Morgunblaðið - 25.06.2014, Side 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. JÚNÍ 2014
✝ Erna BryndísHalldórsdóttir
fæddist 3. ágúst
1951 í Reykjavík.
Hún lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 17. júní
2014.
Foreldrar henn-
ar eru hjónin Hall-
dór Þ. Ásmunds-
son, múrara-
meistari í
Kópavogi, f. 15. júní 1917, d. 17.
jan. 2001, og Sigrún Guðmunds-
dóttir, húsfreyja í Kópavogi, f.
18. okt. 1927. Erna Bryndís var
sú þriðja í hópi fjögurra systk-
ina og eru þau: Ásmundur Birg-
ir, f. 10. mars 1948, verkstjóri;
Helga Guðný, f. 7. nóvember
1949, félagsfræðingur og fjár-
öflunarfulltrúi Rauða krossins;
og Bjarni Guðberg, f. 11. júní
1957, framkvæmdastjóri.
Dætur Ernu Bryndísar eru
Gabríela Bryndís, f. 14. maí
1986, sálfræðingur, gift Birni
Þór Hilmarssyni, og Helga
Bryndís, f. 19. júní 1989, kvik-
myndaframleiðandi. Stjúpbörn
hennar eru Sigurður Freyr, f.
Bryndís starfaði hjá Endurskoð-
unarskrifstofu Eyjólfs K. Sig-
urjónssonar 1970-1973, Coopers
& Lybrand (PWC) í Kaupmanna-
höfn 1973-1979, hjá sama fyr-
irtæki í Newport Beach í Kali-
forníu 1979-1981 og í Reykjavík
1981-1983. Hún starfaði hjá
Endurskoðun og reiknings-
skilum hf., síðar Ernst & Young
ehf., 1983-2000 og rak eigin fyr-
irtæki, Hyrnu ehf. og EBH Con-
sulting ehf., 2001-2009. Erna
Bryndís tók um árabil virkan
þátt í starfi Sjálfstæðisflokksins
og sat m.a. í stjórn efnahags- og
viðskiptanefndar, stjórn Hlíða-
og Holtahverfis, fulltrúaráðinu í
Reykjavík og flokksráðinu þeg-
ar hún lést. Hún gegndi ýmsum
störfum innan stjórnar Félags
löggiltra endurskoðenda (FLE)
1981-1984 og sat í álitanefnd
FLE 1983-1984 og í reiknings-
skilanefnd 1991-1994. Erna
Bryndís var stofnandi Félags
kvenna í endurskoðun og for-
maður um tíma, auk þess sem
hún átti sæti í ýmsum nefndum
og stjórnum félaga, s.s. Yf-
irtökunefnd, Kauphallarnefnd,
Kjaranefnd, stjórn Kauphallar,
stjórn Samtaka fjárfesta, banka-
ráði Seðlabanka Íslands, Við-
skiptaráði og stjórn Kvenrétt-
indafélags Íslands.
Útför Ernu Bryndísar fer
fram frá Dómkirkjunni í Reykja-
vík í dag, 25. júní 2014, kl. 13.
23. sept. 1965, kvik-
myndaframleið-
andi, giftur Berg-
lindi Björgúlfs-
dóttur, f. 7. okt.
1965, söngkonu og
kennara, Matthías,
f. 31. maí 1967, við-
skiptafræðingur,
giftur Anette
Schou, f. 25. jan.
1967, Lilja Björk, f.
6. mars 1975, við-
skiptafræðingur, gift Agli
Tryggvasyni, f. 29. sept. 1969,
viðskiptafræðingi, Sturla Þór, f.
11. ágúst 1977, tölvunarfræð-
ingur, giftur Rebekku Halldórs-
dóttur, f. 15. okt. 1974, hár-
snyrtimeistara. Erna Bryndís
átti eitt barnabarn, Helga Bald-
ur Björnsson, f. 15. júní 2013,
son Gabríelu Bryndísar og
Björns Þórs, og fjórtán stjúp-
barnabörn.
Erna Bryndís ólst upp í Kópa-
vogi. Hún nam endurskoðun við
Háskóla Íslands 1970-1973 og
Handelshøjskolen í Kaupmanna-
höfn 1973-1974. Hún varð lög-
giltur endurskoðandi á Íslandi
1976 og í Danmörku 1977. Erna
Þrátt fyrir að dauðinn sé óum-
flýjanlegur er alltaf jafn óvænt að
standa frammi fyrir því að þurfa
kveðja einhvern. Erna Bryndís
greindist með krabbamein fyrir
nokkrum árum og háði hetjulega
baráttu við sjúkdóminn.
Erna Bryndís kom inn í líf mitt
nokkrum árum eftir að móðir mín
hafði látist úr krabbameini. Að
taka að sér hlutverk stjúpmóður
var vandasamt hlutverk. Ég var
ekkert á því að hleypa henni að
mínu lífi á þeim tíma og Erna
Bryndís hafði sjálf ekki mikla
reynslu af því að umgangast börn,
hvað þá táninga. Þegar leið á lífið
urðum við Erna Bryndís ágætis
vinir og samskipti okkar mjög ná-
in. Ég eignaðist sjálfur börn og
hefur Erna Bryndís stutt við bak-
ið á börnum okkar auk þess að
Erna Bryndís var dugleg að
rækja ömmuhlutverkið gagnvart
syni okkar Anette. Hún var guð-
móðir Matthíasar Schou. Við
munum sakna hennar. Erna
Bryndís var alltaf til staðar og
reiðubúin til að styðja við bakið á
okkur systkinunum þegar við
þurftum á að halda. Hún var mjög
fjölskyldurækin og reyndi að
stuðla að því að við systkinin héld-
um góðu sambandi.
Erna Bryndís hafði gífurlegan
kraft í sér. Þessum krafti beitti
Erna Bryndís í starfi sínu og í
uppeldi á systrum mínum. Á
seinni árum einbeitti Erna Bryn-
dís sér að því að láta gott af sér
leiða og vann að ýmsum góð-
gerðamálum auk þess að vera virk
í starfi Sjálfstæðisflokksins. Hvar
sem Erna Bryndís kom við mark-
aði hún spor.
Við þökkum fyrir að fá að kynn-
ast þér og vottum systrum mín-
um, Helgu Bryndísi og Gabrielu
Bryndísi, okkar dýpstu samúð.
Matthías, Anette
og Matthías Schou.
Í dag kveð ég þig, elsku
mamma mín. Mér finnst það mjög
ósanngjarnt hvað þú fékkst stutt-
an tíma með okkur. Það er svo
margt sem mér finnst ég eiga eftir
að gera með þér og segja þér. Ég
er samt virkilega þakklátur fyrir
þann tíma sem ég fékk með þér.
Ég var aðeins fimm ára þegar þú
komst inn í líf mitt. Það er meira
en að segja það að koma inn í fjöl-
skyldu með fjögur stjúpbörn sem
hafa nýlega misst móður sína. En
þú varst aldrei hrædd við að taka
við stórum verkefnum og það átti
svo sannarlega við hér. Fyrir það
er ég óendanlega þakklátur.
Það var alltaf svo gott að tala
við þig. Þú varst baráttukona sem
kunni að ná árangri og því mjög
gott að leita ráða til þín með hvaða
málefni sem var. Þú kenndir mér
einnig að leggja mig alltaf allan
fram í lífinu, sama hvert verkefnið
var. Þú varst líka dugleg að gefa
okkur ráð, þér þótti vænt um okk-
ur. Ég mun halda áfram að hug-
leiða hluti með þér þó að svörin
verði ekki jafnauðfengin.
Við áttum mörg góð ferðalög
saman. Ég man eftir einu til Kali-
forníu. Þá keyptir þú á mig bleik-
ar stuttbuxur og lillabláan póló-
bol. Í dag væri þetta mjög flott en
fyrir 14 ára ungling árið 1991 var
þetta ekki svalt. Þú varst alltaf á
undan þínum tíma hvað varðar
hugsjónir og greinilega líka tísku.
Ég brosi enn þann dag í dag þegar
ég hugsa um þetta. Ég mun alltaf
eiga minningarnar um þig og
góðu stundirnar.
Blessuð sé minnig þín, mamma
mín. Þinn sonur,
Sturla Þór.
Elsku besta mamma. Þú komst
inn í líf okkar litla bróður þegar ég
var einungis 7 ára og hann 5 ára
og gekkst okkur í móðurstað. Það
var ekki létt verk að taka við fjór-
um stjúpbörnum og það reyndist
þér erfitt á köflum. Það er sárt að
þurfa að kveðja þig svona fljótt og
fá ekki að njóta þess að eiga meiri
tíma saman. Sagt er að lífið sé
ferðalag og á ég minningar um
margar góðar ferðir með þér. Sér-
staklega er minnisstætt ferðalag-
ið þegar við keyrðum um Evrópu
á húsbíl. Einnig hugsa ég hlýlega
til sumarbústaðaferðanna þar
sem við spiluðum mikið saman.
Þetta voru góðar stundir.
Þú varst hugrökk og hlý kona
og kenndir mér margt. Þú kennd-
ir mér að vera sterk og hafa metn-
að fyrir því sem ég tek mér fyrir
hendur. Þú hafðir mikla þörf fyrir
að sýna í verki væntumþykju þína
gagnvart öðrum með hlýjum
knúsum og það hef ég einnig tekið
mér til fyrirmyndar. Þér var annt
um að vera vel til fara og þú hafðir
þinn eigin flotta stíl. Þú varst á
undan þinni samtíð í innanhúss-
hönnun og þeir húsmunir sem ég
ólst upp við sjást nú á mörgum
heimilum í dag.
Þú elskaðir börnin mín eins og
þau væru þín eigin barnabörn.
Það er leitt að þau fái ekki að
kynnast þér frekar en ég veit að
þú munt áfram fylgjast með þeim
og vaka yfir þeim.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
farið með þér til Berlínar í desem-
ber þar sem við hjóluðum um alla
borgina saman. Mér þykir alveg
óendanlega ósanngjarnt að vera
búin að missa báðar mæður mínar
úr þessum illvíga sjúkdómi. Þú
barðist hetjulega við krabbamein-
ið og lést það ekki stoppa þig í að
lifa lífinu til fulls. Bara fyrir örfá-
um vikum varstu að skipuleggja
safaríferð og það má segja að sú
ferð sé hafin.
Guð geymi þig, elsku mamma.
Þín dóttir,
Lilja Björk Björnsdóttir.
Að kvöldi 17. júní kvaddi systir
mín, Erna Bryndís, þennan heim
eftir sex ára hetjulega baráttu við
illvígan sjúkdóm. Dagurinn er
táknrænn, kveðjustundin hæfir
vel stórhuga manneskju með stórt
hjarta. Erna Bryndís gerði allt
sem í mannlegu valdi stendur til
að hafa hemil á sjúkdómnum og
naut aðstoðar frábærra lækna og
heilbrigðisstarfsfólks víða að.
Erna Bryndís lagði mikið á sig til
að njóta samvista við sína nán-
ustu, enda gerðist margt mjög já-
kvætt í lífi hennar þennan tíma,
minningarnar ylja núna á erfiðum
tímamótum.
Erna Bryndís var með sterkan
lífsvilja, baráttukona til orðs og
æðis. Hún kunni að njóta þess
sem lífið hefur upp á að bjóða,
hafði mörg áhugamál, ferðaðist
víða og skapaði gæðastundir með
vinum og ættingjum þegar færi
gáfust. Hún hélt reisn sinni til
æviloka, en það var henni mjög
mikilvægt.
Að eiga góða systur og bræður
eru verðmæti sem nesta til full-
orðinsára. Góðir foreldrar eru
ekki síður ómetanlegir. Ákveðinn
sameiginlegur kjarni myndast um
lífsgildi sem fylgja hverjum og
einum á hans ævibraut. Við vor-
um fjögur systkinin og áttum
mjög samrýnda foreldra, góðar
fyrirmyndir. Við systurnar sögð-
um stundum í gríni þegar við
gerðum eitthvað sem heppnaðist
ekki alveg nógu vel, að því miður
væri ekki hægt að kenna foreldr-
unum um. Móðir okkar er enn á
lífi og fylgist hnípin með þessari
vitlausu röð forsjónarinnar, en
hún er sterk eins og alla tíð.
Við ólumst upp í Kópavogi,
sumarbústaðir á stangli og ný-
byggingar að rísa fullar af ungu
barnafólki. Foreldrar okkar
byggðu með KRON á Borgar-
holtsbraut 19 við Rútstúnið. Þetta
var árið 1951 þegar Erna Bryndís
fæddist.
Við áttum ágæta æsku. Náttúr-
an var leikvöllurinn, klettar,
berjalyng og tún fyrir boltaleiki.
Allt sem þurfti var til staðar, heil-
mikið frelsi, margt hægt að bralla.
Útileikir voru vinsælir, m.a.
brennó, yfir, hlaupa í skarðið og
fallin spýtan. Í nágrenninu var
Kópavogshælið, þar bjó fjölbreytt
flóra af fólki og við krakkarnir átt-
uðum okkur fljótt á að það fæðast
ekki allir eins, lífið er miserfitt,
sumir eiga bágt. Okkur var kennt
strax í æsku umburðarlyndi og að
bera virðingu fyrir fjölbreytileik-
anum.
Erna Bryndís var bráðþroska,
flutti ung að heiman, sjálfstæð
óvenju snemma í huga og athöfn-
um, kynntist hinum stóra heimi,
varð víðförul heimskona. Hún
valdi sér endurskoðun sem ævi-
starf, sótti sér réttindi hér heima
og í Danmörku, starfaði á báðum
stöðum og einnig í Bandaríkjun-
um.
Minningabrot leita á hugann á
kveðjustund sem börn að leik í
Kópavogi, hlustandi á föður okkar
spila á harmoniku, haldandi leik-
sýningar í bílskúrnum, við
sveppatínslu í Borgarfirði sem
endaði í dásamlegri matargerð,
ferðalög í Danmörku og skemmti-
legar stundir með fjölskyldu
minni á Flúðum, alltaf sól í minn-
ingunni. Systir mín var litríkur
persónuleiki og aldrei ládeyða í
kringum hana. Oft þegar á reyndi
var hún eins og klettur í straum-
þungu vatni, heiðarleg og réttsýn.
Síðast en ekki síst er mér þakk-
læti í huga fyrir einstaklega
ánægjulega samveru í Suður-Afr-
íku í nóvember 2013. Við heim-
sóttum fátækrahverfi, vorum við
útskrift á fræðslusetri ENZA-
samtakanna, skoðuðum fataflokk-
un því tengda, verkefni sem hún
studdi með ráðum og dáð, og
heimsóttum fjölskyldu í SOS-
þorpi sem hún hafði aðstoðað í
mörg ár. Í þessari ferð höfðum við
góðan tíma til að spjalla um heima
og geima, hitta fólk af öllum þjóð-
félagsstigum og njóta einstakrar
fegurðar þessa heimshluta, sem á
merkilega sögu.
Ernu Bryndísar systur minnar
verður sárt saknað, blessuð sé
minning hennar.
Helga G. Halldórsdóttir.
Eitt af því erfiða í lífi hvers
manns er að missa ástvini. Nú ert
þú farin frá okkur, elsku Erna
Bryndís, að okkur finnst allt of
snemma. Þú varst rétt að byrja
blóma lífsins þegar bankað var á
dyrnar hjá þér og þér var falið
annað hlutverk. Hlutverk hins fal-
lega engils. Elsku tengdamóðir og
amma, við viljum minnast þín með
þessu fallega ljóði.
Á öðrum stað þú áfram lifir.
Þín sál hefur þroskast og dafnað vel.
Þú á okkur hin horfir yfir.
Hjá fjölskyldu þinni ert að ég tel.
Þín dvöl var stutt á jörðu hér.
Þér var ætlað eitthvað mun meira.
Það hlutverk sem beið eftir þér.
Munum við seinna sjá og heyra.
(Anna Soffía Halldórsdóttir)
Elsku besti pabbi (Sturla Þór),
við verðum öll með þér og styðjum
þig í sorginni og við trúum því að
amma sé alltaf með okkur. Bless-
uð sé minning hennar.
Rebekka Halldórsdóttir,
Alexander Árnason, Erlingur
Örn Árnason, Arnar Ingi
Árnason og Gabríel Máni
Rebekku Sturluson.
Menn upp stundum komast á
óperusvið
og öðlast af þessu mikinn hróður.
En aðrir menn sækja útá mið,
þar sem aflinn er stundum býsna
góður.
Og enn aðrir menn sitja auðsöfnun við,
uns úr verður feikna digur sjóður.
En samt er það aðalatriðið
að eignast góða tengdamóður.
(Jónas Árnason)
Ég átti góða tengdamóður. Ég
kynntist Ernu Bryndísi fyrir tæp-
um tíu árum þegar við Lilja fórum
að vera saman. Ég var að keyra
Lilju heim í Stigahlíðina og Erna
Bryndís var fyrir „hreina tilvilj-
un“ stödd í innkeyrslunni. Það
dugðu engin undanbrögð, ég var
drifinn inn í kaffi og tekið opnum
örmum og þannig hélst það alla
tíð. Erna Bryndís gekk Lilju
minni í móðurstað þegar hún var
sjö ára. „Ég gerði eins vel og ég
kunni þá,“ sagði hún einu sinni við
mig, og það voru áreiðanlega orð
að sönnu, enda náið samband milli
þeirra.
Erna Bryndís var kraftmikil
kona, viljasterk og kom miklu í
verk. Hún var sífellt á ferð og
flugi með þéttskipaða dagskrá og
þannig hélst það allt undir það síð-
asta. Hún átti það til að hringja og
ræða mál sem lágu henni á hjarta,
en væri það eitthvað mikilvægt
boðaði hún mig á sinn fund. Á slík-
um fundum kynntist ég best hvað
hún bar mikla umhyggju fyrir sín-
um nánustu.
Erna Bryndís gat verið form-
föst kona og í glettni kynnti hún
mig alltaf sem „tilvonandi“ þar til
við Lilja vorum löglega gift núna í
vetur. Ég er þakklátur að hafa
náð titlinum tengdasonur hjá
henni. Hún var börnum okkar góð
amma og ég harma það að þau fái
ekki að njóta hennar lengur. Hún
hefði orðið þeim góð fyrirmynd.
Við munum sakna hennar sárt.
Hún hvíli í friði.
Egill Tryggvason.
Með Ernu Bryndísi Halldórs-
dóttur er gengin merk kona, góð-
um gáfum gædd og setti hún svip-
mót sitt á samtíðina með sínum
hljóðláta hætti. Kynni okkar
spanna ævina, við vorum sem
næst jafnaldra og þremenningar
að skyldleika. Fyrst man ég hana
þá er við fengum að fara í „vinn-
una“, í múrverk hjá föður hennar,
þar var ég í fylgd með föðurbróð-
ur mínum, og einnig á heimili
hennar á Borgarholtsbrautinni.
Þar var hún í hópi fjögurra systk-
ina, foreldra og ömmu sinnar,
Sveinbjargar. Ásmundur á
Bjargi, afi Ernu Bryndísar, var þá
látinn fyrir nokkru. Sveinbjörg
var afasystir mín og tók mér opn-
um örmum, hún talaði mikið við
mig um Vilhjálm bróður sinn, afa
minn.
Reyndar var það svo að í minn-
ingunni hét hún Bryndís. Hún
hvarf mér sjónum um nokkurt
skeið, ég vissi þó að hún hafði lagt
fyrir sig karllæga grein að loknu
námi í Verslunarskólanum. Hún
lauk námi í endurskoðun 22 ára
gömul en fékk ekki löggildingu
fyrr en 25 ára, lögum samkvæmt,
önnur íslenskra kvenna. Þegar
hún var orðin endurskoðandi hét
hún Erna Bryndís. Hún lét víða
að sér kveða, í Danmörku, Banda-
ríkjunum og síðast en ekki síst á
Íslandi. Erna Bryndís sat í stjórn-
um, nefndum og ráðum og lagði
gott til.
Fyrir utan ættarslóð lágu vegir
okkar saman í Samtökum fjár-
festa / sparifjáreigenda og efna-
hagsnefnd Sjálfstæðisflokksins.
Fyrir samtökin vann Erna Bryn-
dís óeigingjarnt starf, meðal ann-
ars með því að annast uppgjör
fyrir þau árum saman. Hún bar
hag þeirra sem vilja eiga frjálsan
sparnað mjög fyrir brjósti. Hún
vildi bæta hag lands og þjóðar
með öflugu atvinnulífi. Í efna-
hagsnefndinni var Erna Bryndís
sérfræðingur í skattamálum. Hún
barðist fyrir einföldun skattkerfis
og gegn ofurskattlagningu, sem
hún taldi lama framtak.
Efnahagsnefnd Sjálfstæðis-
flokksins þakkar Ernu Bryndísi
gott starf í þágu flokks og þjóðar.
Samtök sparifjáreigenda þakka
Ernu Bryndísi óeigingjarnt fram-
lag í marga áratugi. Víst er að nú
stundar Erna Bryndís fjármála-
ráðgjöf í landi eilífðarinnar.
Að leiðarlokum er aðeins hægt
að segja; farðu vel kæra frænka
og vinkona. Minning þín heiðrast í
vitund okkar. Guð geymi og varð-
veiti Ernu Bryndísi Halldórsdótt-
ur.
Vilhjálmur
Bjarnason.
Það er með sorg og söknuð í
hjarta að við kveðjum elsku
frænku okkar, Ernu Bryndísi
Halldórsdóttur. Þú varst búin að
kljást við illvígan sjúkdóm í nokk-
ur ár. Baráttuandi þinn, vilji og
lífsgleði gerðu þig ósigrandi í okk-
ar augum. Einhvern veginn er
maður aldrei tilbúin að kveðja, og
undir niðri var hugsunin sú að
sterka frænkan okkar myndi
komast yfir þessa hindrun.
Þú reyndist okkur systkinun-
um ómetanleg, stuðningur þinn
og áhugi á okkar lífi og stundum
„afskiptasemi“ var okkur mikil-
væg og erum við þér þakklát fyrir
það. Þú varst ákaflega ráðagóð og
við gátum alveg verið viss um að
fá hreinskilin svör, stundum bein-
skeytt, en eftir á að hyggja, þegar
þroskinn jókst, varð skilningurinn
á ráðum þínum meiri.
Við minnumst þín sem ein-
stakrar persónu sem við litum
upp til, þú varst hlý, hreinskiptin,
framsækin og ákveðin, falleg,
skemmtileg og yndisleg móður-
systir. Það er ekki hægt að
ímynda sér hvernig fjölskyldu-
samkomur verða án þín, nærvera
þín var svo sterk að það er erfitt
að sjá fyrir sér framtíðina án þín.
Þú lætur eftir þig yndislegar
dætur, uppeldisbörn og barna-
börn sem við vitum að þú varst of-
boðslega stolt af. Hugur okkar er
hjá þeim þessa daga, Sigrúnu
ömmu og systkinum þínum.
Elsku frænka, takk fyrir allar
stundirnar sem við áttum saman
og þinn stuðning í gegnum árin.
Margs er að minnast og margs að
sakna. Hvíl í friði elsku frænka.
Stefán Ari, Ragnhildur
og Sigrún.
Erna Bryndís, móðir Lilju svil-
konu minnar, var einstök kona.
Hún var hispurslaus en þó afskap-
lega hlý og allt frá okkar fyrstu
kynnum í hinu árlega áramóta-
boði Lilju og Egils mágs míns hef-
ur hún átt stað í hjarta mér. Fæð-
ing barna Lilju og Egils og ást og
aðdáun okkar beggja á þeim
styrkti enn okkar vinskap. Ég
sóttist eftir félagsskap hennar því
að hún var bæði skemmtileg og
hafði skoðanir sem hún var ekkert
feimin við að flíka. Stundum var
tekist á í umræðum en þó ávallt
þannig að báðar gengu frá borði
með bros á vör.
Ekki fór fram hjá neinum sem
kynntist Ernu Bryndísi að hún
var leiftrandi greind og hafði náð
langt í starfi í krafti eigin verð-
leika. Sannkallaður kvenskörung-
ur og fyrirmynd. Ég sendi falleg-
ar hugsanir til þín, Erna Bryndís,
og er þakklát fyrir okkar góðu
kynni. Við Ásmundur sendum að-
standendum innilegar samúðar-
kveðjur.
Anna Lísa Björnsdóttir.
Þú æskurósin unga, sem öllum hjartkær
varst,
og alla vildir gleðja, og fagran skýrleik
barst,
ert horfin þínum vinum með gleðibrosin
blíð
þau bros ei aftur sjáum, en munum alla
tíð.
Þú sárra kenndir meina, þó lífið væri ei
langt,
það lét þig drottinn reyna, þótt hart
væri og strangt,
en aftur hann þig læknar, svo engin
þekkir mein,
í akri hans þú blómgast, sem fögur
lífsins grein.
(J.S.)
Með þessu ljóði byrjaði Erna
Bryndís minningargrein um móð-
ur mína sem lést fyrir um 40 árum
langt um aldur fram. Mér finnst
vel við hæfi að byrja minningar-
grein um Ernu á sama hátt.
Tengsl mín við Ernu Bryndísi
voru sérstök, hún var góð vinkona
móður minnar og reyndist henni
vel í hennar veikindum. Á dánar-
beði móður minnar lofaði hún
henni að vera til staðar fyrir mig.
Ég var sex ára þegar móðir mín
lést og Erna Bryndís hefur staðið
við loforð sitt, alltaf tilbúin að
veita ráð og stuðning. Við tókum
Erna Bryndís
Halldórsdóttir