Straumhvörf - 15.03.1943, Side 8

38
STRAUMHVÖRF
ekki hefði gengið til eignaaukning-
ar, að frádregnum hæfilegum fram-
færslukostnaði. Ég nefni þetta aðeins
sem fá af mörgum ráðum, sem hægt
væri að beita, ef viljinn væri fyrir
hendi.
VafaJaust kunna löggjafarnir
miklu fleiri ráð. En þó eru lögþving-
anirnar ekki hin æskilega leið í þess-
um efnum. Takmarkið er, að menn
verði með tímanum svo þroskaðir, að
þeir sjái sinn hag í hófsömu lífi, svo
að ekki þurfi að beita lögþvingunum.
En eins og stendur, virðist þurfa að
byrja á þeim. Jafnframt er nauðsyn-
legt að hefja fræðslustarfsemi meðal
ungs fólks um hagsýni, forsjálni og
hóf og ávexti þessa alls.
Að óreyndu höfum við gilda ástæðu
til að ætla, að þetta bæri góðan ár-
angur, því að trú margra er sú, að
óhófið sé fremur tízkufyrirbrigði en
arfgeng veila í fari þjóðarinnar. Við
erum ekki svo skyni skroppin, að
ekki megi koma fyrir okkur vitinu.
En eins og nú háttar til, verður þessi
litla fátæka þjóð sér ekki aðeins til
háðungar í augum gesta, sem oft eru
glögg, líkt og hófsmaðurinn kímir að
ríkidæmi bruðlarans, heldur er þetta
ráðleysi framtíð hennar í landinu til
óbætanlegs tjóns, sem ekki verður í
tölum talið.
En ekkert er reynt til uppbygg-
ingar í þessa átt. Eftir hverju er ver-
ið að bíða? Á meðan leikur óhófstízk-
an lausum hala í landinu, þótt fá-
tæktin, sem hrjáði þessa þjóð öldum
saman, hafi svo nýlega sleppt kverka-
taki sínu á henni, að enn eru fingra-
förin eftir.
SAMVIZKURAUN MEÐALMANNSINS
Ég er ekki á annan veg en gengur og gerist og vil hafa í mig og á.
Ég hefi aflað mér sérmenntunar, er hugur minn stóð mjög til. Ég er einn-
ig alinn upp við þá skoðun, að bezt fari á því, að lögfræðingurinn skrifi
ekki lyfseðla. Þess vegna óska ég eftir því, þar sem ég hefi lokið námi
mínu, að fá starf, sem er í samræmi við menntun mína. Nú vill svo vel
til, að úr nógu er að velja. Fyrst og fremst ótal störf, sem lofa skjót-
teknum gróða, en litlu framtíðaröryggi. Auk þess hefir verið ymprað á
því við mig að sækja um tvær stöður hjá ríkinu, og líklegt talið, að ég
gæti fengið hvora sem væri. Þá hefir enn komið atvinnutilboð frá ein-
stakling.
önnur staðan, sem ég get e. t. v. gert mér vonir um að fá hjá ríkinu,
kemur námi mínu alls ekkert við, en launin eru 50% hærri en við hina
stöðuna, sem er „eins og sköpuð fyrir mig“. Einstaklingstilboðið er einnig
mun betur launað.
Þessar opinberu stöður munu krefja álíka mikillar vinnu. Báðar eru
fremur léttar, en eru samt mjög mikilvægar, að mínum dómi. Ég býst
við, að hugsjónamaðurinn myndi ekki skoða hug sinn lengi. En einföld
rökfræði mælir svo um, að við séum flestir meðalmenn. Þess vegna mættu
góðir menn leggja mér ráð um stöðuvalið.