Morgunblaðið - Sunnudagur - 07.09.2014, Qupperneq 43

7.9. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 43
ekki verið slæmt að skála í morgun-
kaffi við Sveppa og Villa uppá-
klædda við kaffivélina á Torginu en
þeir hafa verið að taka upp nýjustu
myndina sína í húsinu. Leiðindin
ekki að þvælast þar fyrir.“
Glöð með andann í húsinu
Hvað húsgögn varðar segir Andrea
þetta einkum og sér í lagi hafa ver-
ið spurningu um að einfalda og end-
urraða. Þá sé alltaf gott að geta
leitað í smiðju til leikmunadeildar
RÚV. Allskyns mublur hafa fengið
nýtt hlutverk.
Spurð hvernig fólk hafi tekið hús-
næðisbreytingunum kveðst Andrea
ekki verða vör við annað en ánægju
almennt. „Það tekur alltaf tíma að
vinna traust starfsfólksins en ég er
ofsalega glöð með andann í húsinu.
Fólk er upp til hópa mjög jákvætt í
garð þessara breytinga. Auðvitað
taka breytingar mismikið á fólk al-
mennt og mikið er ég þakklát þegar
fólk er til í að gefa hugmyndum
sem eru í mótun smá séns. Breyt-
ingarnar hér í Efstaleitinu hefðu
ekki gengið svona vel án gefandi
samvinnu deilda og iðnaðarmanna
en þessar tilfærslur hafa gefið mér
tækifæri til að kynnast starfsfólkinu
hraðar og betur en ella. Fyrir það
er ég þakklát. Ég hef mikinn metn-
að, fyrir mína eigin hönd og ann-
arra, en það er líka mikilvægt fyrir
mannauðsstjóra að hlusta á fólk.
Það er engin tilviljun að við erum
með tvö eyru en bara einn munn.
Húsnæðismálin hafa verið mest
áberandi hlutverk mitt sem mann-
auðsstjóri RÚV en að sjálfsögðu er
ég að sinna klassískum mannauðs-
málum sem ég er ráðin til. Ég er
mikið fyrir fullorðið fólk. Þetta
snýst um réttindi og skyldur og
mér finnst afar skemmtilegt að
hjálpa fólki að nota gáfur sínar í
starfi og einkalífi. Mínar dyr standa
alltaf opnar og ég hvet fólk til að
leita til mín með hvaðeina sem því
liggur á hjarta. Engin spurning er
asnaleg!“
Andrea lofar að mæta sínum
verkefnum af auðmýkt og gleði. „Þú
getur ekki lýst upp myrkur með
myrkri og gleði er því fagmennska
fyrir mér. Ég hef tileinkað mér
gleðina í mínum störfum en ef fólk
kærir sig ekki um þá nálgun virði
ég það líka. Ég hef slípast í þessu
gegnum árin og fagna fjölbreytileik-
anum. Þetta snýst að mínu viti um
að velja sér viðhorf á morgnana, ef
við mætum klyfjuð í vinnuna á
hverjum morgni er hætta á því að
við spriklum bara í fósturstelling-
unni. Það eru allir með sín verkefni
í lífinu og mörg þeirra langt frá því
að vera karamelluhúðuð. Hver og
einn einstaklingur er heill heimur
útaf fyrir sig.“
Örugglega sá kurteisasti
Nýi útvarpsstjórinn, Magnús Geir
Þórðarson, er ekki síður þekktur
fyrir jákvæðni og gleði, þar sem
hann hefur stjórnað, og Andrea
kveðst hlakka til að vinna áfram
með honum. „Við þekktumst sáralít-
ið áður en ég hef aldrei unnið með
stjórnanda sem hefur jafn mikinn
áhuga á öllum þáttum rekstursins
og Magnús Geir. Hann er einn já-
kvæðasti maður sem ég hef kynnst
og örugglega sá kurteisasti og nær-
gætnasti. Það er kúnst að vera inni-
legur og tapa ekki gleðinni í mikl-
um hraða en hér er fagmaður á
ferð. Hann hefur þessa útgeislun og
metnað fyrir hönd RÚV. Og eftir
höfðinu dansa limirnir.“
Andrea er með BA-gráðu í fé-
lags- og kynjafræði og meistara-
gráðu í mannauðsstjórnun frá Há-
skóla Íslands. Áður en Andrea hóf
störf hjá RÚV starfaði hún sem
verkefnisstjóri hjá Hjallastefnunni
en frá 2010-13 var hún for-
stöðumaður mannauðssviðs Tals.
Andrea hefur einnig víðtæka
reynslu úr fjölmiðlum sem dag-
skrárgerðarkona og framleiðandi.
Spurð hvers vegna hún hafi sóst
eftir starfi mannauðsstjóra RÚV
svarar Andrea því til að henni hafi
alltaf þótt vænt um Ríkisútvarpið
og eigi bjartar minningar því tengd-
ar, allt frá því hún hlustaði á morg-
unleikfimina með ömmu sinni þegar
hún var lítil. Þá kveðst hún elska
lógó stofnunarinnar. Yfir því sé stíll
„enda verðlaunað vörumerki“.
„Ég kom fyrst til RÚV til að
starfa við unglingaþátt fyrir tuttugu
árum, löðrandi í slími,“ rifjar hún
upp skellihlæjandi. „Síðan kom ég
aftur fyrir nokkrum árum til að
stjórna menningarþættinum 07/08
Bíó-leikhús með Þorsteini Joð og
fleirum. Þá var ég búin að vinna í
flestum deildum 365 um nokkurt
skeið. Ég hef því nokkuð góða til-
finningu fyrir ferlunum eða hef
ágæta innsýn sem er mikilvægt.
RÚV er eftirsóttur vinnustaður og
ég skil það vel.“
Konur hér, konur þar ...
Í vor var ný framkvæmdastjórn
ráðin hjá stofnuninni en hún er
skipuð jafnmörgum konum og körl-
um. „Magnús Geir byrjaði strax á
því að taka kynjahlutfallið föstum
tökum og það hefur nú verið jafnað,
ekki bara í framkvæmdastjórninni
heldur hefur konum verið fjölgað á
kjörtíma í loftinu. Það hefur fallið í
góðan jarðveg. Jafnréttismál hafa
sjaldan þótt sexý en Magnús Geir
hefur margsýnt að hann hefur hug-
rekki til að takast á við þau. Auðvit-
að ætlar enginn vísvitandi að ala á
misrétti og fordómum en menn gera
það samt ómeðvitað. Ef það vantar
sérfræðing í þátt í útvarpi eða sjón-
varpi er einfaldast að hringja bara í
strákana sem þú ert með í bolt-
anum. Ekki satt? Jafnréttið kemur
ekki að sjálfu sér og ekki á einni
nóttu en fyrir þessu er góð stemn-
ing í húsinu.“
Í þeim töluðum orðum kasta um-
sjónarkonur æfingabúða fyrir stelp-
ur sem vilja taka þátt í spurn-
ingakeppni framhaldsskólanna
Gettu betur! í framtíðinni kveðju á
Andreu. Þær búðir voru í útvarps-
húsinu um liðna helgi og heppn-
uðust að sögn aðstandenda vonum
framar. „RÚV er sameign þjóðar-
innar og það á að vera jákvæð upp-
lifun að koma til okkar. Það boðar á
gott að fá góðar og innilegar mót-
tökur hvort sem þú ert gestur eða
starfsmaður,“ segir hún.
„Meint yfirtaka kvenna gengur
mjög hægt,“ segir Andrea og glott-
ir. „Konur eru helmingur mannkyns
og það á því ekki að vera flókið að
stuðla að jafnari kynjahlutfalli í fjöl-
miðlum. Jafnrétti á að vera hluti af
ímynd RÚV og það er mjög mikil-
vægt að dætur okkar og synir hafi
fyrirmyndir af báðum kynjum í fjöl-
miðlum til að máta sig við og lesa
kyn sitt inn. Mér finnst full ástæða
til að ljá krafta mína í að gera
heiminn betri,“ segir Andrea.
Andi jafnréttis svífur sannarlega
yfir vötnum í Efstaleitinu.
Mannauðurinn mikill
Vegur kvenna verður ekki bara
meiri á RÚV á komandi misserum,
landsbyggðinni verður líka gert
hærra undir höfði. Efla á starfs-
stöðvarnar úti á landi og í því skyni
hefur verið auglýst eftir nýjum
svæðisstjóra á Akureyri sem leiða
mun þá vinnu. Andrea segir þetta
gæfuspor enda sé RÚV útvarp allra
landsmanna, hvar í sveit sem þeir
eru settir. „Það var starfsdagur
hérna um daginn og að sjálfsögðu
sameinast allir RÚVarar á svoleiðis
stundum. Þá komu allir sem gátu af
landsbyggðinni í Efstaleitið sem er
eina vitið,“ segir hún.
Síðasti vetur var RÚV mjög erf-
iður en fjöldauppsagnir vegna niður-
skurðar fóru ekki framhjá nokkrum
manni. „Þetta var skelfilegt!“ segir
Andrea alvarleg á svipinn. Í fram-
haldinu var skipt um útvarpsstjóra
og boðskapur Magnúsar Geirs hefur
verið sá að sóknarfæri séu í stöð-
unni sem upp er komin. „Þar er ég
sammála Magnúsi Geir,“ segir
Andrea. „Eðlilega koma inn nýjar
áherslur með nýju fólki en síðan er
hollt að endurskoða sig annað slagið
og skerpa á stefnu og ímynd. Blóð-
takan var mikil síðasta vetur en það
kom mér á óvart þegar ég byrjaði
hversu jákvætt fólkið er hérna al-
mennt og staðráðið í að horfa fram
á veginn. RÚV er ótrúlega mikilvæg
stofnun og það sem hér fer fram
skiptir þjóðina miklu máli. Það er
ánægjulegt hve mikla skoðun lands-
menn hafa á starfseminni og dag-
skránni en litlar breytingar, sem
gjarnan eru vel undirbyggðar, geta
valdið miklu umtali og slíkt eykur
oft álag hjá fólkinu í húsinu. Það er
óhætt að segja að starfsfólk er stolt
af Ríkisútvarpinu og vill veg þess
sem mestan. Mannauður RÚV er
sannarlega mikill. Það eru forrétt-
indi að vinna með öllu þessu frá-
bæra skapandi fólki og gaman verð-
ur að freista þess að hræra alla
þessa þekkingu og reynslu saman
við nýja og ferska strauma. Bjart-
sýni og gleði hefur aldrei skemmt
fyrir held ég. Það eru spennandi
tímar framundan!“
Maðurinn rosalega 2014
Andrea segir alltaf mikilvægt að
gæta jafnvægis milli vinnu og einka-
lífs en á móti komi að hún hafi vitað
út í hvað hún var að fara. „Ég hef
ekki verið neitt rosalega virk í
saumó undanfarið,“ segir hún.
Hún á tvo drengi, tæplega sex og
þriggja ára, með sambýlismanni sín-
um, Jóni Þór Eyþórssyni, og viður-
kennir að hún vildi gjarnan sjá
meira af þeim þessa dagana. „Þarna
er spurning um gæði en ekki magn.
Að vera á staðnum og leggja sím-
ann frá sér til að skapa gæðastund-
ir. Annars hefur þetta gengið ágæt-
lega þar sem ég á mann sem er
rosalega 2014. Hann er góður pabbi
og við eigum mjög auðvelt með að
skipta með okkur verkum. Ekki
spillir heldur fyrir að eiga ofur-
ömmu í næstu götu, fjallageitina
Möggu meiriháttar,“ segir Andrea
og á þar við móður sína, Margréti
Árnadóttur.
Margt breyttist þegar börnin
fæddust. „Upphaflega áttu börnin
að koma inn í mitt líf. Ég hafði
ferðast mikið og ætlaði að halda því
áfram – með drengina á bakinu.
Svona einfalt er þetta hins vegar
ekki. Allt í einu vorum við komin
með lifandi vekjaraklukkur inn á
heimilið og forsendur breyttust.
Svefn er munaður í dag og ég hef
hvorki tuggið matinn minn almenni-
lega né talað í heilum setningum í
sex ár,“ segir hún hlæjandi.
Ekki svo að skilja að hún telji það
eftir sér. „Ég elska krúttkögglana
mína skilyrðislaust og uppeldi
þeirra er í senn skemmtilegasta og
mest krefjandi verkefni sem ég hef
tekist á hendur um dagana. Þeir
eru mínir kennarar. Eitt knús er
nóg til að bræða mig. Það er best í
heimi!“
Æðislegt að eldast
Árið hefur verið viðburðaríkt í vina-
hópnum enda rekur hvert fertugs-
afmælið annað. „Það er æðislegt,“
flýtir Andrea sér að segja. „Ég hef
ekkert á móti því að eldast. Það er
ekkert að því að vera gelgja á
fimmtugsaldri!“
Hún hlær.
„Grínlaust þá hef ég ekkert á
móti því að verða fertug. Þegar ég
hitti börn vina minna þá líður mér
stundum eins og ég sé amma mín.
Mikið óskaplega líður tíminn hratt.
Aldurinn hefur kennt mér að hlusta
betur á eigið brjóstvit og innsæið og
það er búið að vera nóg að gera í að
læra af mistökum. Eða við skulum
orða það þannig að ég geri betur ef
ég veit betur. Ég hlakka til þeirra
verkefna sem framundan eru og
held áfram að hamast í að vera
besta útgáfan af mér.“
Spurð um áhugamálin utan vinnu
er Andrea fljót að nefna tónlist.
„Það er ekki til betra meðal en tón-
list. Ég elska tónlist. Playlistinn
minn er ómissandi, hvert sem ég
fer. Hvað annað en geggjað lag læt-
ur mann fá gæsahúð í fjörutíu stiga
hita?“
Þegar Andrea sér furðusvipinn á
blaðamanni bætir hún við: „Sjáðu
til, ég var eitt sinn í nokkra mánuði
í Asíu.“
Náttúran er annað sem Andrea
gæti ekki verið án. Þau Jón Þór
bjuggu um fimm ára skeið uppi í
Hvalfirði og segir hún hvergi betra
að hlaða rafhlöðurnar. „Ég ber
mikla virðingu fyrir náttúrunni. Við
fluttum hús þangað upp eftir í lítinn
skóg og var tekið með kostum og
kynjum af þessu dásamlega fólki í
Kjósinni. Bændurnir voru fljótir að
ættleiða mig og ég stofnaði klúbba
úti um alla Kjósina; súpuklúbb, for-
eldraklúbb og gönguklúbb. Ég er
með klúbbablæti.“
Það er ekki bara náttúran, heldur
ekki síður kyrrðin og friðurinn.
„Það býr mikill sjarmi í kyrrðinni
og þó að ég sé alla jafna atorkusöm
finnst mér líka nauðsynlegt að slaka
vel á. Það gerir maður hvergi betur
en úti í náttúrunni. Það jafnast ekk-
ert á við að vakna snemma, taka
sultu og vera búin að baka hjóna-
bandssælu fyrir níu á morgnana.
Áður en maður vekur karlinn.“
Hún bregst strax brosandi við
spyrjandi augnaráði. „Þetta er alveg
satt, ég er mikil morgunmanneskja
og elska mánudaga!“
Eldri drengurinn steig sín fyrstu
skref í sveitinni og Andrea segir
dagmóðurina í bænum hafa haft orð
á því að hann hefði óvenju gott jafn-
vægi. Enda lærði hann að ganga í
þúfum en ekki á parketi.
Fjölskyldan er nú komin aftur í
bæinn og Andrea segir fjarlægðina
hafa ráðið mestu þar um. Hún er á
hinn bóginn opin fyrir því að flytja
aftur í sveitina síðar meir. „Svei
mér ef það blundar ekki í mér
bóndi!“
* Mér hefuraldrei þóttóþægilegt að fara út
fyrir rammann,
reyna á mig og læra
nýja hluti.
„Mannauður RÚV er sannarlega
mikill. Það eru forréttindi að
vinna með öllu þessu frábæra
skapandi fólki og gaman verður
að freista þess að hræra alla
þessa þekkingu og reynslu sam-
an við nýja og ferska strauma,“
segir Andrea Róbertsdóttir.