Fréttablaðið - 08.03.2013, Síða 16

8. mars 2013 FÖSTUDAGURSKOÐUN
HALLDÓR
FRÁ DEGI
TIL DAGS
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is og Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is
MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is DÆGURMÁL: Kjartan Guðmundsson kjartan@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRAR: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is, Mikael Torfason mikael@frettabladid.is Fréttablaðið kemur út í 90.000
eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á
landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
ISSN 1670-3871 Ég á tvær dætur og tvær dótturdætur.
Ég er rík kona. Móðir mín var vinkona
mín og fyrirmynd í svo ótal mörgu en
kannski mest í tímalausu æðruleysi og
gleði yfir því smáa í mannlífinu og nátt-
úrunni. Og líka því að þora að taka rými
á eigin forsendum. Reynsla kynslóðanna,
frá konu til konu, milli systra, mæðgna
og vinkvenna, felur í sér sköpunarkraft
og hreyfiafl sem breytir heiminum og
bætir hann á hverjum degi. Þessi kraftur
er alla jafna ekki viðfangsefni stjórn-
málanna en ætti að eiga þangað greiða
leið, enda er þar vettvangur ákvarðana-
töku og stefnu mótunar um það hvers
konar samfélag við byggjum.
Konur endast skemur í pólitík en karlar
en eiga þangað brýnt erindi ekki síður en
þeir. Við sem erum konur í stjórnmálum
þurfum að gera okkur grein fyrir þessu.
Styðja hver aðra og hvetja hver aðra, líka
þvert á flokkslínur og hópa. Hvetjum
dætur okkar, systur og mæður til dáða, til
að taka rými, láta að sér kveða og standa
með öðrum konum. Ekki veitir af.
Sögur kvenna þarf að segja. Þær
eiga erindi en heyrast allt of sjaldan –
í opinberri umræðu, í stjórnunarstöð-
um, á ritstjórnum fjölmiðla, í fræðum
og vísindum, í listum, kvikmyndum og
leikhúsi, í íþróttum og atvinnulífi. Líka
í umræðu um félagslíf eða áfengismeð-
ferðir. Alls staðar í samfélaginu. Á eigin
forsendum.
Enn minnir 8. mars okkur á endalausa
vegferð kvenna á öllum tímum. Kröf-
una um jöfn réttindi, frelsi til að vera
og frelsi til að taka þátt. Frelsi til að
ráða ráðum sínum, hafa vald á eigin lík-
ama, njóta jafnræðis í launum, kjörum
og tækifærum. Að þurfa ekki að óttast
ofbeldi maka síns, ókunnugra eða kunn-
ugra. Að ganga öruggar um götur og
torg. Líka í myrkri. Líka undir áhrifum.
Þegar heimilisofbeldi, mansali og
vændi hefur verið útrýmt. Þegar konur
verða hvergi verslunarvara. Þegar
kjör karla og kvenna verða jöfn. Þegar
stúlkur geta málað allan heiminn í sínum
litum rétt eins og drengir. Þá er barátt-
unni lokið – ekki fyrr.
Gleðilegan 8. mars!
Áfram stelpur til framtíðar
JAFNRÉTTI
Svandís
Svavarsdóttir
umhverfi s- og
auðlindaráðherra
➜Enn minnir 8. mars okkur á enda-
lausa vegferð kvenna á öllum tím-
um. Kröfur um jöfn réttindi, frelsi
til að vera og frelsi til að taka þátt.
Frelsi til að ráða ráðum sínum, hafa
vald á eigin líkama, njóta jafnræðis
í launum, kjörum og tækifærum.
Til sölu er gott safn ferðabóka og Íslandslýsinga, m.a.
frumútgáfa af Voyage en Islande eftir Paul Gaimard
með öllum myndunum og eru textabindin óuppskorin
og eins og út úr prenstmiðju.
Um er að ræða einstakt eintak í glæsilegu alskinnbandi; frumút-
gáfur af Eggert og Bjarna á dönsku, þýsku, ensku og frönsku,
de Kerguelen Trémarec, Horrebow, Olavius, de Reste og margar
fleiri. Einnig safn af erlendum ferðabókum frá 18. og 19. öld frá
ýmsum löndum Evrópu.
Allar nánari upplýsingar veitir undirritaður í síma 692-5105
og einnig er hægt að senda tölvupóst á bh@vigri.is .
Bárður G. Halldórsson
Veltur á einum þingmanni
Vantrauststillaga Þórs Saari verður
tekin til afgreiðslu á mánudag.
Stjórnarliðar eru uppteknir af því
að telja stuðninginn út, enda hefur
stjórnin ekki þingmeirihluta. Eftir
að Jón Bjarnason yfirgaf þingflokk
Vinstri grænna eru ellefu þingmenn
þar eftir. Þingmenn Samfylkingar-
innar eru 19 og því eru 30 af 63
þingmönnum í stjórnarliðinu. Guð-
mundur Steingrímsson, þingmaður
utan flokka en í Bjartri framtíð,
hefur sagt að hann ætli sér að sitja
hjá og reikna má með að
kollegi hans Róbert
Marshall geri
slíkt hið sama.
Þá er 31 atkvæði
eftir, sem dugar
til að fella 30
ríkisstjórnaratkvæði. Líf ríkisstjórnar-
innar veltur því á atkvæði eins
þingmanns, sem þarf að sitja hjá eða
greiða atkvæði gegn vantraustinu til
að stjórnin sitji áfram.
Fyrirmæli til forsetans
Tillaga Þórs er í þremur liðum. Sá
fyrsti lýtur að því að Alþingi lýsi yfir
vantrausti, annar að þing verði rofið
og efnt til kosninga og að endingu
segir að fram að kjördegi sitji ríkis-
stjórn skipuð fulltrúum allra flokka
á þingi. Nú er það svo að þegar ríkis-
stjórn nýtur ekki trausts biðst for-
sætisráðherra lausnar hjá forseta
Íslands. Það er síðan hans að
ákveða hverjum hann
felur umboð til
stjórnarmyndunar.
Nýtt umhverfi– ný skoðun
Björgólfur Jóhannesson, nýr for-
maður Samtaka atvinnulífsins,
skýrði frá því í gær að hann vildi
ljúka aðildarviðræðum við Evrópu-
sambandið. Kveður þar við nokkuð
nýjan tón hjá Björgólfi, en hann
var eitt sinn formaður Landssam-
bands íslenskra útvegsmanna. Í
kveðjuræðu sinni þar, sem reyndar
var haldin 2008, áður en Ísland sótti
um aðild, sagðist hann algjörlega
andvígur aðild að ESB. LÍÚ
hefur verið fremst í flokki
andstæðinga aðildar en
Björgólfur hefur greinilega
skipt um skoðun með nýju
stöðunni.
kolbeinn@frettabladid.is
K
atrín Júlíusdóttir fjármálaráðherra hefur í
svari við fyrirspurn Guðlaugs Þórs Þórðarsonar
alþingismanns staðfest það sem ríkisstjórn-
in hefur ekki viljað viðurkenna hingað til; að
auðlegðarskatturinn svokallaði er ranglátur,
vitlaus og í raun óforsvaranlegur.
Þegar orðskrúðinu og hlutfallstölunum sem eiga að fela
hina raunverulegu stöðu mála er flett utan af svarinu kemur
í ljós að um sextíu greiðendur auðlegðarskattsins, sem leggst
á nettóeign fólks, borga hartnær allar tekjur sínar í skatt.
Tvö hundruð til viðbótar greiða meira en helminginn af
tekjum sínum til ríkisins.
Guðlaugur Þór bendir á það
í Fréttablaðinu í gær að stór
hluti þeira sem greiða auð-
legðarskatt er fólk 65 ára og
eldra. Margt hefur það lágar
tekjur en á umtalsverðar
eignir. Þegar skatturinn er
jafnhátt hlutfall af tekjunum
og raun ber vitni á fólk engan
annan kost en að selja eignir til að standa skil á skattinum
til ríkisins. „Enginn sem þarf að borga svona hátt hlutfall
af tekjum sínum í skatt getur mætt þessu með öðrum hætti.
Það hefur verið hrópað mannréttindabrot af minna tilefni en
þessu,“ segir Guðlaugur Þór.
Það eru orð að sönnu. Það er mikið vafamál að auðlegðar-
skatturinn standist eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar.
Hann er í raun ekki annað en hægfara eignaupptaka, sér-
staklega í þeim tilvikum sem fólk hefur litlar tekjur af eign-
unum eða atvinnuþátttöku, eins og við á um margt eldra fólk.
Skatturinn hefur margvísleg önnur neikvæð áhrif. For-
stjóri Kauphallarinnar hefur bent á að hann hvetji fólk til að
fjárfesta í óskráðum verðbréfum fremur en skráðum. Hann
ýtir undir að eignafólk færi heimilisfesti sína til útlanda til
að losna undan skattinum. Það eru þá þeir sem hafa úr mestu
að spila sem það gera. Hinir sitja frekar eftir og sæta hinni
hægfara eignaupptöku.
Eignaskattar hafa verið á undanhaldi á Vesturlöndum,
enda hafa þeir verið taldir bæði óréttlátir og óskilvirkir. Þar
sem þeir eru á annað borð í gildi er yfirleitt kveðið á um að
þeir verði aldrei hærri en tiltekið hlutfall af tekjum fólks.
Slík ákvæði gleymdust alveg við útfærslu auðlegðarskattsins
hér á landi.
Eins og svo margir skattar átti auðlegðarskatturinn að
vera tímabundinn; fyrst aðeins til þriggja ára. Svo var hann
framlengdur til tveggja ára og hækkaður í leiðinni. Við
höfum enga tryggingu fyrir því að hann sé ekki kominn til
að vera.
Þessi skattheimta hefur mætt furðulitlum mótmælum af
hálfu greiðendanna. Það helgast sennilega af því að eftir
hrun hefur verið í gildi veiðileyfi á „auðmenn“ eins og gamla
fólkið sem hefur komið sér upp eignum og á oft engan annan
lífeyrissjóð. Það þorir ekki að koma fram og svara fyrir sig.
Sú spurning er hins vegar áleitin hvort það hafi gert eitt-
hvað til að verðskulda að vera þessum órétti beitt. Ætli fjár-
málaráðherrann eigi svar við því?
Verðskuldar eignafólk að vera órétti beitt?
Ranglátur skattur
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is