Fréttablaðið - 13.06.2014, Blaðsíða 33

FRÉTTABLAÐIÐ
LÍFIÐ 13. JÚNÍ 2014 • 7
Myndaalbúmið
Natalie er á kafi í ýmsum verk-
efnum en hún spilar á Secret Sol-
stice í Laugardalnum í lok mánað-
arins og stefnir á að fara út í haust
að spila. „Ég er með erlendan Dj
bókara sem hefur viljað bóka mig
yfir allt sumarið úti en ég hef
verið milli steins og sleggju því
ég vil ekki skilja ömmu eina eftir.
Ég hef því ekki getað sinnt þessu
100% út af fjölskylduaðstæðum.
Nú eru hins vegar ýmis tækifæri
í boði fyrir mig ef ég spila rétt úr
spilunum en stór partur af því er
að ég fari út. Ísland verður allt-
af endastöðin en draumurinn væri
að geta spila meira utan landstein-
anna. Ég trúi því að hlutirnir ger-
ist þegar þú opnar ákveðnar gátt-
ir og ert tilbúinn að taka því sem
kemur.“
Natalie er haldin mikilli ævin-
týraþrá og þegar hún kláraði
Kvennaskólann flutti hún um tíma
til Frakklands, Spánar, Kaup-
mannahafnar og Þýskalands.
„Mér bauðst að spila heilmikið í
Berlín þegar ég bjó þar. Ég var
mjög sátt með lífið og var að spila
úti um allt ásamt því að skrifa á
ensku fyrir þýskt blað. Ég var því
engan veginn á leiðinni heim.“
Plönin fóru þó ekki sem skyldi
því Natalie þurfti að koma heim
til að fara í stóra aðgerð á fæti
eftir slys. Hún hafði árið 2009 fall-
ið niður af húsþaki á heimili sínu
og handleggs- og fótbrotnað. Í kjöl-
farið þurfti hún að fara í fimm
aðgerðir á fætinum. „Afi veikt-
ist á sama tíma og ég þurfti pakk-
aði bara öllu mínu saman og flutti
heim. Þá skráði ég mig í viðskipta-
fræði í Háskóla Íslands og er enn
í því námi. Fyrir jól lést afi svo ég
ákvað að taka mér árs frí frá nám-
inu til að sinna ömmu betur og tón-
listinni. Ég var í raun orðin örlítið
þunglynd yfir að vera ekki að gera
nógu mikið skapandi og ákvað að
gefa tónlistinni meiri tíma og sinna
fjölskyldunni sem ég sé alls ekkert
eftir. Þau tækifæri sem hafa komið
núna hefðu ekki komið hefði ein-
beitingin verið öll á skólanum.“
Samkynhneigð ekki feimnismál
„Ég var 23 ára þegar ég ákvað að
horfast í augu við þá staðreynd
að ég er samkynhneigð. Það vissu
það í raun allir á undan mér en
ég þrjóskaðist við og var svolítið
lengur að viðurkenna það. Ég var
í raun löngu komin út úr skápn-
um en ákvað að takast á við mína
samkynhneigð með áfengi. Sjálfs-
myndin var brotin og ég var með
skrítna sýn á sjálfa mig. Ég náði
að flækja þetta fyrir mér lengi en
á ákveðnum tímapunkti var þetta
óumflýjanlegt. Ég komst að því að
þetta væri ekki val og sætti mig
við það og ákvað að kalla vini mína
á mjög dramatískan fund til að til-
kynna þetta. Þeir sögðu; til ham-
ingju að vera búin að uppgötva
þetta sjálf, við vissum þetta fyrir
löngu,“ segir hún og glottir. „Ég er
mjög heppin með vini. Ég var búin
að eiga í einhverjum leynisam-
böndum en nú var engin mótstaða.
Ekki heldur með ömmu þrátt fyrir
að vera af þessum gamla skóla.
Amma hefur alltaf vitað þetta en
ég sagði henni þetta þegar ég var
byrjuð með stelpu og hún sagði
bara að hún vildi að ég yrði ham-
ingjusöm. Í kringum mig hefur því
enginn sett sig upp á móti þessu
og þá líður mér sjálfri betur með
mig að þurfa ekki að vera í nein-
um feluleik. Með aldrinum næ
ég meiri sátt við sjálfa mig og
lífið er of stutt til að vera í felum
og skammast sín fyrir það hver
maður er.“
Talið berst að framtíðinni og
barneignum. „Ég hef mjög gaman
af börnum. Þegar ég er hætt að
vera vandræðaunglingur langar
mig að eignast börn. Ég held að
allir vilji skapa öryggi og góðan
ramma utan um líf barna sinna
þar sem þau skortir ekki neitt. Ég
sé fyrir mér að þegar ég er komin
á þann stað þá er ég tilbúin. Það
eru mín markmið áður en ég fer út
í barneignir. Vinkonur mínar hafa
verið duglegar að eignast börn og
það hentar mér mjög vel að vera
Natalie frænka, fá að vera vinsæl-
ust og dekra þau.“
Fjölskyldumynd af okkur þremur. Tveggja ára stelpuskott. Langamma og bróðir hennar og konan hans. Ég og afi, Gunnar Guðmundsson.