Tímarit Máls og menningar - 01.11.1985, Qupperneq 107

Yfirlit yfir íslensk atvinnuleikhús
„Lögð er áhersla á að velja sem fjölbreyltust erlend og innlend leikrit og haft
að leiðarljósi að þau henti þeim hópi listamanna sem við höfum úr að spila og
séu væntanlega jafnframt áhugaverð fyrir fólkið í landinu. Þá er það mörkuð
stefna að flytja árlega sígilt leikverk og að fólk eigi þess reglulega kost að sjá
eldri íslensk leikrit. A undanförnum árum hefur verulega verið lagt upp úr því
að örva íslenska leikritun og hefur það skilað ánægjulegum árangri. Islensk
leikritun blómstrar. Þessari stefnu verður framhaldið . . .
Þá vil ég vinna að því að leikhúsið geti betur rækt skyldu sína við
landsbyggðina en verið hefur á undanförnum árum.
Svo væri athugavert að auka samvinnu milli atvinnuleikhúsanna í landinu,
t. d. með því að leikhúsin sameinist um uppfærslu á einhverju verki.“
Stefán Baldursson leikhússtjóri Leikfélags Reykjavíkur segir:
„Við viljum sýna þau leikrit sem við teljum, að erindi eigi við íslenska
áhorfendur á hverjum tíma, hvort heldur eru ný, íslensk verk, merkustu verk
erlendra samtímahöfunda eða sígild öndvegisverk leiklistarsögunnar og búa
þessi verk í þann listrænan búning sem leikhúsið best er fært um.“
Signý Pálsdóttir leikhússtjóri Leikfélags Akureyrar segir:
„Það má e. t. v. segja að listræn stefna LA sé að flytja sem vandaðastar og
fjölbreytilegastar sýningar, vinna upp gæðastaðal svo atvinnuleikhúsið standi
undir nafni, efla íslenska leikritagerð, styrkja áhugaleikfélög á Norðurlandi
með aðstoð og góðu fordæmi og vera áfram önnur vídd en videóið og annar
afþreyingariðnaður. “
I DV þann 4. maí 1985 segir Þórir Steingrímsson um Revíuleikhúsið:
„. . . við viljum þróa upp leikhús sem bindur sig við að vera skemmtileikhús.
Samt viljum við ekki víkja frá fyllsta metnaði. Við viljum vanda til sýninganna
og sýna eins góða kómik og hægt er að sýna hana.“
Við samanburð á umsögn Þjóðleikhússtjóra og verkefnalista Þjóðleik-
hússins hér að framan má í fljótu bragði segja að Þjóðleikhúsið ræki skyldu
sína með prýði og fylgi stefnuskrá sinni út í ystu æsar að öllu öðru en því
sem að landsbyggðinni snýr, en á því skal nú ráðin bót.
Gott er það svo langt sem það nær, en við nánari athugun kemur ýmislegt
í ljós sem kannski mætti betur fara. Leikárið 1983/4 setur leikhúsið söng-
leikinn Gtejar ogpíur á svið, og það varð rífandi kassastykki. Næsta leikár er
kýlt á annað alveg eins! Söngleikurinn Chicago er af sömu gerð leikverka og
Gœjar og píur og Þjóðleikhúsið fær til liðs við sig sömu aðila til að setja það
upp. Er það ekki dálítið púkalegt? Ahorfendur virtust heldur ekkert of
hrifnir af þessu bergmáli.
Líklega eru Skugga-Sveinn, Islandsklukkan og Gullna hliðið Islending-
505