Skessuhorn - 07.05.2014, Blaðsíða 23

23MIÐVIKUDAGUR 7. MAÍ 2014
Alda Dís Arnardóttir er 21 árs kona
af Snæfellsnesinu. Hún syngur eins
og engill og sigraði nýverið í Ka-
rókíkeppni fyrirtækja í Snæfellsbæ,
líkt og sagt var frá í síðasta tölu-
blaði Skessuhorns. Eftir að ljóst
var að Alda Dís hafði unnið, af-
henti hún Grunnskóla Snæfells-
bæjar verðlaunafé sitt, eitt hundrað
þúsund krónur, að gjöf með ósk um
að peningurinn yrði notaður til að
færa upp söngleik í gamla skólanum
hennar. Blaðamaður heyrði í þess-
ari ungu og gjafmildu söngkonu.
Vann sína fyrstu söng-
keppni sex ára
„Ég held að ég hafi alltaf sungið,
jafnvel verið byrjuð á því áður en
ég fór að tala,“ segir Alda Dís,“ sem
er borin og barnfædd á Hellissandi,
dóttir Guðríðar Sirrýjar Gunnars-
dóttur og Arnar Arnarsonar. „Ég
var það ung þegar ég byrjaði að
syngja að ég söng í minni fyrstu
söngkeppni 1999 á Drangsnesi,
þá sex ára gömul. Þar söng ég lag-
ið hennar Selmu Björns, You‘re all
out of luck og vann keppnina. Mér
fannst það alveg rosalega skemmti-
legt,“ segir hún. Alda Dís hefur því
langa reynslu af því að koma fram
og draumurinn um að fá tækifæri til
að syngja hefur fylgt henni nánast
alla ævi. Það kemur því ekki á óvart
að hún hefur lagt stund á söngnám
og hefur lokið grunnstigi í klassísk-
um söng í Söngskóla Reykjavíkur.
„Svo hef ég verið í einkatímum hjá
Margréti Eir Hjartardóttur. Hún
hefur reynst mér mjög vel og ég
hef bætt mig mikið eftir að ég byrj-
aði í tímum hjá henni,“ segir hún.
Alda Dís sigraði nýlega í Karókí-
keppni háskólanna sem haldin var
í Stúdentakjallaranum í aprílmán-
uði ásamt því að hún hitaði upp
fyrir Kaleo í Frystiklefanum á sum-
ardaginn fyrsta, þar sem hún flutti
frumsamin lög.
„Ég er nýlega farin að semja
tónlist sjálf. Ég gerði það áður en
fannst lögin aldrei nógu góð hjá
mér. En ég er nýbyrjuð aftur að
semja og nú farin að þora að leyfa
öðrum að heyra það sem ég er að
gera. Ég á örugglega eftir að gera
meira af því að flytja mín eigin lög
enda er það rosalega skemmtilegt,“
segir Alda Dís. Hún lærði á píanó
en semur lög sín á gítar, þar sem
ekkert píanó er á heimilinu. „Ég
kann samt ekki vel á gítarinn og
spila ekki sjálf undir þegar ég flyt
lögin. Bragi Þór Ólafsson vinur
minn spilaði undir þegar ég hitaði
upp fyrir Kaleo. Hann hjálpaði mér
líka að gera meira fyrir lögin, enda
er hann algjör gítarsnillingur.“
Söngleikurinn í skól-
anum markaði upphafið
Alda Dís er eins og stendur búsett
í Reykjavík og leggur þar stund á
nám í viðskiptafræði við Háskóla
Íslands. Hún hefur þó hug á því að
fara í tónlistarnám erlendis. „Þeg-
ar ég var í 9. bekk skrifaði Maggi
skólastjóri söngleik og ég var svo
heppin að fá að leika aðalhlutverk-
ið í honum. Mér fannst þetta alveg
frábær lífsreynsla. Söngleikurinn
var sýndur nokkrum sinnum og ég
hafði ótrúlega gaman af þessu. Það
má alveg segja að þetta hafi mark-
að upphafið af því sem mig langar
til að gera og spilaði stóran þátt í
því að ég er núna að reyna að kom-
ast í „Musical Theater“ nám,“ segir
Alda Dís sem sótti nýverið um inn-
göngu í skóla í Glasgow í Skotlandi.
Hún hefur ekki enn fengið svar frá
skólanum um hvort hún kemst inn.
„Vonandi kemur eitthvað jákvætt
út úr því og ef ekki, þá ætla ég að
halda áfram að syngja hér heima á
Íslandi og sækja svo um í fleiri skól-
um á næsta ári,“ segir hún. Hún
segir umsóknarferlið í skólann
hafa verið mikið flóknara en hún
hafi gert sér grein fyrir. Hún hélt
að hún yrði kannski kölluð í prufu
í skólanum en svo kom í ljós að hún
hafði misst af þeim. „Ég þurfti því
að senda DVD disk með umsókn-
inni með mér að dansa, syngja og
leika á ensku. Ég er í raun enginn
dansari og vissi ekki alveg hvað ég
ætti að gera en þetta heppnaðist að
lokum. Ég æfði mig og tók upp og
það fór alveg vika í þetta. Svo tók
umsóknin sjálf við og umsóknar-
ferlið var langt og flókið. Ég þurfti
að redda alls konar meðmælum
og setja inn alla tónlistar- og leik-
reynslu sem ég hef og alla menntun
að auki. Þá sá ég hvað listinn yfir
það sem ég hef gert var í raun orð-
inn langur.“
Fengið mörg tækifæri í
Snæfellsbæ
Alda Dís vann, eins og áður seg-
ir, Karókíkeppni fyrirtækja í Snæ-
fellsbæ. Þar keppti hún fyrir Hrað-
búðina á Hellissandi, þar sem hún
starfar aðra hverja helgi á sumr-
in. „Mig langar að nota tækifærið
og þakka Drífu Skúladóttur fyr-
ir mig. Hún og starfsfólkið í búð-
inni studdi mig alla leið og hvöttu
mig alveg fram í rauðan dauðann.
Það var algjör heiður að fá að keppa
fyrir hönd þeirra,“ segir Alda Dís
þakklát. Það kom væntanlega ein-
hverjum á óvart að þessi unga kona
skyldi gefa grunnskólanum verð-
launaféð í stað þess að nota það
sjálf. „Ég var búin að láta mér detta
það í hug að gefa peningana, ef ske
kynni að ég myndi vinna. Ég var
samt ekkert búin að ákveða hverj-
um ég ætlaði að gefa þá. Þegar úr-
slitakvöldið nálgaðist hugsaði ég
aftur um þetta og ákvað að gefa þá.
Ég hefði auðvitað alveg getað nýtt
peninginn í tónlistarnámið mitt
en ég vildi frekar gera þetta svona.
Snæfellsbær er búinn að ala mig upp
sem söngkonu. Ég hef fengið ótrú-
lega mörg tækifæri og hefði aldrei
fengið sömu tækifæri annars stað-
ar. Ég steig í raun mín fyrstu skref
í skólanum og vil að fleiri fái sömu
tækifæri og ég fékk. Þess vegna ósk-
aði ég eftir því að peningunum yrði
varið til þess að setja upp söngleik
eða eitthvað álíka,“ segir hún.
Framundan hjá söngkonunni
ungu er að flytja aftur vestur á
Hellissand yfir sumartímann þar
sem hún ætlar meðal annars að
kenna öðrum að syngja. „Ég ætla
svo að vera með söngnámskeið fyrir
grunnskólanemendur í Snæfellsbæ,
gegn vægu gjaldi. Það gæti orð-
ið mjög lærdómsríkt fyrir mig og
vonandi krakkana líka.“ En áður en
það gerist ætlar Alda Dís að koma
fram í höfuðborginni. „Ef fólk hef-
ur áhuga þá er ég að syngja á dú-
ett tónleikum þann 13. maí á Café
Rosenberg með Ívari Þóri Daníels-
syni. Við ætlum að syngja nokkra
vinsæla dúetta og skemmta gestum
og gangandi með ljúfum tónum,“
segir Alda Dís Arnardóttir að lok-
um. *grþ
Alda Dís að syngja fyrir framan kirkjuna Sacré -Cæur í París. Hún var á gangi með
frænda sínum og franskur maður að spila fyrir utan kirkjuna frægu. Frændinn
spurði hvort Alda Dís mætti syngja með honum og áður en hún vissi af var
hún byrjuð að syngja lagið „Someone like you“ eftir Adele fyrir framan fjölda
kirkjugesta.
Dreymir um að fara utan
til tónlistarnáms
Rætt við Öldu Dís Arnardóttur, sigurvegara í Karókíkeppni fyrirtækja í Snæfellsbæ
Söngfuglinn Alda Dís Arnardóttir.
Myndin er tekin þegar hún var starfaði
í París sem Au-Pair.
það takist að mála hana fyrir sum-
arið. Næsti vetur færi þá í að ljúka
við hana að innan. Það þarf að end-
urklæða öll sæti og annað og endur-
smíða annað svo sem bílstjórastól-
inn. Sá gamli var orðinn mjög slapp-
ur. Þessir stólar voru smíðaðir hér
á Íslandi og eru úr tré. Upphaflegu
mótin eru til uppi á Árbæjarsafni.
Við smíðum nýjan eftir þeim. Bíl-
stjórasætið í Soffíu II er hægra meg-
in. Enda er bíllinn breskur að upp-
lagi og var upphaflega notaður sem
langferðabíll hér á landi þegar enn
var vinstri umferð. Fyrstu árin var
farþegahurðin á Soffíu II vinstra
megin. Því var svo breytt eftir að
tekin var upp hægri umferð 1968
og farþegahurðin færð hægra megin
eins og er á öllum rútum í dag. Þetta
er svona eitt dæmi um það hvernig
hún er hluti af samgöngusögunni,“
segir Arnar.
Unnið af sjálfboðaliðum
Geysimikil vinna liggur að baki eft-
ir veturinn. „Elínborg móðir mín og
Magnús Kristinsson bróðir hennar
og frændi minn hafa komið mynd-
arlega að þessu og stutt verkefnið
ásamt fleirum. Svo er þetta allt unn-
ið í sjálfboðavinnu. Við erum hér
fimm til sex menn á laugardögum og
mánudags- og miðvikudagskvöldum.
Þetta er mikil vinna sem bætist við
önnur störf hjá þeim sem taka þátt,“
segir Arnar Guðnason. Hann lýsir
því stuttlega sem búið er að gera.
„Það var mikil vinna að rífa bíl-
inn í sundur. Við vorum svo að end-
ursmíða grindina undir henni fram
undir jól. Þá tók við sandblástur og
málning. Í janúar unnum við í drif-
búnaði, fjöðrum, millikassa og gír-
kassa, bremsum og bremsurörum.
Það er búið að kíkja á ýmislegt og yf-
irfara. Svo var farið í að klæða gólfið
sem er úr timbri ofan á trébitum. Svo
var unnið í rafmagni og miðstöðvar-
lögnum og ný grind smíðuð fyrir yf-
irbygginuna. Hún er svo klædd. Allir
málmhlutir sem eru notaðir aftur eru
sandblásnir og húðaðir. Við reynum
að halda eins og hægt er í það upp-
runalega og gera hlutina eins og þeir
voru á þeim tíma.“
Merki úr fortíðinni
Sonur Arnar, Magnús Bjarki, er
lærður bifvélavirki og einn þeirra
sem hafa unnið við að bjarga Soffíu
II í vetur. Hann dregur fram frauð-
plastsplötu sem notuð var til að ein-
angra bílinn og kom í ljós þegar yfir-
bygging hans var rifin. Á hana hafði
verið málað „Sett í 15/8 ´62. Denni,
Indy, Guðni.“ Magnús útskýrir
textann á plötunni. „Indy var eig-
inkona Guðmundar Kjerúlf, Denni
var bróðir Indíar og Guðni var Sig-
urjónsson og föðurafi minn. Þau
hafa greinilega verið að vinna við
að smíða bílinn og setja í hann þessa
frauðplastseinangrun milli þilja 15.
ágúst 1962.“ Líklega hefur Guðna
ekki grunað að þrír sonarsynir hans
yrðu viðstaddir þegar platan finnst
í bílnum 52 árum eftir að hún var
merkt svona til gamans einn ágúst-
dag í Reykholti.
Magnús Bjarki segir einnig að
haldið sé úti síðu á Facebook. „Hún
heitir einfaldlega Soffía. Þar höfum
við lagt út ljósmyndir úr sögu bíls-
ins auk þess sem við sýnum hvern-
ig verkinu við uppgerðina miðar
áfram.“
Öðlast endurnýjað líf
Hvað á svo að gera við Soffíu II þeg-
ar hún verður tilbúin? „Þetta fer í
útgerð maður,“ segir Steindór frá
Brennistöðum og brosir kankvíslega.
„Hún var nú notuð allt umhverfis
landið og á hálendinu um sumartím-
ann. Á veturna var hún svo í skóla-
akstri heima í Borgarfirði. Soffía II
var líka oft kölluð út í sérverkefni
þegar færðin var slæm og aðrir bílar
komust ekki um vegna snjóa.“
Arnar Guðnason bætir við: „Þetta
er meðal annars fyrsti björgunarbíll
Björgunarsveitarinnar Oks. Það var
ekkert farartæki til þegar hún var
stofnuð þannig að Soffía II var fyrsta
farartækið sem þeir notuðu.“ Stein-
dór og Arnar bæta við að það sé nú
frekar sagt í gríni heldur en hitt að
Soffía II verði notuð til fólksflutn-
inga á nýjan leik. „Kannski hún fái
þó einhver smáverkefni til að vinna
upp í viðhaldskostnað og vetrarskjól.
Það má nota svona bíl í ýmislegt svo
sem í kvikmyndum og þess háttar.“
Það var einmitt síðasta verkefni
Soffíu II að „leika“ í kvikmynd Bens
Stillters; „Leynilíf Walters Mitty,“
áður en hún fór í uppgerðina. Þar
var hún langferðabíll í fjallahéruðum
Nepal. Ef fram fer sem horfir gæti
Soffía II mætt nýjum ævintýrum
strax næsta sumar, nýmáluð og í nýj-
um kjól eins og sannri dömu sæmir.
Hún á marga lífdaga eftir enn.
mþh
Soffía II á hátindi ferils síns sem fjallarúta í sumarferðum um hálendið á seinni
hluta síðustu aldar. Hér er hún á Gæsavatnaleið og svona skal hún verða aftur.
Magnús Bjarki Arnarson styður við einangrunarplötuna góðu sem fannst milli
þilja í bílnum þegar yfirbygging hans var tekin sundur. Á henni má lesa textann
sem var málaður á hana þegar Soffía var smíðuð.