Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1985, Síða 114

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1985, Síða 114
Tímarit Máls og menningar Að þessum inngangi loknum skulum við nú snúa okkur að sjálfum munn- mælasögunum. Eftirfarandi frásögn var hljóðrituð 22. júlí 1977 og birtist hér í orðréttri afskrift. Heimildarmaður vann hjá hernum í Strandarhreppi á stríðsárunum og varð seinna meir bóndi þar í sveit. „ . . . og þá heyrði ég sögu, sem að skeði hjá hernum. Og ég veit ekki betur en að sú saga sé sönn og hana get ég sagt þér eftir því sem ég heyrði hana. Fyrir innan Bláskeggsárgilið var varðstöð og vakt allan sólarhringinn. Þar varð hver maður, sem um veginn fór að sýna vegabréf og skilríki til þess að fara í gegnum kampinn, og voru allir stöðvaðir sem að þar fóru. Og sjálfsagt margir, sem muna eftir ferðalögum þarna í gegn að þetta var tafsamt. Svo var önnur varðstöð vestan við kampinn þar sem að þeir urðu að gera grein fyrir sér þegar að þeir komu í gegn. En sagan var þannig, að vörðurinn austan við Bláskeggsána sér mann koma gangandi eftir veginum, geysistóran og mikinn skeggjaðan mann. Og hann gefur honum merki um að stoppa, en hinn skeytir því ekki og heldur áfram niður í gilið. Þá skaut varðmaðurinn viðvörunarskoti, en maðurinn leit bara við öxl og hélt áfram. En í varðstöðinni var sími til þess að láta vita niður í kampinn og eins varðstöðina fyrir vestan, að maður hefði sloppið inn í kampinn án þess að sýna skilríki. Og það er send neðan úr kampinum jeppabifreið, með fjórum hermönnum og vélbyssu, til þess að hafa upp á manninum. Þegar þeir koma upp á hæðina vestan við gilið þá mæta þeir manninum. Og þeir gefa honum merki um að stansa og hann skeytir því engu. Og þeir skutu viðvörunar- skoti. Það var sama, hann stoppar ekki, röltir áfram veginn. Svo þeir taka til vélbyssunnar og hefja skothríð á hann. Og þeir renna einu belti í gegnum vélbyssuna og á manninn. Hann hverfur þeim í púðurreyk. Síðan þegar reyknum svifar frá þá röltir maðurinn áfram veginn, lítur til þeirra og glottir. Þeim féllust hendur og maðurinn hvarf niður og sást ekki meir. Hans var leitað um allan kamp og sást aldrei meir. En vegna þessa atviks þá neituðu hermenn að standa vakt þarna við gilið og til þess voru fengnir Islendingar, sem stóðu vakt þarna við gilið að minnsta kosti heilan vetur . . . En oftar mun þetta hafa komið fyrir, að varðmenn frá hernum hafi séð mann þarna og skotið í gegnum hann og hann bara brosað til þeirra.“ Þessi atburður á að hafa gerst áður en heimildarmaður hóf sjálfur störf hjá hernum. Kveðst hann hafa séð manninn í sögunni með eigin augum síðar meir, líklega veturinn 1943 til 1944. Spurðist hann þá fyrir um hvað þarna hefði getað verið á ferðinni og var sagt, að það hefði verið Bláskeggur. Lýsir heimildarmaður honum þannig: „Þá stendur maður í dyrunum, allstór, en hann var það hár að herðarnar námu við dyratréð, sem var meira en seiling mín, en höfuðið stóð uppfyrir, hann var kominn inn, stóð undir dyratrénu með herðarnar en höfuðið fyrir 512
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.