Fréttatíminn - 21.11.2014, Síða 24

Húsið sjálft
er í raun ein
stór tilraun
þar sem
fyrirmynd-
irnar voru
engar
Þ
egar ég heyrði af því að í Mosfellsbæn-
um hefði arkitektinn Ólafur Sigurðs-
son og kona hans, Svava Ágústsdóttir,
byggt sér heimili í gróðurhúsi var ég
ekki lengi að taka upp símann og bjóða
mér í heimsókn. Mig hefur nefnilega
alltaf dreymt um að búa í gróðurhúsi, svona eins og í
Barbapabbabókunum. En Ólafur var nú alls ekki viss
um það væri svo sniðug hugmynd, það hefði örugg-
lega enginn áhuga á því hvernig þau hjónin byggju.
Hann féllst nú samt á að ræða þetta við konuna sína.
Stuttu síðar var mér boðið í heimsókn og þá tók ekk-
ert nema gestrisnin ein á móti mér. Í tvo tíma sátum
við og spjölluðum um allt milli himins og jarðar, aðal-
lega um hugmyndir, ferðalög og kleinur. Hús þeirra
hjóna er yfirfullt af fallegri myndlist og minjagripum
frá ferðalögum þeirra um heiminn svo það eru sögur
í öllum hornum. Milli þess sem við ræddum um
mikilvægi þess að líða vel heima hjá sér og forrétt-
indin sem fylgja því að eiga garð reiddi Ólafur svo
fram kaffi og heimabakaðar kleinur. „Upp-
skriftina fékk ég hjá henni Auði í Kelowna í
Kanada fyrir mörgum árum,“ segir Ólafur
og flettir í gamalli uppskriftabók fullri af
allskonar úrklippum. „Það var svo gaman að
koma á slóðir Íslendinga í Kanada, þar eru
allir svo gestrisnir og tilbúnir að spjalla,“
segir Svava og nær í fleiri kleinur.
Langaði bara í skjól
„Ætli við séum ekki frekar forvitin og ævin-
týragjörn að eðlisfari,“ segir Svava og Ólafur
tekur undir. Þau segja forvitnina hafa rekið
sig áfram þegar hugmyndin að gróðurhús-
inu kviknaði. Forvitnina og íslenska rokið.
„Okkur langaði bara til að búa til skjól, það
var upphaflega hugmyndin því það er skjól
sem vantar á Íslandi. Við bjuggum í 30 ár í
Kópavoginum áður en við fluttum hingað.
Þar byggðum við gróðurhús á milli bílskúrs-
ins og hússins, sem endaði með því að vera
á tveimur hæðum. Svo við vorum búin að fá
nasasjón af því hvernig er að búa í gróður-
húsi og líkaði það mjög vel. Svo við fórum
að leita að lóð, en það tók tíu ár. Fólki fannst
þetta bara vera vitleysa, sem þetta kannski
var.“
Að lokum fengu þau lóð í Mosfellsbæ og
bygginu hússins lauk árið 1996. Húsið sjálft
er í raun ein stór tilraun þar sem fyrirmynd-
irnar voru engar. „Þetta bara þróaðist svona,
segir Ólafur. „Maður veit ekkert hvaðan
hugmyndirnar koma, þær bara koma. Allt í
einu eru þær komnar og þá fer maður að spá
og spekúlera. Við útveguðum okkur upp-
lýsingar um hverslags gróður væri best að
hafa hér og hvort það væru einhverjar fyrir-
myndir að svona húsi en við fundum engar.
Við fundum eitt þýskt hús þar sem fólk hafði
Búa innan um epla-, peru-
og fíkjutré í Mosfellsbæ
Forvitni og ævintýragirni hafa alltaf verið drifkraftur hjónanna Ólafs Sigurðssonar og Svövu Ágústsdóttur, líka þegar þau ákváðu að byggja sér gróðurhús til
að búa í. Saman hafa þau ferðast hnöttinn endilangan en nú líður þeim svo vel í skjólinu innan um allar plönturnar sínar að þau nenna varla að ferðast meira.
Gróðurhús Ólafs og
Svövu er tæpir 500
fermetrar og það er
hærra til lofts en í
venjulegu gróður-
húsi, til að losna við
hita og raka. Þau
eru með mótor, 5%
stærri en þann sem
gróðurhúsbændur
nota, sem sér um
temprun loftslagsins
með því að opna
og loka gluggum.
Fyrir miðju gróður-
hússins er svo 100
fermetra krosslaga
steinsteypt hús með
stórum gluggum á
öllum hliðum sem
hægt er að opna upp
á gátt.
Ljósmyndir/Hari
Byggingar eftir Ólaf
Seðlabanki Íslands.....
Framhald á næstu opnu
24 viðtal Helgin 21.-23. nóvember 2014