Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2004, Page 255

LYÐRÆÐI
um eftir að Mischa fái þig í skiptum. Það tekur okkur sex ár að ná þér
heim.
Guillaume Já, heim. Eg verð bara búinn að fá krabbamein þá. Eg verð bú-
inn að missa allt samband við Pierre.
Kretschmann (með GuiUaume) Þrjátíu fangar voru látnir í skiptum fyrir
þig, Gúnter! Þú vildir alltaf vita hvort ég væri að segja satt um fangana.
Verðið hefur hækkað. Það er komið upp í næstum hundrað þúsund mörk
á mann. Þú varst metinn á þrjár milljónir marka!
Guillaume Eleim. Er það? Eg lít það allt öðrum augum núna. Og hversu
hjáróma er ekki sú rödd í eyrum mínum þegar eyrun eru einu sinni orð-
in vön fjölbreytni kontrapunktsins! Að minnsta kosti hafðir þú rétt fyrir
þér! Nú var Willy búinn að semja frið við Rússa og þeir þurftu ekki að
halda þessum vesalings litla bandamanni sínum uppi lengur.
Veikir dynkirfrá öxi.
(með öllnm) Þessi barsmíð í tréverkinu glymur hærra og hærra eftir því
sem mánuðirnir og árin líða - og það kemur í Ijós að þaðan kom há-
vaðinn allan tímann. Ekki þessu húsi. Næsta húsi. Okkar húsi.
Brandt Blaðamennimir hringdu í mig um miðja nótt til að spyrja um við-
brögð mín. Það sem við voram búin að bíða svo lengi eftir var að gerast.
Ríkið sem ég viðurkenndi að væri til er að þurrkast út fyrir augunum á
okkur. Sviðið sem geymdi allan þennan sársauka, baráttu og svik er að
molna og verða að ryki.
Nú er öxin ekki lengnr ein heldnr hafa fleiri bæst við. Hljóðið hækkar. Allir
standa áfætur og horfa inn í húsið. Dynkimirfrá exinni ná hámarki íþvi að
múrinn hrynur. Ljós.
Loksins sameinast það sem á saman. Sundraða sjálfíð okkar verður að
einu.
GuiUaume Gamli friðflytjandinn leggur aftur af stað í ferðalög. Svo mörg
ný lönd að ferðast til! Svo mörg fleiri hrifin andht!
Brandt Eisenach og Dresden ... Leipzig og Rostock ...
Guillaume Allir vilja sjá manninn sem átti upptökin að þessu. Kemur
nokkurn tíma fyrir að hann sakni mín í því að skipuleggja tímatöflur og
hafa til fötin hans? Veltir hann því nokkurn tíma fyrir sér að ég hafi nú
átt minn hlut í þessu öllu? Litli maðurinn sem horfði á hinn mikla mann
og sá að það var hægt að treysta honum.
Brandt Auðvitað verður mér stundum hugsað til hans. Sonur hans sneri
balti við honum. Heimaland hans er horfið. Við erum báðir með ban-
vænan sjúkdóm.
253