Skessuhorn - 10.09.2014, Blaðsíða 23

23MIÐVIKUDAGUR 10. SEPTEMBER 2014
Á Hellissandi er fyrirtæki sem heit-
ir því veglega nafni Bátahöllin.
Þetta fyrirtæki byggir á smíði úr
trefjaplasti. Viðar Páll Hafsteinsson
eigandi fyrirtækisins vann við bíla-
smíði í nokkurn tíma og stóð einnig
fyrir trilluútgerð. Viðar hafði hug á
að smíða sér vatnabát og það vera
einkum af þeim sökum sem hann
ákvað að læra trefjaplastsmíðina í
Iðnskólanum í Hafnarfirði. „Þeg-
ar ég kom til baka með réttindin
í vasanum vorið 1997 var ég strax
beðinn um að taka að mér breyt-
ingu og stækkun á bát. Síðan vatt
þetta upp á sig og ég er búinn að
smíða yfir fjöldann allan af bátum
og líka bílum, svo sem Econoline
og sendibíla. Það hefur verið það
mikið að gera að ég hef ekki komist
í að smíða vatnabátinn ennþá,“ seg-
ir Viðar Páll í Bátahöllinni á Hell-
issandi.
Sveiflast með fiskveiði-
stjórnunarkerfinu
Þegar Viðar Páll er spurður um
verkefnin í bátasmíðinni um tíðina
segir hann að þau hafi verið mjög
sveiflukennd. „Það má segja að þau
hafi þróast með fiskveiðistjórnun-
arkerfinu. Þegar við vorum komn-
ir vel af stað með að byggja yfir sex
tonna báta þá var því kerfi breytt
á einni nóttu þannig að mótin hjá
okkur urðu úrelt,“ segir Viðar. Þeg-
ar blaðamaður Skessuhorns var á
ferðinni í Snæfellsbæ í síðustu viku
var byrjað að stækka Sverri SH frá
Ólafsvík upp í 15 tonn í Bátahöll-
inni. Við þessa stækkun mun bátur-
inn nánast tvöfaldast að stærð. „Það
er svona mánuður síðan við byrjuð-
um á þessu verkefni og stefnan er að
því verði lokið fyrir jólin. Við erum
búnir að breyta nokkrum svona
bátum og endurbyggja. Þar á meðal
Brynju SH sem er aflahæst á mak-
rílvertíðinni. Það er sama teikning
sem þessi tveir bátar eru smíðaðir
eftir, en við teiknum og hönnum
allar breytingar og stækkanir sem
við gerum á bátunum,“ segir Við-
ar Páll.
Mikið að gera
á þessu ári
Aðspurður segir Viðar Páll að
grunnurinn fyrir því að stunda báta-
smíði væri að góðir iðnaðarmenn
séu nærtækir. „Hérna í Snæfellsbæ
eru mjög góðir iðnaðarmenn sem
hafa reynslu af vinnu fyrir útgerð-
ina. Sölumaður frá heildsölu sem
við skiptum mikið við kom einu
sinni í heimsókn til okkar. Hann var
hissa þegar hann kom hérna inn og
sagði: „Hvað gerið þið svona líka út
á landi?“,“ segir Viðar og hlær. Með
honum í bátasmíðinni starfar Haf-
steinn faðir hans en þriðji ættliður-
inn og væntanlegur arftaki í báta-
smíðinni er núna kominn í fjöl-
brautaskólann. „Það hefur verið
mikið að gera hjá okkur undanfar-
ið. Þegar makrílveiðin var undirbú-
in í sumar höfðum við varla undan
að steypa hólkana fyrir astik tækin
og það var óhemjuvinna í viðhaldi
við bátana. Oft sjáum við reyndar
ekki mikið fram í tímann, eins og
til dæmis hvað tekur við hjá okk-
ur þegar þessu langstærsta verkefni
okkar á þessu ári lýkur fyrir jól-
in. Það sem kemur okkur til góða
er hvað þjónustan og starfsemin er
fjölbreytt hjá okkur,“ sagði Viðar
Páll. Þegar blaðamaður hafði aftur
samband við hann eftir helgina var
búið að bóka tvö verkefni í trefja-
smíði í Bátahöllinni eftir áramótin.
Þannig skipast fljótt veður í lofti.
Formaður Lífsbjargar
Viðar Páll tók í vetur við for-
mennsku í björgunarsveitinni Lífs-
björg í Snæfellsbæ. Hann segist
lengi hafa haft mikinn áhuga fyrir
málefnum björgunarsveitanna, al-
veg frá því hann var í ungliðasveit-
inni á sínum tíma. Hann segir að
verkefnin muni dreifast á marga í
nýju stjórninni og þess vegna hafi
hann séð sér fært að taka við for-
mennskunni. „Brýnasta verkefnið
okkar núna er að huga að nýliðun og
fjölga félögum í björgunarsveitinni.
Lífsbjörg er mjög vel búin tækjum
og búnaði og nýtur mikils velvilja
einstaklinga og fyrirtækja. Við erum
nýbúnir að byggja eitt glæsilegasta
björgunarsveitarhús á landinu og í
það fór mikill kraftur félagsmanna
um tíma. Okkar sveit sinnir mjög
miklu ábyrgðarhlutverki hér eins
og aðrar björgunarsveitir í landinu.
Við erum hér með stórt svæði með
ströndinni og einkum reynir á okk-
ur hvað sjóbjörgun varðar. Kraftur-
inn sem fór í húsbygginguna hefur
líklega orðið til þess að félögunum
fjölgaði ekki eins og æskilegt væri
og það er okkar brýnasta verkefni í
dag að fá fleiri til starfa í Lífsbjörg,“
segir Viðar Páll. Hann segir virka
félaga í Lífsbjörg í dag, þá sem sinni
útköllum alla jafnan, séu tólf talsins.
Á félagaskránni eru þó um 70 ein-
staklingar, flestir af þeim stuðnings-
félagar. þá
Þó nokkrir Akranesbátar stunduðu
markílveiðarnar í sumar. Þeim var
þó lítið róið frá Akranesi þar sem
lítið sást til makríls þar um kring.
„Ég stundaði veiðar mest við Snæ-
fellsnesið og hér í Faxaflóa. Ég fór
ekki í neitt flakk til þess að gera en
reyndi aðeins fyrir mér hér heima
við Akranes. Hérna var ekkert að
hafa nema rétt vikuna fyrir og um
verslunarmannahelgi. Þá sást vað-
andi makríll hér í grenndinni.
Bátar komust í afla en það var allt
og sumt,” segir Böðvar Ingvason.
Hann er útgerðarmaður og skip-
stjóri á Emilíu AK 57.
Frábær þjónusta
í Snæfellsbæ
Þetta var annað sumarið í röð þar
sem Böðvar hélt báti sínum til mak-
rílveiða yfir sumartímann. Nú í ár
réri Jón Mýrdal sonur hans með
honum á bátnum þar til skólinn
kallaði í lok ágúst. „Aflinn á vertíð-
inni varð nokkuð umfram vænting-
ar. Ég vonaðist til að veiða 50 tonn í
sumar en fékk á endanum 79 tonn í
heildina. Ég þurfti að veiða 50 tonn
til að hafa fyrir útlögðum kostnaði
við veiðarnar. Fyrir vertíðina lagði
ég í endurbætur á veiðibúnaðinum
með kaupum á nýjum tölvurúllum,
fiskleitartækjum og endurbættum
slíturum,” segir Böðvar.
„Veiðin var best í restina af ver-
tíðinni. Við lönduðum í Ólafs-
vík, Rifi og Arnarstapa. Þjónustan
á fiskmörkuðunum þarna er alveg
frábær. Öll vinna gekk mjög hratt
fyrir sig. Allt var til fyrirmyndar,”
bætir hann við.
Hefði átt að fara
eftir veiðireglum
Eins og fleiri þá er Böðvar ósátt-
ur við að makrílveiðarnar skuli hafa
verið stöðvaðar þegar bátarnir lágu
í mokveiði á úrvals makríl rétt utan
við hafnirnar á norðanverðu Snæ-
fellsnesi. „Makrílveiðar smábáta
eiga bara að vera frjálsar. Fyrst svo
var ekki þá átti að fara eftir upp-
haflegum reglum þar sem ákveð-
inn kvótapottur var gefinn út á all-
an smábátaflotann fyrir hvern mán-
uð; júlí, ágúst og september. Þessu
var ekki framfylgt heldur bara veitt
þar til heildarkvótinn fyrir sumarið
kláraðist snemma í september. Við
sem stunduðum veiðarnar vorum
allir orðnir dauðþreyttir af vinnu
því að veiðarnar voru stundað-
ar nánast í einum spreng alveg frá
byrjun. Ég held að allir hefðu ver-
ið sáttir ef það hefði verið stoppað
til að mynda þarna í ágústmánuði
þegar potturinn fyrir þann mánuð
var búinn og þannig fengið hvíld í
nokkra daga í lok mánaðarins. Svo
hefðu menn þá bara byrjað aftur
ferskir í september og kvótinn fyrir
þann mánuð dugað flotanum betur
en raun varð á.”
Vertíðin reyndi á
Böðvar nefndi að makrílveiðiskap-
urinn hefði reynt bæði á menn
og búnað, ekki síst í aflahrotunni
miklu við Snæfellsnes í lok ágúst og
byrjun septembermánaðar.
„Menn verða langþreyttir á því
að stunda þennan veiðiskap. Ég var
einn á bátnum í restina eftir að Jón
var farinn í skólann. Þegar mað-
ur er einn þá er þetta vinna alveg
frá fimm á morgnana til miðnætt-
is. Það var farið út svona snemma
og fiskmarkaðarnir loka klukkan
tíu á kvöldin. Svo bættist við lönd-
unarbið. Menn búa í bátunum. Allt
reynir þetta á til lengdar. Undir-
búningurinn fyrir vertíðina tók um
mánuð og svo tóku veiðarnar við.
Það þarf mikla þolinmæði við þess-
ar veiðar. Makríllinn er uppsjávar-
fiskur. Það er mikið flökt á honum
og maður gengur ekkert að honum
vísum. Sumarið fer bara í þetta.,”
segir Böðvar.
Óvissa um næsta
framhald veiða
Það er alls óráðið eins og er hvað
tekur við hjá honum í veiðunum og
útgerðinni nú þegar makrívertíðin
er á enda. Emilía er með 35 tonna
kvóta í bolfiski. Sá afli hefur verið
tekinn á línu yfir haust- og vetrar-
mánuðina. Böðvar er einn þeirra
sem sjá nú að lítill ýsukvóti setur
þeim stólinn fyrir dyrnar.
„Ég get ekki farið á línu strax.
Það er svo mikið af ýsu hérna í
Faxaflóa og kvótinn á henni er svo
lítill. Það er ekki vinnandi veg-
ur að fara að skipta aflaheimildun-
um í þorski fyrir meiri ýsukvóta. Þá
þarf maður að láta frá sér þrjú kíló
af þorski og fá tvö ýsukíló í staðinn.
Það er mjög óhagkvæmt því afla-
verðmætið er það sama þó kvóta-
verðið sé það ekki,” segir Böðvar
Ingvason á Emilíu AK.
mþh
Böðvar Ingvason ásamt Jóni Mýrdal 13 ára syni sínum sem réri með föður sínum
lungann úr makrílvertíðinni þar til skólinn kallaði. Ljósm. mþh.
Vertíðin stóðst væntingar og gott betur
Bátar og bílar smíðaðir í Bátahöllinni
Viðar Páll Hafsteinsson og Hafsteinn Björnsson við Sverri SH sem er verið að tvöfalda að stærð í Bátahöllinni.
Böðvar Ingvason á báti sínum Emilíu AK 57 við makrílveiðarnar í grennd við
Ólafsvík á síðasta degi vertíðarinnar á föstudag í síðustu viku. Sjávarborðið
kraumar af vaðandi makríl allt í kringum bátinn. Ljósm. af.
Böðvar við löndun úr báti sínum í Ólafsvíkurhöfn. Ljósm. af.