Fréttatíminn - 17.10.2014, Page 44

„Lasse – veltir þungu hlasse“
H
„Hvað er að gerast? Við Norðmenn drekk-
um lýsi og borðum hafragraut. Á hverju
hafa Íslendingarnir eiginlega lifað?“ Svo
spurði Norðmaður, einn af mörgum sem
tjáði sig á norskum vefmiðli um úrslit
margfrægs sigurleiks Íslendinga gegn
Hollendingum á mánudaginn. Hann fékk
fljótlega svar við spurningu sinni frá ís-
lenskri konu sem upplýsti á sama
kommentakerfi að Íslendingar borðuðu
bæði hafragraut og lýsi, eins og Norð-
menn – en líka skyr. Sá norski brást við
fljótt og tilkynnti um 7 hektólítra pöntun á
skyri. Það eru ansi margir lítrar.
Sigurinn á Hollendingum kom í kjölfar
tveggja annarra í undankeppni Evrópu-
mótsins og hefur vakið verðskuldaða
athygli ytra á góðu gengi íslenska lands-
liðsins og einstakri gleði hér heima. Enn
er þó langt í land, margir erfiðir útileikir
eftir og liðið fráleitt komið í lokakeppnina
í Frakklandi – en er á meðan er. Sjálfsagt
er að gleðjast yfir góðu gengi en halda
þó báðum fótum á jörðinni. Það virðast
leikmennirnir gera, studdir af öflugum
þjálfurum, Svíanum Lars Lagerbäck og
hógværa tannlækninum frá Vestmanna-
eyjum, Heimi Hallgrímssyni.
Sænski þjálfarinn nýtur mikilla vin-
sælda á Íslandi. Honum er ekki síst þakk-
aður þessi árangur, að hafa þjappað saman
hæfileikaríkum strákum sem vitað var,
eftir frammistöðu með yngri landsliðum,
að væri hópur til alls líklegur. Ég las það
í erlendu blaði að svo mikið væri dálæti
Íslendinga á Lars að þeir vildu ólmir að
hann fengi íslenskan ríkisborgararétt og
yrði forseti í kjölfarið. Það eru ekki nema
tvö ár í forsetakosningar og ólíklegt er
að Ólafur Ragnar Grímsson leggi í sjötta
tímabilið, þótt enn sé kallinn sprækur sem
lækur. Dæmi eru um það að íþróttamenn
hafi fengið hraðmeðferð í ríkisborgara-
kerfinu. Var það ekki Kúbumaðurinn
Duranona sem varð Íslendingur á met-
tíma og gerði síðan garðinn frægan með
íslenska handboltalandsliðinu?
Það hefur svo sem enginn spurt Lars
hvort hann kjósi að gerast Íslendingur á
efri árum, hvað þá hvort hann vilji setjast
að á Bessastöðum og taka þar við búi eitt
eða tvö kjörtímabil að þjálfaraferlinum
loknum. Svo er heldur ekki víst að hann
hafi tíma til þess að taka þátt í kosninga-
baráttu sumarið 2016, það er að segja ef
honum tekst það ómögulega, að koma
íslensku karlalandsliði í fótbolta í úr-
slitakeppni stórmóts. Hann var að vísu
glettilega nærri því í fyrra, þegar aðeins
munaði einum leik að íslenska liðið kæm-
ist alla leið á HM í Brasilíu.
Takist Lars ætlunarverk sitt er þó
ólíklegt að hann þurfi á kosningabaráttu
að halda. Úrslitakeppnin fer fram í Frakk-
landi á svipuðum tíma og gengið verður til
forsetakosninganna. Miðað við fótbolta-
æðið nú, að loknum þremur sigurleikjum,
er rétt hægt að ímynda sér stöðuna nái lið-
ið takmarki sínu. Þá skiptir þjóðernið litlu,
Lars verður forseti hvort heldur hann telst
sænskur eða íslenskur á pappírunum – og
sennilega hvort heldur hann vill embættið
eður ei. Og ekki nóg með það, Heimir
verður varaforseti. Það er að vísu ekki
gert ráð fyrir slíku í stjórnskipan okkar en
það skiptir engu. Þjóðin mun ráða. Lars er
kallaður Lasse í heimalandi sínu. Slagorð
hans í forsetakosningunum gæti því verið:
„Lasse – veltir þungu hlasse“ – eða eitt-
hvað álíka.
Ég sat sem límdur við sjónvarpið
þegar íslenska liðið lék gegn Hollandi.
Á stórmótum hef ég gjarna haldið með
hollenska liðinu, fundist það léttleikandi
og skemmtilegt. Eftir heimsmeistara-
mótið á liðnu sumri þekkti ég jafnvel
helstu stjörnur liðsins með nafni, ekki síst
Hollendinginn fljúgandi, Robin van Persie,
sem skoraði skallamarkið ódauðlega í 5-1
sigrinum gegn Spáni í sumar – og sprett-
harða kantmanninn, Arjen Robin. Það er
óvenjulegt því aðrar stórstjörnur þekki ég
fáar á velli, að undanskildum Rooney hjá
Manchester United og Argentínumann-
inum Messi. Bitvargnum Suárez man ég
líka eftir – en bara fyrir það að hann skildi
tannaförin eftir í öxl andstæðingsins.
Ég var einn heima, ýmist sat eða stóð,
allt eftir spennustigi. Ég átti að vísu von á
tveimur barnabörnum í gæslu – og ömmu
þeirra skömmu síðar. Móðir barnanna
skutlaði þeim til mín þegar um það bil
hálftíma var liðinn af leiknum en blessuð
börnin náðu litlu sambandi við afann
í sjónvarpssófanum og horfðu á hann
stórum augum, gott ef ekki skelfingar-
augum, þegar hann stökk upp, hrópaði og
skellti saman höndum þegar Gylfi negldi
boltann í þaknetið, skömmu fyrir hálfleik.
Rétt í þann mund kom amma barnanna
heim. Ekki veit ég hvort margir hafa þann
hæfileika sem hún hefur en hún getur nær
algerlega útilokað sjónvarpsíþróttir úr lífi
sínu, einkum fótbolta. Flakki mín ágæta
eiginkona milli stöðva er hún svo snögg á
skiptitakka fjarstýringarinnar sjáist í læri
fótboltamanns að augað nemur myndina
varla. Hún fylgist heldur ekki með dag-
skrá íslenskra landsliða og því komu lætin
í eiginmanninum henni á óvart. Ég full-
yrði að hún vissi ekki að til stóð að Ísland
mætti bronsliði HM frá því í sumar og
hefur enga hugmynd að í aðdraganda þess
leik lagði liðið Tyrkland og Lettland. Þá
þykist ég vita að hún hafi aldrei heyrt Sví-
ann Lars Lagerbäck nefndan og því síður
Vestmannaeyinginn Heimi Hallgrímsson.
Það er því ólíklegt að hún kjósi Lars til for-
setaembættis, komi til framboðsins þótt
það muni trauðla koma að sök hvað hann
varðar, í væntanlegu fótboltafári kosninga-
sumarið 2016.
„Hvað er í gangi,“ sagði hún við æstan
eiginmann sinn sem átti að gegna því hlut-
verki einu að gæta barnanna. „Staðan er
2-0,“ hrópaði ég og endurtók stöðuna, svo
ótrúleg sem hún var. „Nú,“ sagði frúin, „á
móti hverjum?“ „Hollendingum, mann-
eskja, en ekki hverjum, bronsliðinu frá
HM í sumar.“
„Jæja,“ sagði hún og kallaði í krakkana,
„ég fylgist ekkert með þessum handbolta
eftir að Óli Stef hætti.“
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
SAMKVÆMT BÓKSÖLU Í PENNANUM EYMUNDSSON UM LAND ALLT

METSÖLULISTI EYMUNDSSON

VIKAN 08.10.14 - 14.10.14
1 2
5 6
7 8
109
43 Í innsta hring Viveca Sten
Kata
Steinar Bragi
Náðarstund
Hannah Kent
Afdalabarn
Guðrún frá Lundi
Stundarfró
Orri Harðarson
Handan minninga
Sally Magnusson
Í krafti sannfæringar
Jón Steinar Gunnlaugsson
Slaufur
Rannveig Hafsteinsdóttir
Fuglaþrugl og naflakrafl
Þórarinn Eldjárn
Þegar dúfurnar hurfu
Sofi Oksanen
44 viðhorf Helgin 17.-19. október 2014