Morgunblaðið - 03.12.2014, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. DESEMBER 2014
✝ Geir fæddist íReykjavík 28.
júní 1921. Hann lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni 23. nóv-
ember 2014.
Hann var yngsti
sonur hjónanna
Guðmundar Krist-
ins Ögmundssonar,
f. 29.7. 1888 á Bola-
fæti í Hrunamanna-
hreppi, d. 20.5. 1952, málara og
gifsmeistara, og konu hans Mar-
grétar Hinriksdóttur, f. 6.10. 1892
á Orrastöðum í Svínadal í A-Hún.,
d. 19.3. 1963, kennara og versl-
unareiganda. Eldri bræður Geirs
voru Ögmundur, f. 28.5. 1916, d.
2.5. 1998, og Hinrik, f. 22.3. 1918,
d. 26.12. 2004.
Geir kvæntist 2.1. 1947 Heklu
Þórunni Árnadóttur, hattara og
húsmóður, f. 7.9. 1922 á Akureyri,
1966. Dóttir þeirra er Hekla Þór-
unn, f. 2013. Synir Árna Jóns með
fyrri konu hans, Fanneyju Frið-
björnsdóttur, f. 1951, eru: A)
Daði, f. 1977, eiginkona hans er
Guðrún Jónsdóttir, f. 1980. Synir
þeirra eru Hallgrímur, Þorsteinn,
Jón Davíð og Egill Árni. B) Kári,
f. 1982. Sambýliskona hans er
Hjördís Perla Rafnsdóttir, f. 1986.
3) Guðrún, f. 1957, gift Jóni Frið-
riki Jóhannssyni, f. 1957. Börn
þeirra eru: A) Kolbeinn, f. 1980,
sambýliskona hans er Laura
Gonzalez, f. 1982. B) Jóhann Geir,
f. 1982. C) Hekla, f. 1990.
Geir ólst upp í Reykjavík. Hann
stundaði nám í Barnaskóla Aust-
urbæjar og Gagnfræðskóla Ingi-
mars við Lindargötu. Hann lauk
prófi frá Samvinnuskólanum
1944. Sem ungur maður vann
Geir ýmis störf, m.a. við bygging-
arvinnu, var eftirlitsmaður við
sjóbaðstaðinn í Nauthólsvík og á
Melavelli. Þar var hann vallar-
stjóri og sá um rekstur vallarins
frá 1944-1946. Hann hóf störf hjá
Endurskoðunar- og launadeild
Reykjavíkurborgar árið 1945. Þar
starfaði hann óslitið þar til 1985,
síðast sem skrifstofustjóri.
Geir gegndi ýmsum trúnaðar-
störfum fyrir Starfsmannafélag
Reykjavíkurborgar um langt ára-
bil.
Geir stundaði knattspyrnu og
handbolta með Knattspyrnufélag-
inu Val. Varð fimm sinnum Ís-
landsmeistari í knattspyrnu frá
1939-1945. Margfaldur Íslands-
meistari í handbolta bæði úti og
inni á sama tímabili. Þjálfaði 2.
flokk Vals 1961 og 1962 og meist-
araflokk Vals 1963 og 1965. Hann
sat í aðalstjórn Knattspyrnufélags-
ins Vals 1949 og 1962 og í full-
trúaráðinu frá 1964-2000 og í
stjórn þess frá 1971-1974. Sat í
handknattleiksráði 1942.
Geir og Hekla bjuggu nær allan
sinn búskap á Laugarásvegi 51 í
Reykjavík.
Útför Geirs fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 3. desember 2014, og
hefst athöfnin kl. 13.
d. 1.11. 2010. Börn
þeirra eru: 1) Mar-
grét, f. 1951, gift
Gesti Jónssyni, f.
1950. Börn þeirra
eru: A) Hólmfríður,
f. 1973, eiginmaður
hennar er Sigurður
Njarðvík Þorleifs-
son, f. 1973. Dætur
þeirra eru: Eva Mar-
grét og Hekla Sóley.
B) Geir, f. 1978, sambýliskona
hans er Helga Hauksdóttir, f.
1978. Synir þeirra eru Guð-
mundur Hrafn og Árni. C) Jón
Skafti, f. 1981, eiginkona hans er
Joanna Dominiczak, f. 1985. Dótt-
ir þeirra er Jannika. D) Árni, f.
1989, sambýliskona hans er
Andrea Bára Stefánsdóttir, f.
1989.
2) Árni Jón, f. 1952, kvæntur
Sigríði Þórdísi Valtýsdóttur, f.
Hann Geir, tengdafaðir minn,
var glæsilegur maður. Hár,
grannur og vöðvastæltur. Mikill
íþróttamaður og Valsari. Varð
margsinnis Íslandsmeistari í
fótbolta og handbolta. Hann
entist líka betur í sportinu en
flestir. Spilaði innanhússfót-
bolta langt fram á sjötugsaldur.
Var kannski ekki fljótastur allra
undir lokin en taldi sig enn hafa
hlutverki að gegna við að
stjórna spilinu. Varð undrandi
og óánægður þegar boltinn var
ekki gefinn á hann. Hafði
stundum orð á því.
Geir var rétt rúmlega sextug-
ur þegar Hekla tengdamóðir
mín veiktist af hjartasjúkdómi.
Hann hafði þá starfað hjá
Reykjavíkurborg áratugum
saman, lengst af hjá launadeild-
inni. Geir hætti störfum ekki
síst til þess að geta annast konu
sína betur. Því hlutverki sinnti
Geir af einstakri ást og nær-
gætni allt þar til Hekla kvaddi
okkur snemma vetrar 2010.
Geir fékk áhuga á golfi eftir
að hann hætti að vinna. Hann
sást einn daginn setja kylfur og
nokkra bolta í bílskottið. Þetta
var ótvíræð vísbending um það
sem framundan var. Fljótlega
var búið að strengja hluta úr
loðnunót á milli snúrustauranna
sem standa baka til í lystigarð-
inum hans Geirs á Laugarás-
veginum. Næstu vikur og mán-
uði mátti sjá kappann standa
löngum stundum við snúrus-
taurana og slá bolta í net. Hann
æfði og æfði. Boltaaugað hafði
hann úr öðrum boltagreinum.
Keppnisskapið var áskapað. Ár-
angurinn lét heldur ekki á sér
standa. Þótt Geir hafi ekki byrj-
að að spila golf fyrr en á sjö-
tugsaldri varð hann fljótlega vel
liðtækur kylfingur og þessi
íþrótt varð honum nánast dag-
legt viðfangsefni langt fram á
níræðisaldur.
Illa gekk að fá Geir til þess
að taka þátt í golfmótum. Hann
taldi sig ekki nógu góðan og
þyrfti að æfa sig betur. Einn
daginn laumaðist hann samt í
mót á gamla Korpúlfsstaðavell-
inum án þess að láta okkur vita.
Auðvitað vann hann. Nettóskor-
ið var ótrúlegt, 49 högg. Ég
held að þetta sé met. Forgjöfin
lækkaði úr 36 og niður í 19
komma eitthvað. Eftir þetta fór
Geir ekki í golfmót. Hætti á
toppnum.
Á heimili sínu var Geir fyr-
irliðinn. Af fágætum dugnaði
tókst honum að reisa fallegt hús
við Laugarásveginn þar sem
þau Hekla ólu upp börnin sín
Möggu, Árna og Gunnu. Geir
var strangur uppalandi. Vildi
hafa allt í röð og reglu. Garð-
urinn umhverfis húsið var stór
og einstaklega fallegur. Var
gott merki um snyrtimennsku
þeirra hjóna.
Þegar Magga fór í mennta-
skóla fór fljótlega að sjást til
stráks úr Kópavoginum sem var
eitthvað að sniglast í kringum
hana. Geir var ekki hrifinn af
þessu. Hann kunni því illa að
stelpan hans sæti lengi, lengi í
bíl fyrir utan húsið með ein-
hverjum strák í stað þess að
drífa sig inn í háttinn. Í fjöl-
skyldunni er fræg sagan af því
þegar Geir fór út með ruslið um
miðja nótt við þessar aðstæður
og notaði tækifærið í leiðinni til
þess að gefa dóttur sinni merki
um að nú væri nóg komið.
Að því kom að við Geir
kynntumst og urðum góðir vin-
ir. Hann reyndist mér vel og
var börnum okkar Möggu góður
afi. Alvöru fyrirmynd, áreiðan-
legur og traustur. Geir var
gæfumaður sem átti góða ævi.
Hann sinnti heilsu sinni vel með
hollu mataræði og hæfilegri
hreyfingu alla tíð og uppskar
hreysti eins og til var sáð.
Skömmu eftir missi Heklu árið
2010 fékk Geir inni á Sóltúni og
dvaldi þar síðustu fjögur æviár-
in við þær einstöku aðstæður
sem íbúunum þar eru búnar.
Höfðingjanum skal þökkuð
samfylgdin.
Gestur Jónsson.
Með nokkrum orðum langar
mig að minnast tengdaföður
míns, Geirs Guðmundssonar.
Ég var nú ekki gamall þegar
ég kynntist Geir, og líkt og með
marga unga menn sem eru að
hitta pabba kærustu sinnar í
fyrsta sinn þá var smá kvíði.
Það reyndist hreinn óþarfi því
okkar fyrstu kynni voru góð.
Geir var af gamla skólanum
eins og sagt er og af honum var
margt hægt að læra um lífið og
tilveruna. Hann var mikill
keppnismaður í íþróttum sem
og hinu daglega lífi og gerði
miklar kröfur til sjálfs sín sem
og annara. Það var ekki oft sem
hann sló af þegar kom að
keppni eða vinnu og mátti mað-
ur hafa sig allan við til að fylgja
honum eftir þó aldursmunur
hafi verið nokkur. Við Gunna
vorum svo heppin að fá að
leigja í kjallaranum hjá þeim
hjónum á Laugarásvegi 51.
Þannig urðu okkar kynni nánari
og meiri en áður hafði verið.
Okkar sambúð gekk mjög vel
og við hjónin náðum að létta
undir með garðvinnuna sem var
alltaf nokkur. Það var ósjaldan
sem hjálpa þurfti við að saga
niður tré eða laga steinhleðslur
þar sem nákvæmni og beinar
línur voru allsráðandi. Í garð-
inum leið honum vel og þar má
segja að hann hafi notið sín
best, alltaf eitthvað að breyta
eða lagfæra, ég naut góðs af og
lærði smám saman inn á Geir
og hvernig best væri að leysa
verkefnin með honum. Eftir að
hann komst á eftirlaun tók golf-
ið hug hans allan og þar var
sama sagan, hann vildi vera
bestur, slá eins langt og yngri
menn. Hann náði að glæða
áhuga minn á íþróttinni sem
gerði það að verkum að við fór-
um oft saman sumar sem vetur
og spiluðum Korpúlfsstaðavöll-
inn og alltaf var jafnerfitt að
sigra hann.
Geir var ákveðinn og fylginn
sér sem kom sér oft vel en það
var ekki alltaf sem maður vildi
standa við hliðina á honum þeg-
ar hann var að semja um afslátt
og aukaafslátt fyrir vörur og
þjónustu.
Þegar yfir farinn veg er litið
þá held ég að hann hafi átt
nokkuð viðburðaríka ævi og
verið sáttur með lífið og til-
veruna. Hann saknaði konu
sinnar mikið eftir að hún dó og
vildi komast til hennar sem
fyrst núna síðustu misserin. Ör-
fáum dögum fyrir andlátið hafði
hann tjáð einni af starfskonum
Sóltúns sem var hans heimili
síðustu árin að hann hefði
dreymt það að Hekla og hann
væru að fara í siglingu saman
og ljómaði allur.
Hvíl í friði.
Jón Friðrik.
Fallinn er frá afi minn, Geir
Guðmundsson.
Það var kannski fyrir bestu
að ég hafði ekki tækifæri til að
dvelja með þér við dánarbeðinn,
því ég vil muna eftir þér eins og
þú áttir best að þér að vera.
Teinréttur með „magann inn og
kassann út“. Þó þú hafir átt það
til að vera svolítið þver, þá
varst þú einn af mínum uppá-
halds-karakterum. Það var
aldrei verið að mikla hlutina
fyrir sér né hlustað á neinar af-
sakanir eða væl. Eitthvað sem
margir mættu taka sér til fyr-
irmyndar.
Ein af mínum kærustu minn-
ingum er þegar við fórum í golf
saman ekki alls fyrir löngu. Það
var sennilega þinn seinasti
hringur, enda varst þú orðinn
86 ára gamall. Við keyrðum um
Korpúlfsstaði á golfbílnum og
þú slóst boltann á meðan að ég
reyndi að sjá hvar hann lenti,
því sjónin var aðeins farin að
svíkja þig. Við hlógum mikið
saman á meðan að þú sagðir
hetjusögur frá stríðsárunum og
af íþróttavellinum. Þessi hring-
ur var mjög einkennandi fyrir
þig. Þú varst ekki mikið að
velta þér upp úr þeim takmörk-
unum sem aldrinum fylgdu,
heldur frekar hvað hollið á und-
an okkur spilaði hægt.
Hvíldu í friði, afi minn, ég
mun aldrei gleyma þér, né held-
ur þeim gildum sem þú stóðst
fyrir. Þinn sonarsonur og vinur,
Kári Árnason.
Við skrifum þessi orð með
sorg í hjarta er við kveðjum
hann afa Geir sem var okkur
svo kær.
Afi hefur svo sannarlega
áorkað mörgu í lífinu en stolt-
astur held ég að hann hafi verið
af heimili sínu á Laugarásveg-
inum þar sem hann byggði sér
hús og ól upp börnin sín og bjó
allt þar til fyrir skömmu.
Við bræðurnir ólumst einmitt
upp í kjallaranum á Laugarás-
veginum áður en systir okkar,
Hekla, fæddist árið 1990 og við
lékum okkur mikið í knattraki
milli blómanna í beðunum hans
afa og við frændurnir fengum
okkar misgóðu fótboltahæfileika
úr garðinum, „Geirsgarði“ eins
og völlurinn var kallaður.
Við eigum svo sannarlega
margar og góðar minningar úr
garðinum hans afa og og íbúð-
unum tveimur á Laugarásveg-
inum. Afi var alltaf til taks fyrir
okkur bræðurna á meðan við ól-
umst upp í kjallaranum á Laug-
arásveginum og þar smituðumst
við af hinu svokallaða „Geirs-
geni“ eins og við frændsystk-
inin köllum alla fyndnu sér-
viskuna í honum afa.
Hekla systir var líka reglu-
legur gestur á heimili ömmu og
afa þótt hún hafi ekki alist upp
á Laugarásveginum en það var
aldrei langt fyrir okkur systk-
inin að fara þar sem við bjugg-
um alltaf í hverfinu.
Við systkinin vorum líka mik-
ið á laugarásveginum hjá afa
þessi síðustu ár eftir að Kolli
flutti þangað í risið og svo kjall-
arann. En við lærðum margt af
honum afa og við munum sakna
hans og minningin um afa Geir
og ömmu Heklu mun lifa í
hjörtum okkar. Við elskum þig,
afi.
Hekla, Kolbeinn
og Jóhann Geir.
Valsmenn kveðja góðan fé-
laga og minnast hans með
þakklæti. Geir Guðmundsson
var afreksmaður í íþróttum og
margsinnis Íslandsmeistari með
sínu félagi í knattspyrnu og
handknattleik, þar á meðal
meistari í fyrsta Íslandsmótinu
sem haldið var í handknattleik
árið 1940. Geir var svo sann-
arlega einn af máttarstólpum
félagsins, flinkur leikmaður og
seinna meir mjög hæfur þjálfari
og stjórnarmaður. Geir gaf sér
alltaf tíma, og átti alltaf eitt-
hvað uppbyggilegt að segja við
unga leikmenn, hann var hvetj-
andi og um leið alltaf agaður.
Við ungu mennirnir bárum
ómælda virðingu fyrir þessum
eldri afreksmönnum félagsins
sem höfðu svo stórt Valshjarta
og voru ávallt vaktir og sofnir
yfir velferð félagsins. Geir
starfaði lengst af í miðborginni
og það var ávallt gaman að hitta
hann í erli dagsins. Þakklæti er
mér efst í huga um leið og ég
sendi innilegar samúðarkveðjur
til fjölskyldu og vina.
Fyrir hönd fulltrúaráðs Vals,
Halldór Einarsson.
Geir Guðmundsson HINSTA KVEÐJA
Elsku afi, nú ert þú kom-
inn til Guðs og búinn að
hitta ömmu Heklu. Ég bið
að heilsa henni og ég veit
þú munt fylgjast með mér
eins og þú hefur alltaf gert.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Þín,
Hekla Þórunn.
Ýmislegt
Ódýr blekhylki og tónerar
Verslun í Hagkaup, Smáralind og
Fjarðargötu 11, Hafnarfirði
Blekhylki.is, sími 517 0150
TILBOÐ - TILBOÐ - TILBOÐ
Vandaðir dömuskór úr leðri. Stakar
stærðir. Tilboðsverð: 3.500.
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Klapparstíg 44 • Sími 562 3614
Jólaóróar
frá PLUTO
Margar gerðið
Verð kr. 1.795
Teg. 2975 Einstaklega vandaðir og
þægilegir dömuskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Stærðir: 36-41.
Verð: 16.800
Teg. 2921 Einstaklega vandaðir og
þægilegir dömuskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Stærðir: 36-41.
Verð: 15.670
Teg. 2921 Einstaklega vandaðir og
þægilegir dömuskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Stærðir: 36-41.
Verð: 15.670
Teg. 2881 Einstaklega vandaðir og
þægilegir dömuskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Stærðir: 36-41.
Verð: 15.800
Teg. 2942 Einstaklega vandaðir og
þægilegir dömuskór úr leðri,
skinnfóðraðir. Stærðir: 36-41.
Verð: 15.800
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Góð þjónusta – fagleg ráðgjöf.
www.mistyskor.is
Erum einnig á Facebook.
Smáauglýsingar 569 1100
Okkar ástkæra,
ÞÓRUNN ANNA SIGURÐARDÓTTIR,
Hjarðarhaga 42, Reykjavík,
andaðist á líknardeild Landspítalans
í Kópavogi 20. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Þeir sem vildu minnast hennar eru vinsamlegast beðnir
að láta krabbameinsdeild Landspítalans njóta þess.
.
Stefán Þór Ragnarsson,
Sigríður Sigurðardóttir, Guðmundur Kristjánsson,
Ingibjörg Sigurðardóttir, Benedikt Þórðarson,
Elísabet Karlsdóttir,
Anna Andrésdóttir.