Læknablaðið - 15.09.2005, Qupperneq 30

FRÆÐIGREINAR / H J A R TA L Æ K N I N G A R
Mynd 1. Hjartalínurit sem
sýnir ofansleglahraðtakt.
Mynd 2. Þessi mynd sýnir
nálœgð brennsluleggs* við
legginn# sem liggur þétt
upp að gáttasleglahnút og
His-knippi hjá sjúklingi
2. Efbrennt er með legg
í slíkri stöðu er veruleg
hœtta á gáttasleglaleiðslu-
rofi.
vel við meðferð á aukabrautum sem liggja nálægt
gáttasleglahnút og gáttasleglahringsóli. I þessari
grein er þessari nýju tækni og fyrstu aðgerðunum
sem gerðar voru með frystingu hérlendis lýst.
Efniviður og aðferðir
Við þær aðgerðir sem lýst er í þessari grein voru
notuð ný frystitæki sem Landspítali hefur fest kaup
á. Frystitækið sjálft er frá fyrirtækinu Cryocath Inc.
og gefur möguleika á kortlagningu (cryomapping)
með tímabundinni kælingu á hjartavef niður í
-30°C í 60 sekúndur og síðan varanlegri skemmd
á hjartavöðva með kælingu allt niður í -80°C í
fjórar mínútur. Notaðir voru sérstakir kælileggir
af tegundinni Freezor frá Cryocath Inc. Kælivökvi
frá frystitækinu flæðir niður gegnum miðlægt op í
leggjunum og kælir þannig enda hans.
Öllum leggjum sem notaðir voru í þessum að-
gerðum var komið fyrir í hjartanu gegnum bláæðar
í nára og í olnbogabót með aðstoð skyggnilýsingar.
Við aðgerðirnar var jafnframt stuðst við nýkeypt-
an tölvubúnað til raflífeðlisfræðilegra rannsókna
frá EP Med Systems Inc.
Báðir sjúklingarnir sem lýst er gáfu samþykki
fyrir notkun upplýsinga um þá í þessari grein.
Sjúklingar
Fyrri sjúklingurinn var 55 ára gamall karlmaður
nteð nokkurra ára sögu um hjartsláttaróþægindi.
Hann greindist með ofansleglahraðtakt þegar
hann kom á bráðamóttöku með hjartsláttar-
óþægindi (mynd 1). Hann svaraði lyfjameðferð
ekki vel og hafði áfram einkenni. Var ákveðið að
gera hjá honum raflífeðlisfræðilega rannsókn þar
sem auðvelt var að framkalla ofansleglahraðtakt
og reyndist hann hafa dulda aukaleiðslubraut sem
lá þétt upp að gáttasleglahnútnum (anteroseptal
accessory pathway). Á þeim tíma var ákveðið að
hverfa frá brennsluaðgerð vegna mikillar hættu á
gáttasleglarofi og þörf fyrir gangráð. Var ákveðið
að bíða eftir að hægt væri að beita frystitækni en sú
tækni var þá í þróun.
Þegar frystitækin voru komin í notkun á
Landspítala var framkvæmd enduraðgerð þar sem
staðsetning brautarinnar var staðfest og reynt að
breyta leiðni í aukaleiðslubrautinni með tíma-
bundinni frystingu. Ekki sáust nein merki um
gáttasleglarof og í framhaldinu gerð frysting sem
olli varanlegri skemmd á aukabrautinni. Eftir
frystinguna var ekki unnt að framkalla neina takt-
truflun með kerfisbundinni rafertingu og öll merki
um brautina voru horfin.
Hinn sjúklingurinn var 42 ára kona sem hafði
tæplega fimm ára sögu um hjartsláttartruflanir.
Treglega hafði gengið að greina klínískt hvers
konar hjartsláttartruflun var hér á ferðinni en ný-
lega sást ofansleglahraðtaktur á hjartarafsjá þegar
sjúklingur var á vöknun eftir aðgerð. Hún var með-
666 Læknablaðið 2005/91