Straumhvörf - 15.03.1943, Síða 19

STRAUMHVÖRF
máli verða ef til vill gerð skil
í ritinu síðar, verður ekki vikið frek-
ar að því að sinni.
Hér hefir verið drepið á ýmis þau
atriði, er valda miklu um verðlag
landbúnaðarafurðanna, og bent á
ýmsar veilur og bresti, sem bæta
þarf. En einmitt vegna þess að hér
eru fjölmargir gallar, sem bæta má,
getum við gert okkur vonir um, að
úr þessu rætist, ef skaplega er á mál-
unum haldið.
Af því, sem sagt hefir verið um
þessi efni, ætti mönnum að vera full-
ljóst, að þessi mál eru mjög fjölþætt
og grípa inn á svið atvinnulífsins í
heild. Hér þarf því framsýni og djarf-
hug þeirra, er með málin fara, og
drenglyndi og fórnfýsi allra aðila,
49
fórnfýsi, sem þó að síðustu kemur öll-
um að jöfnum notum. Allir þegnar
þjóðfélagsins verða að gera sér það
ljóst, að ef þeir halda kröfum sínum
til annarra fram til hins ýtrasta, en
gera litlar eða engar kröfur til sjálfra
sín, þá sprengja þeir þjóðfélagið í
tætlur — í stað þess að bæta á því
gloppurnar — án þess þó að hafa
augastað á nokkru skárra, sem hægt
er að hverfa að.
Þjóðin þarf hvað mest nú að vera
minnug þessara viturlegu orða, er
mælt voru á alvarlegum tímamótum í
lífi hennar: „Er vér slítum í sundur
lögum, að vér munum slíta og frið-
inn“.
15/3 1943.
tjTVARPSRÁÐ OG HLUTLEYSIÐ
Nefndir eru vel kunnar meðal okkar. Eitt helzta auðkenni þeirra er,
að í ráðstöfunum þeirra kemur sjaldan fram persónuleg ábyrgð einstakra
nefndarmanna, þó að þeir séu heiðvirðir menn. Má að nokkru leyti telja
þær fósturstöðvar ábyrgðarleysis í opinberum störfum. Ein hinna fjöl-
mörgu nefnda er útvarpsráð. Svo er fyrir mælt, að útvarpið sé hlutlaust
um pólitísk mál. Með því móti er talið, að það ræki bezt hlutverk sitt, en
með pólitísku hlutleysi er átt við það, að ekki sé um að ræða hylli eða
andúð við ákveðinn flokk eða flokka. Val útvarpsráðsmanna á að tryggja
þetta hlautleysi. En hvernig er ráðið kjörið? Með listakosningu flokkanna
á Alþingi.
Skólai' landsins gegna að nokkru leyti svipuðu hlutverki og útvarpið.
Haldið þið ekki, lesendur góðir, að kröfunni um pólitískt hlutleysi kennara
í embættisstörfum væri sértaklega vel borgið, ef þeir væru kjörnir með
listakosningu pólitískra flokka?
En nefndarskipulagið á sér alvarlegar rætur. Það stafar meðal annars
af trúleysinu á embættislega skyldurækni. Þannig lét þingmaður svo um
mælt í þingræðu, að hann legðist gegn því, að stofnað yrði embætti, sem
hann taldi nauðsynlegt, vegna þess að ekki fengist neinn maður til að
gegna því, er ekki myndi nota það til þess að hlífa pólitískum samherj-
um, en klekkja á andstæðingum. Ef vantraust þetta er réttmætt, væri annað
þarfara en að viðhalda nefndaskipulaginu, sem beinlínis ræktar ábyrgðar-
leysi opinberra starfsmanna.