Ægir - 01.03.2013, Blaðsíða 25

25
Æ G I S V I Ð T A L I Ð
mæti úr því sem hún gefur
okkur. Mér finnst það sam-
félagsleg skylda.“
Kostir og gallar við
strandveiðarnar
Gestur sér bæði kosti og galla
við strandveiðikerfið. Á marg-
an hátt henti það atvinnu-
mönnum eins og honum að
geta sinnt strandveiði á sumr-
in en fiskað kvótann á haust-
in og fram að grásleppuver-
tíð. „Hagkvæmnin gæti hins
vegar verið mun meiri í
strandveiðinni ef skammtur-
inn væri meiri á dag. Olíu-
kostnaðurinn hækkar lítið þó
leyft væri að veiða mun
meira á dag og þannig væri
tilkostnaðurinn á bak við
hvert tonn minni. Með öðrum
orðum eru veiðarnar ekki
nógu arðbærar að mínu mati
og þá næst ekki það mark-
mið sem talað er um sem rök
fyrir strandveiðum, þ.e. að
nýliðun aukist. Til þess þarf
fyrirkomulag strandveiðanna
að breytast og skila meiri
arði. Í umræðunni er látið í
það skína að strandveiðarnar
séu svo góðar að hver sem er
geti fjárfest í bát og búnaði
og farið að róa. Því fer fjarri.
Og verði staðan sú í sumar
að þorskverð lækki um 30%
frá því í fyrra þá gerir það
ekki bara þeim sem eru að
byrja erfitt fyrir heldur kippir
grundvellinum undan mjög
mörgum sem hafa verið í
strandveiðunum síðustu ár.
Sjálfur væri ég hlynntari
því að hafa í þessu sveigjan-
leika þannig að ég gæti valið
að sækja tvö tonn á einum
degi í viku fremur en róa í
fjóra daga og taka 700 kílóa
dagskammt. Það væri hag-
kvæmara fyrir mig og líka
fyrir samfélagið því þá yrði
meira til skiptanna fyrir aðra.
En eins og ég segi hafa
strandveiðarnar verið jákvæð-
ar fyrir menn eins og mig og
þær hjálpuðu til að gera út-
gerðina að heilsársstarfi.“
Veiðileyfagjöldin þrefölduðust
Smábátaútgerðin hefur ekki
farið varhluta af sífellt aukn-
um kostnaði. Olíuverðið bitn-
ar á rekstrinum, eftirlitskostn-
aður eykst sífellt og þannig
mætti áfram telja. Að ekki sé
minnst á veiðigjöldin sem í
tilfelli Gests rúmlega þreföld-
uðust í einni svipan. Glugga-
umslagið sem barst frá stjórn-
völdum inn um bréfalúguna
hjá Gesti og Bryndísi, konu
hans, í Hringtúninu á Dalvík í
byrjun september síðastliðn-
um hljóðaði upp á eina millj-
ón!
„Það er engu líkara en
stjórnmálamenn trúi því að
fólk eins og við eigum fúlgur
á bankabókum og muni ekk-
ert um svona skattlagningu
upp úr þurru. Afleiðingin af
þessu er einfaldlega sú að
menn bregðast fyrst við með
því að hækka hjá sér yfir-
dráttinn, vona að svo komi
betra ár næst til að kljást við
þennan kostnað en þegar frá
líður bitnar þetta bara á laun-
unum og getunni til að end-
urnýja bát og búnað. Ég var
ekkert spurður að því þegar
þessi seðill birtist hvort út-
gerðin hjá mér væri í tapi eða
hagnaði. Greiðsluseðillinn
kom bara, burtséð frá öllum
svokölluðum umframhagnaði.
Í mínu fyrirtæki er slíkur
hagnaður ekki fyrir hendi og
þar af leiðandi er ekki verið
að taka einhvern hluta af
hagnaði heldur einfaldlega
skattleggja. Það á bara að tala
um hlutina eins og þeir eru.
Það er sjálfsagt að greiða
veiðigjöld eins og verið hefur
en þetta er slitið úr öllu sam-
hengi.“
Vankunnátta og
vinsældafrasar
Í aðdraganda kosninganna á
dögunum bar mikið á kosn-
ingaloforðum um að gefa
handfæraveiðar frjálsar. Gest-
ur segir þá hugmynd hljóma
mjög furðulega.
„Hverra hagsmunir yrði að
gefa handfæraveiðar frjálsar?
Ekki heildarinnar – sam-
félagsins. Afkastageta á smá-
bátum er slík að mjög fljót-
lega yrði að grípa inn í til að
stöðva ofveiði. Ef við hugsum
þetta dæmi bara út frá Eyja-
„Raunar er átakanlegt að hlusta á sumt fólk í stjórnmálum tala um sjávarút-
vegsmál þegar það bersýnilega hefur ekki haft fyrir því að kynna sér hvernig
þessi grein raunverulega er. Sjávarútvegsumræðan byggist alltof mikið á vin-
sældafrösum sem ganga í fjöldann og ganga sér í lagi út á að koma því inn
hjá almenningi að allt sem snýr að útgerð og sjávarútvegi sé bullandi gróða-
vegur. Þannig er nú lífið ekki í greininni.“
Gestur við stýrið á miðunum.