svona auka-
mömmur mínar enda svo miklu
eldri en ég og voru mér svo góðar
fyrirmyndir. Ég er svo ánægð að
hafa heimsótt hana Diddu 19.
júní, þá var hún svo flott með ný-
lagt hár og svo ánægð og glöð,
svaka skvísa sem leið svo vel. Nú
er hún farin að hitta Einar sinn á
ströndinni hinum megin með bros
á vör. Ég kveð hana stóru systur
með söknuði og þökk.
Guð gefi aðstandendum gleði
og góðar minningar. Læt ég ljóð-
ið, sem Diddu og mömmu þótti
svo vænt um og hún sendi mér
þegar mér lá mikið á huggun,
fylgja með kærri kveðju.
Ég bið þig Guð að gæta mín
og gefa mér þitt brauð,
svo elska megi ég orðin þín
og aldrei líða nauð.
Ég bið þið Guð að gæta mín
og gefa mér þinn frið,
svo öðlast megi ég ást til þín
og öðrum veita lið.
Ég bið þig Guð að gæta mín
og gef mér þitt ljós,
svo lýsa megi ég leið til þín
lífsins smæstu rós.
Ég veit þú Guð mín gætir hér
í gleði sorg og þraut,
og glaður mun ég gefast þér
þá gengin er mín braut.
(Ingibjörg R. Magnúsdóttir)
Kolbrún Sigurðardóttir
og fjölskylda.
Elsku amma, það er erfitt að
hugsa til þess að þú sért farin,
þetta gerðist allt svo hratt og hluti
af fjölskyldunni erlendis þegar þú
veikist skyndilega. Skrítið að
hugsa til þess að ég geti ekki leng-
ur skroppið yfir til þín í kaffi og
rætt við þig um allt milli himins og
jarðar. Fyrir mér varst þú ekki
aðeins amma mín heldur einnig
mjög kær vinur.
Þótt mér finnist þú hafa kvatt
okkur alltof snemma er ég
ánægður með að þú skulir hafa
fengið að vera jafnskýr og þú
varst fram að síðustu dögum.
Eins og þú sagðir svo oft: Er á
meðan er. Hvíl í friði elsku amma.
Þinn
Kári.
Steinvör
Sigurðardóttir
Ríkharð eða
Rikki eins og hann
var kallaður kom til
mín á vordögum
2004 og bað um
vinnu á raftækjaverkstæðinu
Rafgeisla á Norðfirði. Ég tók
mér smáumhugsunarfrest en
benti honum á í leiðinni að á
þessu verkstæði væri stundað
einelti. Hann var ráðinn að sam-
þykktum kostum en taldi að
hann ætti að hjálpa til við að ein-
elta Björn, fermingarbróður
sinn, sem þarna starfaði.
En eittvað var þetta á mis-
skilningi byggt því að í kaffitím-
um skutu menn hver á annan
eins og ekkert væri sjálfsagðara.
Eitt sinn þegar við unnum
saman skömmu síðar bað ég
hann að rétta mér annan væng-
inn, til aðstoðar. Rikki hálfmóðg-
aðist og sagði að hann héti Már,
Ríkharð Már
Haraldsson
✝ Ríkharð MárHaraldsson
fæddist 2. ágúst
1953. Hann lést 16.
júní 2014. Útför
Ríkharðs fór fram
27. júní 2014.
sem ég ekki vissi,
og þessi fuglskenn-
ing væri óþörf. En
þetta jafnaði sig
fljótt eins og jafnan
síðar í okkar sam-
skiptum sem oft
voru á léttari nót-
unum.
Við lærðum hjá
sama lærimeistara,
Guðmundi Friðriks-
syni frá Seldal. Ég
reyndar nokkuð á undan og
höfðum báðir gott af.
Rikki var góður starfsmaður,
samviskusamur og þeim verkum
sem hann vann var vel lokið.
Honum var ekki um það að þurfa
að fara frá óloknu verki ef annað
kallaði á. En ef mikið lá við gerði
hann það.
Samstarf okkar Rikka gekk
mjög vel. Ég vil þakka það og
votta aðstandendum samúð
mína.
Tómas R. Zoëga (Tommi).
Fallinn er frá langt fyrir aldur
fram góður vinur og golffélagi,
Ríkharð Már, eða Rikki eins og
við kölluðum hann. Rikki laut í
lægra haldi fyrir krabba eins og
alltof margir á besta aldri gera.
Rikki var góður félagi, alltaf
stutt í glens og hann kom líka oft
með skemmtilleg tilsvör í um-
ræðuna ef svo bar undir. Rikki
var virkur í starfi Golfklúbbs
Norðfjarðar og starfaði síðast í
mótanefnd. Alltaf var hann tilbú-
inn að koma og vinna fyrir
klúbbinn sinn ef þess var þörf,
annaðhvort að vinna í rafmagni,
leggja þökur, snyrta glompur
eða bara það sem þurfti að gera
hverja þá stund.
Vinnu minnar vegna drakk ég
kaffi með honum næstum því
vikulega í sex ár og þar var
margt rætt og yfirleitt var mikið
fjör á kaffistofunni og fékk mað-
ur alveg að heyra það ef ég var
að reyna selja honum eitthvað
sem honum líkaði ekki eða mál-
efnið sem rætt var var honum
ekki að skapi. Okkar áhugamál
lágu saman, bæði skíðin og golf-
ið.
Með þessum fáu orðum um
vin minn Rikka langar mig að
þakka honum fyrir samferðina í
gegnum tíðina. Laufeyju, börn-
um, tengdabörnum, afabörnum,
Unni, systkinum og öðrum að-
standendum votta ég mína
dýpstu samúð og vona að minn-
ingar um góðan dreng verði
þeim hjálp í sorginni.
Gunnar Ásgeir Karlsson.
Það er sorglegt
að kveðja góða
frænku, Unni Bald-
ursdóttur, sem and-
aðist eftir þung veik-
indi í blóma lífsins.
Við vorum jafnöldrur. Amma
okkar og afi bjuggu í lítilli íbúð
sem rúmaði ótrúlega marga og
myndaði trausta umgjörð um
stórfjölskylduna og stækkandi
hóp barnabarna þeirra. Í sama
húsi hafði Klara, mamma Unnar,
einnig fest sér íbúð og allir nutu
góðs af nýbýlinu.
Unnur dvaldi einnig mikið hjá
föðurafa sínum, Baldri. Hann var
prentari og rak litla prentsmiðju í
sama húsi og hann hélt heimili.
Þangað var gaman að koma og
var heimur prentsmiðjunnar
heillandi og spennandi. Að auki
var ljúfmennska Baldurs einstök
sem við stöllur nýttum okkur
stundum þegar átti að sveigja
reglur, t.d. um háttatíma eða sæl-
gætiskaup. Á milli þeirra Unnar
og Baldurs var ávallt gott sam-
band og reyndist hún honum stoð
og stytta eftir því sem árin færð-
ust yfir.
Unnur var ung þegar hún
stofnaði heimili og eignaðist
einkadóttur sína, Ingibjörgu.
Samband þeirra mæðgna var fal-
legt og náið og síðar bættust
barnabörn og tengdasonur í fjöl-
skyldu Unnar ásamt síðari eigin-
manni hennar, Sævari. Hún
reyndist sínum nánustu afar vel
og þá ástúð fékk hún endurgoldna
í veikindunum undanfarin miss-
eri.
Nú þegar komið er að kveðju-
stund og litið er til baka átta ég
mig á hve snemma miklir mann-
kostir Unnar komu í ljós. Hún var
glæsileg, kraftmikil, iðin, útsjón-
arsöm og hugrökk. Traust, ljúf og
góð og bar sig alltaf vel. Hún hafði
ekki hátt um sjálfa sig eða eigin
hag og gat verið mjög fylgin sér.
Fundum okkar fækkaði eftir að
við komumst á fullorðinsár enda
hvor um sig á kafi í dagsins
amstri. Það ríkti þó alltaf hlýja og
tryggð og sama þótt langt liði á
milli, alltaf var hægt að taka upp
þráðinn áreynslulaust. Við áttum
gott samtal fyrir skömmu og
stefndum á að hittast en fáum
dögum síðar lagði krabbameinið
til síðustu atlögu við hana. Eftir á
að hyggja vissum við líklega báðar
innst inni að við ættum ekki eftir
að mætast hérna megin aftur.
Unnur sýndi mikið hugrekki í
veikindum sínum og lífsþrótt. Það
er sárt að kveðja og votta ég
hennar nánustu einlæga samúð,
Sævari, Ingibjörgu og fjölskyldu
hennar, Klöru og systrunum Sus-
an og Birnu.
Blessuð sé minning Unnar
Baldursdóttur.
Laufey Guðjónsdóttir.
Elsku yndislega Unnur mín, nú
kveð ég þig með trega og sorg í
hjarta.
Þú, þessi fallega kona að innan
sem utan, ert fallin frá eftir hetju-
lega baráttu vegna veikinda
þinna. Þetta er svo óréttlátt, þú
sem elskaðir að lifa og vera með
þínum nánustu. Ávallt sástu húm-
orísku hliðarnar á lífinu, enda
þegar ég hugsa til þín brosi ég og
hlæ því þú áttir svo mörg gull-
korn. Það erfir hún dóttir þín.
Elsku Unnur, ég vil þakka fyrir
allar þær stundir, samræður og
þann hlýleika og væntumþykju
sem þú hefur gefið mér. Ég varð-
veiti þær í hjarta mínu. Ég er svo
þakklát að hafa fengið að kynnast
Unnur Guðrún
Baldursdóttir
✝ Unnur GuðrúnBaldursdóttir
fæddist 24. maí
1958. Hún lést 13.
júní 2014. Útför
hennar fór fram 24.
júní 2014.
þér þó mér finnist
það alltof stuttur
tími. Elsku Unnur,
mér þykir alveg
óendanlega vænt
um þig og ég vona
að þér líði vel núna
og finnir friðinn.
Elsku Ingibjörg
vinkona mín, Jón
Arnar, allir gaur-
arnir ykkar og Sæv-
ar, guð veri með
ykkur á þessari sorgarstund og
gefi ykkur styrk á þessum erfiðu
tímum. Elska ykkur ofurheitt.
Ykkar
Selma.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku Unnur, nú ertu farin
langt fyrir aldur fram. Þú varst
alltaf svo falleg og fín, hafðir gam-
an af því að klæða þig upp. Það
var gaman að spjalla við þig og
stutt í húmorinn og vildi ég óska
að við hefðum átt fleiri stundir
saman.
Síðustu mánuðir voru þér erf-
iðir en hann Sævar stóð hetjulega
við hlið þér og hjúkraði Unnsu
sinni.
Elsku Sævar, missir þinn er
mikill og biðjum við guð um að
styrkja þig í sorg þinni. Öðrum
ástvinum sendum við innilegar
samúðarkveðjur.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá
aftur huga þinn, og þú munt sjá, að þú
grætur vegna þess, sem var gleði þín.
(Kahlil Gibran)
Blessuð sé minning þín, elsku
Unnur.
Þóra og Gunnar.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
móður okkar, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR HALLDÓRSDÓTTUR,
Hrafnistu, Hafnarfirði,
áður til heimilis að
Vallarbraut 6,
Reykjanesbæ.
Guðrún Gunnlaugsdóttir,
Jón Gunnlaugsson, Eín Einarsdóttir,
Halldór Gunnlaugsson, Borgný Samúelsdóttir,
Sigrún Gunnlaugsdóttir, Karl Guðjónsson,
Leifur Gunnlaugsson,
Hugrún Gunnlaugsdóttir, Sigurður Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Við sendum okkar hjartans þakkir til allra sem
sýndu okkur samúð og veittu aðstoð við
andlát og útför okkar elskulegu
ERNU BRYNDÍSAR HALLDÓRSDÓTTUR.
Starfsfólk krabbameinsdeildar 11E fær okkar
bestu þakkir fyrir hlýja og góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gabríela Bryndís Ernudóttir, Björn Þór Hilmarsson,
Helga Bryndís Ernudóttir,
Lilja Björk Björnsdóttir, Egill Tryggvason,
Sturla Þór Björnsson, Rebekka Halldórsdóttir,
Sigrún Guðmundsdóttir,
Helga G. Halldórsdóttir.