Fréttatíminn - 12.12.2014, Side 62

Meiri fita – lengri lömb
É
Ég komst bara eina ferð, að vísu með fjór-
ar kótelettur í raspi, Ora grænar baunir,
rauðkál, karlasalat (þetta með majónes-
gumsinu), maísbaunir, brúnaðar kartöflur,
rabarbarasultu og brúna sósu út á. Diskur-
inn var kúfaður. Sumir fóru tvær ferðir og
nokkrir þrjár. Það eru þrekmenn, einkum
þeir sem slepptu brúnu sósunni og skelltu
bræddu smjöri – eða smjörlíki – út á. Ég
treysti mér ekki í þá útgáfu enda aldrei
verið sterkur í smjöráti.
Allt í kringum mig voru karlar, engar
konur. Þeir voru að borða karlamat og
bættu um betur þegar að eftirréttinum
kom. Þá var boðið upp á kokteilávexti úr
dós og ís. Sumir hefðu kannski kosið þeytt-
an rjóma með en ísinn var látinn duga.
Þetta var matur eins og við borðuð-
um í gamla daga, kaloríuríkur, fitandi
og svakalega góður. Karlarnir rumdu af
gleði. Sennilega fá þeir sjaldan kótelettur
í raspi og allt sem þeim tilheyrir. Þarna
voru samankomnir sæbarðir höfðingjar úr
Kótelettufélagi togarajaxla, vinir þeirra og
gestir, líklega um 150 manns á efstu hæð,
þeirri tuttugustu, í Turninum í Kópavogi.
Félagi minn, einn gömlu togarajaxlanna,
hnippti í mig þegar ég hafði klárað af disk-
inum, gert bærilega að beinunum og hent
þeim á beinadisk, og lagði til að við færum
aðra ferð. Mér sýndist hann hafa klárað
svipan skammt og ég. Óskin var fróm enda
voru aðrir karlar í salnum á ferð fram og
til baka til að fylla á, án þess að við værum
beinlínis að telja ferðirnar. Mér leist ekki á
aukaferðina, var satt best að segja saddur
eftir kóteletturnar fjórar og meðlætið – og
átti eftir að fara í kokteilávextina. Það vildi
mér til happs að félagi minn var truflaður
með samtali rétt í þann mund er við vor-
um að fara af stað eftir nýjum kótelettu-
skammti. Það spjall tók það langan tíma
að í millitíðinni voru diskarnir teknir af
borðinu okkar. Félagslegur þrýstingur
hefði nefnilega valdið því að ég hefði orðið
að fara aðra ferð, annað hefði vart verið
talið ásættanlegt og hreinlega merki um
aumingjaskap. Slíkan stimpil vill enginn
fá á sig á herrakvöldi Kótelettufélags tog-
arajaxla.
Minn ágæti vinur sem fékk mig með sér
á herrakvöldið er vanur kótelettumaður. Í
fyrsta lagi var hann á síðutogaranum Haf-
liða frá Siglufirði á sínum tíma – og át þar
sinn skammt af kótelettum hjá skipskokkn-
um. Í annan stað er hann meðal innstu
koppa í búri þeirra togarajaxla sem stofn-
uðu Kótelettufélag togarajaxla í Reykja-
vík en þeir búa flestir á höfuðborgarsvæð-
inu, þótt tengsl eigi þeir við Siglufjörð og
sjálfsagt flestir Siglfirðingar að uppruna. Í
þriðja lagi bauð hann mér og fleiri góðum
gestum á kótelettukvöld Kótelettufélags
Siglfirðinga í liðnum september, eins og
fram hefur komið í pistli hér í Fréttatím-
anum. Það var ógleymanleg stund, kóte-
lettur svo raspaðar og feitar að unun var að,
auk þess sem Siglfirðingarnir héldu okkur
magnaða skemmtun með söng og dansi.
Kótelettufélag togarajaxla, sem bauð
upp á hina herlegu veislu í Kópavogsturn-
inum í síðustu viku, var stofnað af Hafliða-
guttum, fyrrverandi sjómönnum á síðutog-
aranum Hafliða frá Siglufirði. Þeir þurftu
kjarnmikinn mat í volkinu á sínum tíma
enda kalsamt að standa í aðgerð á opnu
dekki í hvaða veðri sem var. Það var því
mikilvægt að komast í eitthvað gott og það
besta sem kokkurinn bauð upp á voru kóte-
lettur í raspi og kokteilávextir í eftirrétt.
Vegna þessa þróaðist með Hafliðagutt-
unum einfaldur matarsmekkur þar sem
aðeins er valið það besta. Kótelettur skulu
það vera, lúbarðar í raspi, ekki fituhreins-
aðar.
Hafliðaguttarnir hafa elst og þroskast
– og vaxið á ýmsa kanta eins og gefur að
skilja. Vandi þeirra er, eins og margra
annarra, að kótelettur í raspi hafa mikið
til horfið af matarborðum nútímans, þykja
sennilega of feitur matur og óhollur enda
er kótelettunum velt upp úr fitu í steik-
ingu og raspurinn safnar vel í sig. Nú tíðk-
ast fremur að bera fram hnetusteik með
brokkólí, baunaspírum og linsubaunum,
kvenvænan mat.
Karlarnir sáu því sitt óvænna og stofn-
uðu félag um kótelettuát. Fundir hafa
verið árlegir og sífellt fleiri sækja í átið,
enda voru fráleitt eins margir á Hafliða SI
á sínum tíma og komu í Turninn. Hagnað
af samkomunum hafa þeir nýtt til að láta
smíða listafögur líkön af horfnum síðutog-
urum sem á sínum tíma færðu björg í bú í
hverju sjávarplássi. En ekki nóg með það.
Félagið er jafnframt hugsjóna- og framfara-
félag og auk þess að beita sér fyrir því að
Íslendingar viðhaldi þeim sið að éta feitt
kjöt, ekki síst kótelettur í raspi, berst það
fyrir breyttu sauðfé. Verði kótelettukörl-
unum ágengt í baráttu sinni óttast þeir
nefnilega að kótelettuskortur verði í land-
inu nema brugðist verði við skjótt. Því
sendi Kótelettufélag togarajaxla ályktun
til Búnaðarþings nú í haust þar sem því
var komið á framfæri að það væri göfugt
markmið Bændasamtakanna að stuðla að
ræktun sauðfjár með lengri hrygg. Þannig
mætti fjölga kótelettum!
Svo vel vildi til að meðal gesta kótelettu-
karlanna í Turninum voru bæði forsætis-
ráðherra og landbúnaðarráðherra. Þetta
eru þeir ráðamenn þjóðarinnar sem hvað
helst berjast fyrir viðhaldi hins þjóðlega
en eru um leið framfarasinnaðir þegar að
landbúnaðarmálum kemur. Því má búast
við því að skjótt verði við brugðist og fé
ræktað í framtíðinni þannig að hryggur
þess lengist. Landbúnaðarráðherrann er
dýralæknir, svo ekki þarf langt að leita sér-
þekkingar á sauðkindinni.
Kótelettufélögum fjölgar nú á landinu.
Auk félaganna í Reykjavík og á Siglufirði
hafa Vestmannaeyingar stofnað sitt kóte-
lettufélag. Heyrst hefur að draumur þeirra
allra hörðustu sé að stofna Landssamband
kótelettufélaga og halda í kjölfar þess ær-
lega matarorgíu í Laugardalshöllinni.
Fyrst þarf þó líklega að lengja lömbin um
fjórðung, eða svo.
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
SAMKVÆMT BÓKSÖLU Í PENNANUM EYMUNDSSON UM LAND ALLT

METSÖLULISTI EYMUNDSSON

VIKAN 01.12.14 - 07.12.14
1 2
5 6
7 8
109
43
Náðarstund
Hannah Kent
Kamp Knox
Arnaldur Indriðason
Sveitin í sálinni
Eggert Þór Bernharðsson
DNA
Yrsa Sigurðardóttir
Vísindabók Villa 2
Vilhelm Anton Jónsson
Ljónatemjarinn
Camilla Läckberg
Skálmöld
Einar Kárason
Þín eigin þjóðsaga
Ævar Þór Benediktsson
Gula spjaldið í Gautaborg
Gunnar Helgason
Saga þeirra, sagan mín
Helga Guðrún Johnson
62 viðhorf Helgin 12.-14. desember 2014