Listin að lifa - 15.10.2001, Qupperneq 20

Rætt við Jón Helgason forseta kirkjuþings
Hringjari var hann í Prestbakkakirkju
á Síðu og kirkjumálaráðherra 1983-
'87. Söng í kirkjukór. Sat í sóknar-
nefnd. Nú er hann forseti kirkjuþings
og arftaki biskups í forystusaetinu, en
árið 1998 var ákveðið að leikmaður
skyldi taka við forystu kirkjuþings. Á
Ári aldraðra 1999 var hann valinn for-
maður framkvæmdanefndar. Nú er
hann formaður í framtíðarnefnd sem
á að gera sér grein fyrir stöðu aldr-
aðra varðandi atvinnu, húsnæði, heil-
brigðis- og félagsþjónustu. |ón
Helgason er víða valinn til forystu.
„Maður getur ekki hvatt annað eldra
fólk til starfa, ef maður skorast undan
ábyrgð sjálfur,“ segir Jón á sinn hóg-
væra hátt, „kannski hef ég þess vegna
verið að vasast í svona mörgu.“ Við
hittum Jón í fögrum húsakynnum
safnaðarheimilis Grensáskirkju þar
sem margir andans menn eru saman-
komnir á kirkjuþingi. Hár, grannur og
svo unglegur að aldurinn virðist ekki
snerta hann. Slíkir menn hljóta að
hafa hreina hugsun.
„Kirkjan hefur ómetanlegt gildi
fyrir aldraða, ekki síður en aðra,“ seg-
ir Jón. „Könnun var nýlega gerð með-
al aldraðra í Danmörku um líðan allra
sem sóttu kirkjuna og hlýddu á boð-
skap hennar - og hinna. Niðurstaðan
var ótvíræð. Andleg líðan var betri hjá
kirkjugestum, kirkjan veitti öryggi og
skjól. Þetta á við alla þegna, yngri og
eldri.“
Við spyrjum um vinnu á kirkju-
þingi. „Árið 1998 fékk kirkjuþing
heimild til að setja starfsreglur í stað
laga og reglugerða frá Alþingi og
kirkjumálaráðuneyti. Kirkjuþing er
mjög upptekið af þessu mikla verk-
efni. Nú hefur líka komið fram að
kirkjuþing þarf að marka stefnu og
styðja brýnustu verkefni kirkjunnar,
eins og kærleiksþjónustu fyrir aldraða.
Víða í kirkjum er unnið gott starf í
þágu aldraðra, en það þarf að efla og
20