Þjóðlíf - 01.01.1988, Blaðsíða 41

M E N N I N G
ég var barn. Vaknaði ég þá einn morgunin
með kvalaöskri og sáran sviða í baki. Hafði
ég þá verið bundinn við pyndingastaur i
draumnum og glóandi jámstauti verið þrýst í
bakið á mér. í marga daga á eftir var ég
haldinn torkennilegum sviða milli herða-
blaðanna. Síðar er ég brenndi mig raunveru-
lega áttaði ég mig á að þetta hafði verið sviði
vegna djúps bruna! Það hendir mig oft að
koma á staði í fyrsta skipti eða hitta fólk, sem
ég hef mætt áður í draumi.
-Að vera skyggn er “abnormalt" og því
hafa margir sem gæddir eru slíkum hæfileik-
um einfaldlega falið sig. Bælt niður þessa
hæfileika og farið inn í skápinn -dálítíð
merkilegt að það gerist á sama tíma og
hommarnir koma úr felum. Miðlar eru nú í
felum, nema þeir fáu sem viðurkenna og
rækta með sér hæfileikana.
- Það var mér mikil sönnun að kynnast
manneskju sem líka var skyggn og sá með
mér svip. Þegar það gerðist féll ég í „hálf-
trans“ og talaði annarri röddu meðan ég var
að skynja. Eg var þá ekki einn um þetta. Ég
verð aldrei hræddur meðan ég er að sjá eða
skynja, en oft á eftir og utan þess varð ég
smeykur. Eftir þennan viðburð velti ég því
mikið fyrir mér við hvem ég gæti talað um
málið, hvernig ég ætti að höndla þetta, hvar
ég ætti að leita hjálpar.
-Mér fannst eins og ég hefði verið leiddur
eftir Tryggvagötunni þegar ég gekk fram hjá
dyrum þar sem var auglýsing um “miðils-
þjálfun“ hjá Þrídrangi. Ég var á því nám-
skeiði og var mér eins og opinbemn. Þar
kom í ljós að ég er ofur næmur á þessu sviði,
þannig að mér hættir við að fara í trans. Hins
vegar hef ég aldrei farið alveg í trans. Til þess
skortir mig þjálfun og reynslu. Þeir sem
þekkja til ráðleggja mér eindregið að gera
það ekki, og ég fæ sams konar ráðleggingar
annars staðar frá. Hins vegar fer ég oft í „
hálftrans".
- Öllum mönnum fylgja svipir, vemdarará
öðru tilverustigi. Þeir eru fleiri en einn, oftast
þrír. Það þurfa ekki endilega að vera látnir
ættingjar, og heldur ekki alltaf svipir af fólki.
Ég hef til dæmis hitt gamla konu og sá að
henni fylgdi svipur af hundi. Þegar ég spurði
hana um þennan hund, sagði hún mér að
hann hefði fylgt ættinni í yfir 100 ár. Vemd-
arar mínir hafa varað mig við að fara óvar-
lega með þessa hæfileika. Það er erfitt að
taka á móti svona mörgum skilaboðum.
Maður þaif ekki einungis að þekkja líkam-
lega og sálræna möguleika - heldur líka
takmarkanir sínar.
Innhverf íhugun er skóli í þessu efni. Það
er slæmt að blokkera þessa hæfileika, mót-
staða við þetta er hættuleg. Með íhugun og
samvinnu við áhugafólk í Tilraunafélaginu
hef ég náð meiri stjóm á þessu og er kominn í
visst jafnvægi. Þar með finnst mér auðveld-
ara að vinna úr þessu. Það geri ég til dæmis
með því að reyna að hjálpa fólki, bæði með
handayfirlagningu og hjálp að handan.
• Leifur Leópoldsson. Það er búálfur þarna á gólfinu.
- Mér finnst ekkert eðlilegra en leita rök-
legra skýringa á svona hlutum, eðlisfræði-
legra og stærfræðilegra. Nú em margir vís-
indamenn á þeirri skoðun, að tölfræðilega sé
nær útilokað annað en líf finnist á öðmm
hnöttum. Þá hefur verið sett fram tilgáta um
að efni sé ekki annað en ljós á einhverju allt
öðru tíðnisviði. Af hverju ættu þá svipir ekki
að geta verið á öðm tíðnisviði en við nemum
með sjónskynjun okkar? Það tíðnisvið getur
hins vegar verið alveg jafn mikill vemleiki -
og líf þó við sjáum það ekki.
-Líf blómanna er ekkert ósvipað öðm lífi
og það er eins og með Kirilian-ljósmyndum
einnig hægt að sjá ám þeirra sem og manna.
- Jú ég sé slíka ám, bæði í gróðrinum og hjá
mannfólkinu, en þó greini ég ekki liti vel.
Birtuna sé ég og skynja. Annars er allt um-
hverfi okkar kvikt af lífi, sem menn nema
ekki almennt með sjónskynjun. Álfar em
þannig til af ýmsum toga ljósálfar, blómálfar
og búálfar, eða húsálfar. Ég skynja þá og sé
þá að leik.
- jú jú það er svona húsálfur sem situr
þarna á gólfinu. Þeir eru alveg saklausir, en
geta verið dálítið stríðnir. Þeir eiga það til að
sitja á hlutum sem við leitum að. Það gerist
oft að þú veist að eldspýtnastokkur á að
liggja á borðinu, er þar ekki þegar þú leitar
að honum. Svo eftir nokkra stund þá sérðu
stokkinn einmitt á borðinu. Þá hefur svona
búálfur sett á hann huliðshjúp - bara í
stríðnisskyni.
-Ég sé ekki bara svipi með fólki heldur oft
líka hluti sem tengjast því á einhvem hátt.
Fyrir nokkm hitti ég mann og sá móta fyrir
loftpressu yfir höfðinu á honum. Ég spurði
hann fýrst -vinnurðu hjá Vegagerðinni? Nei,
hann kvaðst aldrei hafa unnið þar. En hef-
urðu unnið með loftpressu einhvem tímann?
Nei, hann kvaðst aldrei hafa unnið með
loftpressu. En hvemig stendur þá á því að
það er loftpressa hjá þér, spurði ég. -Það gæti
bara verið af því, sagði maðurinn, að ég svaf
ekkert í nótt af því að það var verið að vinna
með loftpressu í kjallaranum heima hjá
mér!
-Ég heillast af hugmyndaheimi spíritista,
heimssýn indíána, jóka og ýmsu fleim. Mér
finnst mikið öryggi í því að vera ekki einn um
þessa skyggnigáfu og að margir skuli þrátt
fyrir allt hafa áhuga á þessum málum. Þetta
er oft erfitt að samræma daglegu lífi. En það
er ótrúlega gaman að ferðast úr líkamanum í
geiminn eins og ég hef oftar en einu sinni
reynt. Ég hef skrifað slíka reynslu niður. Ég
vildi óska að fleiri létu sig þessi mál skipta,
því þau eru partur af öllu ævintýrinu, sagði
Leifur Leópoldsson garðyrkjumaður, sem
nú um hríð vinnur á barnaheimili.
41