Skessuhorn - 30.05.2012, Blaðsíða 39

39MIÐVIKUDAGUR 30. MAÍ
en ég missti sjón ar af hon um um
leið og við kom um út úr brúnni.
Skip ið var al veg kom ið á hlið ina
og við stóð um á hlið inni á stýr­
is hús inu. Ég lenti í sjón um þeg ar
ég stökk frá borði en komst strax
í björg un ar bát inn. Sæv ar kom síð­
an á eft ir mér og lenti ofan á mér.
Kross nes ið sökk und an fót um okk­
ar Sæv ars.“
Skip ið sökk á ör skammri stundu.
Haf steinn seg ir að ein ung is þrjár
til fjór ar mín út ur hafi lið ið frá því
hann vakn aði og þar til hann stökk í
sjó inn. „Skip ið fór svo hratt á hlið­
ina. Það bara datt!“ seg ir hann.
Sjö menn voru sam an í björg­
un ar bátn um. Fimm manns vant­
aði og var fað ir Haf steins með al
þeirra. „Ég sá pabba aldrei og vissi
aldrei hvað hefði orð ið af hon um.
Það var gíf ur legt högg að sjá hann
ekki um borð í bátn um, einnig hina
fjóra sem vant aði. Ann ar björg un­
ar bát ur hafði blás ið út spöl korni
frá okk ur en við sáum enga hreyf­
ingu í hon um. Viss um því ekki
hvort ein hver væri um borð í hon­
um fyrr en skot ið var upp neyð­
ar blysi frá bátn um. Það var mik ill
létt ir að sjá að fleiri hefðu kom ist
í björg un ar bát, en við viss um ekki
hve marg ir.“ Ein ung is einn mað ur,
Guð mund ur Reyn is son, var um
borð í hin um björg un ar bátn um.
Fað ir Haf steins, Garð ar Gunn ars­
son, var einn á svamli í sjón um.
Stökk fót brot inn
í sjó inn
Garð ar Gunn ars son var bú­
inn að stunda sjó mennsku í 45 ár,
lengst af sem skip stjóri, en var að
þessu sinni há seti hjá Haf steini,
elsta syni sín um. Hann var þekkt­
ur fyr ir æðru leysi og lét fátt slá
sig út af lag inu. Nokkrum árum
áður en slys ið varð fór hann að
finna fyr ir verkj um fyr ir brjósti og
við rann sókn kom í ljós að hann
var með hjarta sjúk dóm og það
þurfti að tengja fram hjá fjór um
æðum. Hann hafði byrj að aft ur á
sjó þrem ur mán uð um áður. Garð­
ar var að byrja á vakt, var kom inn
í vinnugalla og á leið upp á þil far,
þeg ar skip ið byrj aði að hall ast á
bak borðs hlið ina. Hann rifj aði upp
upp lif un sína af slys inu í við tali við
Reyni Trausta son, þá ver andi stýri­
mann Slétta ness ins frá Ísa firði og
nú ver andi rit stjóra DV, í tíma rit­
inu Úr vali þrem ur árum eft ir slys­
ið:
„Ég fann að skip ið hélt á fram að
leggj ast án þess að nokk ur skýr ing
væri á því. Þetta gerð ist allt svo
snöggt að eng inn tími vannst til
að fara aft ur í vél eða nið ur í lest.
Við fór um því beint upp á dekk og
það an upp á efra dekk ið og í brú­
ar dyrn ar,“ seg ir Garð ar um fyrstu
mín út urn ar eft ir að hann átt aði sig
á því hvað væri að ger ast. Hann var
hálfn að ur að klæða sig í flot gall­
ann þeg ar hann fékk högg á hnéð
og kastað ist aft ur á bak á þil far ið.
„Björg un ar bát ur inn kastað ist úr
sæt inu vegna hins mikla halla sem
kom inn var á skip ið. Bát ur inn, sem
var í hylki og veg ur á ann að hund­
rað kíló, lenti af full um þunga á
fæt in um á mér. Sárs auk inn var
nístandi og ég fann strax að fót ur­
inn var brot inn þannig að ég gat
ekki stig ið í hann. Skip ið var al veg
kom ið á hlið ina og það var að eins
mín útu spurs mál hvenær það sykki
al veg. Ég náði ekki að renna upp
flot bún ingn um en gerði mér grein
fyr ir að ég yrði um svifa laust að
stökkva í sjó inn til að sog ast ekki
nið ur með skip inu. Ég held að það
hafi ekki lið ið meira en fimm mín­
út ur frá því að skip ið byrj aði að
hall ast og þang að til það var sokk­
ið.“
Dróst nokkra metra
með skip inu
Þeg ar Garð ari skaut upp aft­
ur eins og kork tappa flaut hann á
bak inu sem varð hon um trú lega til
lífs því ef hann hefði lent á grúfu í
sjón um hefði hann lík lega drukkn­
að. Sjór inn var ís kald ur og hann
fann að hálf op inn flot gall inn fyllt­
ist strax. Hann náði að grípa í líf­
línu ann ars björg un ar báts ins sem
var þeg ar upp blás inn og vafði
henni utan um hönd ina á sér. Hann
sá bát inn nokkra metra frá sér og
sá mann í opi hans. „Ég reyndi að
fikra mig eft ir lín unni í átt ina að
bátn um en komst þá að því að hún
var flækt í sökkvandi skip inu. Það
var ol íu brák og alls stað ar brak,
fisk kass ar og neta stykki í kring­
um mig og mjög erfitt að at hafna
sig. Með an ég var að berj ast við að
kom ast að bátn um sökk skip ið og
ég dróst nokkra metra nið ur með
því. Þá tókst mér ein hvern veg inn
að losa mig og skaut upp á yf ir­
borð ið.“ Garð ar leit í kring um sig
og sá að allt brak ið hafði rek ið frá
hon um og að eins hann og fugl arn­
ir voru eft ir. Hann heyrði kall að
til sín úr gúmmí bátn um, en náði
ekki til hans. Hann saup hvelj ur
vegna þess að sjór inn gekk stöðugt
yfir hann og fyllti vit hans. Hann
var að eins einn á svamli í kring um
drasl, kassa og neta dræs ur.
„Ég hélt hönd un um fyr ir and­
lit ið til að forð ast sjó gang inn. Það
leið nokk ur stund þar sem ég sá
ekk ert nema múkk ana sem syntu í
kring um mig. Þá sá ég Guð björg­
ina koma siglandi og þeg ar ég var
þvert af henni skutu þeir upp leit­
ar blysi. Þeg ar ég sá þá fjar lægj ast
gerði ég mér grein fyr ir að þeir
höfðu ekki orð ið mín var ir og þá
dvín aði von mín um björg un. Ég
vissi að yrði mér ekki bjarg að fljót­
lega myndi ég ekki hafa þetta af.
Það var því mik ill létt ir þeg ar ég
lenti í geisl an um frá ljós köst ur um
Slétta ness ins.“
Röð til vilj ana
Reyn ir Trausta son, þá stýri mað­
ur á Slétta nesi frá Þing eyri, sagði
í sam tali við Skessu horn að þessi
dag ur er Kross nes ið sökk væri
einn af minn is stæð ustu at burð um
lífs hans. „Við feng um neyð ar kall­
ið um átta leyt ið en þá var ég ný­
bú inn að kasta troll inu og byrj að ur
að draga. Ég man að ég sá þá skip­
ið á rad ar en síð an fór merk ið að
dofna þar til það hvarf á ör skammri
stundu. Troll ið var því híft inn í
hvelli og við héld um af stað í átt
að slys stað. Vél stjór inn kom upp í
brú til mín sem reynd ist vera lyk­
il at riði í björg un inni því við náð­
um ekki að vekja skip stjór ann. Við
not uð um ljós kast ara við leit ina og
þeg ar ég er að sveigja Slétta nes inu
í átt að björg un ar bát un um, sem
við höfð um kom ið auga á, kall­
aði vél stjór inn til mín að beygja
aft ur til baka. Hann sagð ist halda
að hann hefði séð glitta í eitt hvað
í sjón um,“ rifj ar Reyn ir upp. Það
sem vél stjór inn sá voru tveir flot­
gall ar, ann ar var tóm ur en Garð­
ar var í hin um. Reyn ir seg ir röð
til vilj ana hafa ráð ið því að Garð ar
fannst í sjón um.
Hélt að tog ar ar
væru ó sökkvandi
Ann ar stýri mað ur á Slétta nes inu,
Berg þór Gunn laugs son, kastaði
sér í sjó inn til Garð ars og synti
með hann að skips hlið inni. Garð ar
sagð ist ekki vita hversu lengi hann
var í sjón um en hann var í hálf­
opn um flot gall an um og því orð inn
þreytt ur og kald ur. „Ég var orð­
inn mjög þrek að ur eft ir þetta volk
og var hætt ur að finna fyr ir fæt in­
um á mér. Þeg ar þeir byrj uðu að
hífa og strekkti á fann ég ægi leg­
an sárs auka í fæt in um en það tók
fljótt af,“ sagði Garð ar í sam tali
við Reyni. Þeg ar hann var kom inn
um borð tóku menn við hon um
og skáru utan af hon um gall ann.
Hann var hátt að ur og dúð að ur upp
í koju. Í sam ráði við lækni var hon­
um gef ið verkja still andi lyf og salt­
vatn í æð. Inn an skamms fór hann
að hríð skjálfa sem var merki þess
að hann væri hólp inn. Um borð
í Slétta nes inu fékk hann einnig
að vita að son ur hans hefði kom­
ist í björg un ar bát og væri kom inn
um borð í Guð björgu. „Ég gleymi
ekki lit ar haft inu á mann in um þeg­
ar við sáum hann í sjón um,“ seg ir
Reyn ir. „Augu hans voru star andi
og hann rétt gat lyft hend inni ör­
lít ið til að láta vita af sér. Ég er viss
um að hann hefði ekki lif að fimm
mín út ur til við bót ar í köld um sjón­
um. Það var því stór stund þeg ar
við hífð um hann um borð og aft ur
þeg ar við upp götv uð um að hann
myndi lifa. Okk ur þótti leið in­
legt að finna ekki fleiri á lífi í sjón­
um en ljós ið í harm leikn um var að
okk ur tókst að bjarga þess um eina
manni. Á þess um tíma hélt mað ur
að tog ar ar væru ó sökkvandi. Mig
hefði aldrei órað fyr ir því að skip
gætu sokk ið með þess um hætti.“
Mark ús ar net ið brást
Berg þór Gunn laugs son, ann ar
stýri mað ur á Slétta nesi sem kastaði
sér fyr ir borð til bjarg ar Garð ari,
sagði frá björg un inni í sam tali við
Morg un blað ið tveim ur dög um eft­
ir slys ið. „Ég tel að þetta hafi ver­
ið eini mögu leik inn til að ná hon­
um um borð. Flot gall inn var frá­
flaksandi og mað ur inn orð inn mjög
þrek að ur. Hann gat enga björg sér
veitt í sjón um, gat ekki einu sinni
tal að og uml aði bara þeg ar ég kom
að hon um,“ sagði Berg þór. Garð ar
var um tutt ugu til þrjá tíu metr um
frá bak borðs síð unni þeg ar Berg­
þór kom að hon um. Fyrst tók hann
Skip verj ar Kross ness ins koma með skipi til Ísa fjarð ar. Ljósm. Gunn ar V. Andr és son.
Garð ar Gunn ars son skip brots mað ur á sjúkra hús inu á Ísa firði.
Ljósm. Gunn ar V. Andr és son.
Haf steinn Garð ars son skip stjóri á Kross nesi SH starfar nú sem hafn ar vörð ur í Grund ar firði.
Sjómannadagurinn