Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2004, Page 203

LYÐRÆÐI
Guillaume (með Kretschmami) Seljum við þeim pólitíska fanga? Látum
við borga fyrir endursameiningu þölskyldna?
Kretschmann Hugsaðu ekki um svikara eða andófsmenn. Núna höfum við
mestar áhyggjur af þeim áhrifum sem Willy hefur á alla hina.
Wilke (með Ehmke) Heimsókn hans til Austur-Þýskalands.
Brandt Sá dagur lífs míns sem hefur snortið mig dýpst.
Wilke Það byrjar um leið og einkalestin hans fer yfir landamærin.
Kretschmann Allt í einu er hann á meðal okkar. Fyrsti leiðtogi Vestur-
Þýskalands sem nokkru sinni hefur stdgið fæti á austur-þýska jörð.
Wilke Skyndilega er það allt í kringum okkur. Hitt Þýskaland. Þýskalandið
sem við viðurkenndum aldrei. Þýskalandið sem er ekki tdl.
Kretschmann Okkar fólk hefur aldrei séð annað eins. Ljóslifandi, leiðtogi
Vestur-Þýskalands!
Wilke Þetta hefur aldrei gerst fyrr! I hverri borg og þorpi meðfram braut-
inni - útréttar hendur til hans, fólk veifandi borðdúkum og lökum.
Vopnaðir lögreglumenn hvarvetna með fyrirskipanir um að stöðva allar
fjöldasamkomur, en þeir geta ekkert gert.
Kretschmaxm Þess vegna er okkur svo brýn nauðsyn að taka ákvörðun um
Willy. Vegna þess að við getum ekki bælt þetta niður öllu lengur.
Wilke Hann fer til Erfurt á leiðtogafundinn og fólkið brýst í gegnum lög-
regluvörðinn fyrir framan hótehð hans.
Kretschmann Þetta er ógnvekjandi, Gunter.
Wilke „Willy! Willy!“ hrópa þeir. „Komdu að glugganum!“
Kretschmann Það er bara einn maður sem getur haft stjóm á þeim.
Wilke „Willy! Willy!“ söngla þeir. „Glugginn!“ Hann kemur að gluggan-
um ...
Kretschmann Hann horfir niður á öll þessi hrifnu andlit.
Wilke Hvað getur hann sagt sem ekki er eins og olía á eld?
Brandt gejiir merki með höndunum.
Wilke Þögn. Ein stórkostlegasta ræðan á ferli hans. Ekki orð. Bara þessi lida
handahreyfing. Þessi einkennandi litla handahreyfing.
Ehmke Ég hef séð hann beita þessu á ríkisstjórnarfundum.
Wilke „Hægan, hægan.“
Ehmke Friðflytjandinn Willy.
Wilke Þögul ræða yfir þjóð sem ekki er til - og hver einasti maður í hópn-
um hefur á tilfinningunni að við harm sé talað eins og mannlega vem.
Talað við hann persónulega. Ein lítdl handahreyfing.
Ehmke „Rólegir nú! Þá gengur þetta allt!“
Wilke En allir leggja allt annan skilning í það.
Ehmke „Þolinmæði, þolinmæði. Réttd tíminn kemur.“
201