Læknablaðið - 15.10.2000, Qupperneq 74

r
UMRÆÐA & FRÉTTIR / SAMEINING SJÚKRAHÚSA
að allt ferlið verði sem einfaldast og best. Eitt af því
sem við verðum að leysa er að þurfa sem minnst og
helst ekkert að flytja sjúklinga á milli húsa. Með
sameiningunni má án efa finna betri lausnir.
Ég vona að okkur takist að skipuleggja starf-
semina þannig að sjúklingnum finnist aðlaðandi
að sækja sér þjónustu.”
Ný hjúkrunarfræðideild
Hvernig sérðu fyrír þér samstarfið við Háskóla ís-
lands?
„Breytingin mun auðvelda okkur að taka upp
formleg tengsl við hjúkrunarfræðideildina. Við
áttum afbragðsgott samstarf við námsbraut í
hjúkrunarfræði en nú verður það með formlegri
hætti en fyrr. Eitt af því sem við höfum ekki haft í
hjúkruninni eru sameiginlegar stöður lektora og
dósenta, sem áratuga hefð er fyrir í læknadeild.
Með slíkum stöðum sé ég mikil sóknarfæri. Hjúkr-
unarfræðingar á Landspítala ættu nú að hafa
möguleika á að sækja sér hjálp við rannsóknir og
afla sér meiri sérþekkingar. Meistaranámi í hjúkr-
un hefur þegar verið hleypt af stokkunum, en er
enn sem komið aðallega rannsóknartengt. Við
munum leita eftir því við hjúkrunarfræðideild að
einnig verði boðið upp á klínískt meistaranám.”
Er pláss fyrir nýsköpun í daglegu erli?
„Erfiðast er að koma vísindastörfunum fyrir.
Fólk er ávallt reiðubúið að reyna nýjungar og bæta
starfsemina. Aftur á móti er erfitt að koma því við
þegar losa þarf fólk úr vinnu, til dæmis til að fara í
rannsóknarstörf. Hjúkrunarstarfið er þess eðlis og
hjúkrunarfræðingurinn bundinn á sinni vakt og
kemst ekki burt til að fara á bókasafnið í vinnu-
tíma. Bókasafnið er opið á dagvinnutíma og há-
skólinn er líka á dagvinnutíma. Það fer illa saman
við vaktavinnu og auk þess er það heilmikið starf
að stunda vísindi. Þetta viðfangsefni höfum við
ekki leyst enn.”
Samstarf við sjálfstætt starfandi hjúkrunar-
fræðinga
„Mig langar að reyna mismunandi rekstrarform,
til dæmis sjúkrahústengda heimaþjónustu. Þar er
ég enn með í huga að sjúklingurinn sé alltaf á rétt-
um stað. Það getur verið að læknismeðferð sé lok-
ið en hjúkrunarmeðferðinni ekki. Þá geta hjúkr-
unarfræðingar fylgt sjúklingnum heim og lokið
sinni meðferð þar. Eins hef ég áhuga á að fara í
samstarf við sjálfstætt starfandi hjúkrunarfræðinga
svo starfskraftar þeirra nýtist okkar skjólstæðing-
um. Þeir starfa þegar við barnahjúkrun, hjúkrun
aldraðra og hjúkrun dauðvona. Þegar sjúklingar
útskrifast af hátæknisjúkrahúsi er gott að geta vís-
að þeim til þessara hjúkrunarfræðinga sem þá geta
tekið við.”
Skörun lækninga og hjúkrunar
Hvernig er samstarfi ykkar framkvœmdstjóranna
háttað?
„Framkvæmdastjórnin er smátt og smátt að
kynnast. Ég hef miklar væntingar til þessa sam-
starfs og tel að við getum gert spítalann að góðu og
öflugu fyrirtæki. Samstarfið við lækningaforstjór-
ann er mikið, við ræðum saman nánast daglega og
tökum sameiginlegar ákvarðanir. Samstarfið lýtur
ekki síst að stefnumótun og klínísku starfi. Við
höfum nýlega valið fólk til að stýra hinum ýmsu
sviðum sjúkrahússins í samræmi við skipulags-
breytingar sem tóku gildi 1. október. Sviðin eru
undir sameiginlegri stjórn lækna og hjúkrunar-
fræðinga.
Samstarf okkar hefur gengið vel, við höfum á-
þekka sýn og það er mikilvægt því mikið starf er
framundan við að móta stefnu og sýn fyrir sjúkra-
húsið. Við vitum af þeim núningsflötum sem eru,
því það er talsverð skörun í lækningum og hjúkr-
un. Nú þegar við höfum ráðið sviðsstjórana þurf-
um við að aðstoða þá við að koma stefnumálum
sínum í framkvæmd.
Næsta skref er síðan að sviðsstjórar fari að
vinna með sínu fólki að uppbyggingu og endur-
skipulagningu. Við höfum hafið þessa vinnu á
geðsviðinu þar sem 40 manna hópur fékk það
hlutverk að móta stefnu fyrir sameiginlegt geðsvið
og endurskipuleggja það. Þessi hópur skiptist í
undirhópa þar sem hver hefur sitt hlutverk til
dæmis stjórnskipulag, bráðaþjónustu og endur-
hæfingarþjónustu. Þótt það sé ekki alltaf auðvelt
að vinna með svona stórum hópi þá held ég að það
skili sér með auknu upplýsingaflæði milli starfs-
mannanna.”
Á stærð við kaupstað úti á landi
„Með þessum hætti eru auðveldara að tryggja að
það sé alltaf einhver í vinnu alls staðar á akrinum.
Á sumum sviðum starfa allt að þúsund manns
enda eru starfsmenn sjúkrahússins yfir fimm þús-
und auk 4-500 sem eru í námi. Við erum á stærð
við ágætan kaupstað úti á landi. Þar hittist fólk úti
í búð og hefur persónuleg tengsl og það þurfum
við einnig að tryggja. Starfsmenn þurfa að geta
fengið upplýsingar hver hjá sínurn næsta yfir-
manni. Við erum með upplýsingafulltrúa sem
dreifir upplýsingum á rafrænu formi en megum
samt ekki gleyma mannlegum tengslum. Kannski
kemur frétt á netinu sem vekur spurningar og þá
skiptir máli að geta farið til einhvers og spurt,
einkum þegar breytingar eiga sér stað. Hver og
einn hlýtur að spyrja: Hvað hefur þessi breyting í
för með sér fyrir mig og mitt líf?”
706 Læknablaðið 2000/86