Frjáls verslun - 01.01.2006, Blaðsíða 57

F R J Á L S V E R S L U N • 1 . T B L . 2 0 0 6 57
R Í K A F Ó L K I Ð K A U P I R B Ú J A R Ð I R
vart í nágrenni stærstu þéttbýlisstaðanna
úti á landi, til dæmis Akureyrar, Egilsstaða
og Hafnar. Talsvert er um að fólk þar vilji
eignast samastað í sveitasælunni. En skilj-
anlega gætir þessarar þróunar helst og
mest út frá Reykjavík, þar sem meginþorri
þjóðarinnar býr og mestir peningar eru í
umferð.“
Forkaupsrétturinn var hamlandi
Þegar Magnús hóf að stunda fasteignasölu
segir hann það hafa verið virkilega þungt
að selja bújarðir. Nokkuð hefði verið um
að fólk flyttist frá jörðum sínum illselj-
anlegum eða þá þannig að sáralítið verð
fékkst fyrir.
„Áhugi þéttbýlisfólks á jarðakaupum var
vissulega til staðar, en ekki í neinni líkingu
EFNAFÓLK KAUPIR JARÐIR Í SVEITINNI
þannig kannski fjórðung fjárfestingar-
innar. Hitt má brúa með lánum enda eru
fjármálastofnanir í dag miklu opnari fyrir
jarðakaupum ef hægt er að sýna fram á
arðbæran rekstur,“ segir Magnús Leópolds-
son hjá Fasteignamiðstöðinni.
„Það er athyglisvert að kostnaður við
að fara út í búskap er ekkert minni nú en
áður þrátt fyrir að verð til dæmis á mjólkur-
kvóta hafi lækkað talsvert á síðustu mán-
uðum. Það eru aukin eftirspurn eftir landi
og nýr lífsstíll þjóðarinnar sem stjórna verð-
myndun á jörðum og engin teikn á lofti um
breytingar þar,“ segir Magnús sem telur
að fjöldi bújarða sem seljast á ári hverju
liggi einhvers staðar á bilinu 100 til 200.
AÐ LÁGMARKI 30 TIL 50 MILLJÓNIR