Fréttatíminn - 26.06.2015, Blaðsíða 11

Veglegir verðlaunagripir
frá Bosch.
Styline smátækin frá Bosch búa y�ir frábærri tækni og einstaklega fallegri hönnun, enda
hafa þau fengið toppeinkunn frá mörgum virtustu neytendasamtökum á Norðurlöndum
ásamt virtum hönnunarverðlaunum á borð við „reddot“ og „If design award“.
Bosch er þýskt vörumerki með áratuga reynslu og eru Bosch heimilistækin þau mest
seldu í Evrópu.
Opið virka daga frá kl. 11 - 18.
HÆSTA EINKUNN Ap
ríl
2
01
3
Safapressa
Verð: 23.600 kr.
Pressar bæði ávexti og grænmeti. Öflugur mótor.
700 W. Stórt áfyllingarrör fyrir heila ávexti.
Safakanna skilur froðuna frá. Auðveld í þrifum.
Hlaut hæstu einkunn hjá Wise Guide og Magasin.
MES 20A0
Handþeytari
Verð: 11.700 kr.
450 W. Fimm hraðastillingar og ein púlsstilling.
Þægilegt handfang með mjúku gripi. Einstaklega
hljóðlátur handþeytari.
MFQ 4020
Brauðrist
Verð: 15.900 kr.
Einstaklega falleg brauðrist sem sómir sér vel í hverju eldhúsi. 860 W. Nýtt hitald
sem tryggir jafna ristun. Rafeindastýrð hitastilling. Tekur tvær venjulegar
brauðsneiðar. Brauð lyftist vel upp úr brauðristinni með „Hi-lift“. Þíðingaraðgerð.
Minnisaðgerð. Öryggi: Gætir þess að brauð festist ekki. Losanleg mylsnuskúffa.
Hefur hlotið virtu hönnunarverðlaunin reddot og IF design award.
TAT 8611
Hraðsuðukanna
Verð: 16.500 kr.
Traust kanna sem tekur 1,5 lítra af vatni. Mögulegt að
velja hita. Heldur heitu í allt að 30 mínútur. Einungis er
hægt að setja könnuna í gang þegar lok er niðri. Botn úr
ryðfríu stáli. Hús úr hitaþolnu efni. Slekkur sjálfkrafa á
sér þegar kannan hefur náð völdum hita.
TWK 8611
Matvinnsluvél
Verð: 26.900 kr.
800 W mótor. Hrærir,
þeytir, brytjar, raspar,
tætir og sker. 2,3 lítra
skál. Fylgihlutir: 1,25 lítra
blandari, fjölnota hnífur,
þeytari, hnoðari úr
plasti, rifjárn og
sítrónupressa.
MCM 4100
Hrærivél
Verð: 56.200 kr.
Falleg og þýðgeng. 700 W mótor. Fjórar
hraðastillingar og ein púlsstilling. Skál úr ryðfríu
stáli, tekur 3,9 lítra. Blandari og grænmetiskvörn.
Auðveld í þrifum.
Ánægja eða endurgreiðsla: Ef vélin stenst ekki
væntingar þínar geturðu skilað henni innan 60 daga
og fengið hana endurgreidda.
MUM 52120
Annað sem þyrfti að samræma,
að sögn Gylfa, er boðun verk-
falls á almennum vinnumarkaði.
Samkvæmt lögum um almennan
vinnumarkað þarf að gera það með
7 daga fyrirvara en 15 daga fyrir-
vara þarf á verkföll í opinbera geir-
anum.
Ríkissáttasemjara skortir
frestunarheimild
„Ég hef líka bent á það ef til vill ætti
að heimila ríkissáttasemjara að hafa
einhvers konar frestunarheimild
eins og tíðkast sums staðar annars
staðar. Á hinum Norðurlöndunum
getur hann frestað verkfall í allt að
fimm vikur,“ segir Gylfi.
Í grein sem Gylfi og Friðrik
Friðriksson lögfræðingur skrif-
uðu í sameiningu og birtist í ritinu
Stjórnmál og stjórnsýsla um lög á
verkföll segja þeir meðal annars:
„Ástæðum lagasetningar vegna
vinnudeilna má skipta í þrennt.
Í fyrsta lagi hafa lög verið sett ef
efnahagslegt vægi þjóðarbúsins og
stöðugleiki á vinnumarkaði eru í
húfi, í öðru lagi ef heildarhagsmun-
ir atvinnugreinar eru í húfi og loks
ef lögmælt verkefni og framkvæmd
þeirra hjá hinu opinbera eru í húfi.“
Í greininni er viðruð sú hugmynd
hvort ekki sé rétt að koma á lagg-
irnar lögskipuðu samningaferli sem
tæki á erfiðum vinnudeilum sem
hafa staðið lengi og ekki er útlit fyr-
ir að leysist, til dæmis með skipan
gerðardóms.
„Svo má líka spyrja sig af hverju
ákvæði um ríkissáttasemjara sé ekki
í sér lögum,“ segir Gylfi jafnframt
og bendir á að ákvæði um ríkissátta-
semjara hafi verið fellt inn í lög í stað
þess að setja um hann sér lög.
Breyta þarf ýmsu í lögunum
Magnús Pétursson, fyrrverandi
ríkissáttasemjari, fjallaði um þessi
atriði í nýjustu ársskýrslu Ríkis-
sáttasemjara. Þar segir hann að
það hljóti að vera sameiginlegt
markmið allra aðila á vinnumark-
aði að vinna stöðugt að umbótum
í samningagerðinni því víðtækur
skilningur og samstaða sé um að
þar þurfi ýmislegt að bæta. „Ann-
ars staðar á Norðurlöndunum
liggur margra ára þróun á verk-
lagi að baki skilningi og sátt um
að laun og kjarasamningar skipti
veigamiklu máli fyrir efnahags-
legan stöðugleika í löndunum.
Viðurkenndar reglur, skráðar og
óskráðar, gilda í þeim löndum um
mikilvægi þess að komið sé í veg
fyrir „höfrungahlaup“ í samning-
um um kaup og kjör. Aðkallandi
verkefni er að samningsaðilar hér
á landi komi sér saman um slíkar
reglur,“ segir hann.
Hann bendir jafnframt á að
skortur sé á úrræðum sáttasemj-
ara þegar samningar nást ekki.
„Hér á landi er meginhlutverk
sáttasemjara að leiða samninga-
viðræður deiluaðila. Náist samn-
ingar ekki er honum heimilt að
víkja samninganefndum deiluaðila
til hliðar og leggja fram formlega
miðlunartillögu sem borin er milli-
liðalaust undir félagsmenn hlutað-
eigandi stéttarfélags og viðkom-
andi vinnuveitanda. Sé tillögunni
hafnað getur sáttasemjari endur-
tekið leikinn og ræður ekki yfir
öðrum úrræðum. Af þessu leiðir
að gangi kjarasamningaviðræður
erfiðlega og lögmætum heimildum
til vinnustöðvunar er beitt berast
böndin mjög fljótt að Alþingi og ef
til vill hraðar en æskilegt er. Þarft
væri að líta nánar á reynslu ná-
grannaþjóðanna í sambærilegum
málum og meta hvað af þeim megi
læra til að tryggja sem best að
kjarasamningar séu niðurstaða
réttmætra samningaviðræðna
án afskipta Alþingis og jafnframt
hvort ríkissáttasemjari eigi að búa
yfir fleiri úrræðum til lausnar á
ágreiningi en hann hefur nú.
Hann segir umhugsunarvert
að í þrígang á síðasta ári hafi ver-
ið gripið til lagasetningar til þess að
banna verkfallsaðgerðir, vegna verkfalls
undirmanna á Herjólfi, á vinnustöðv-
un flugmanna hjá Icelandair og loks á
vinnudeilu flugvirkja hjá sama félagi.
„Gagnlegt væri að yfirvega við hvaða að-
stæður inngrip Alþingis í kjaradeilur sé
réttlætanlegt og nauðsynlegt,“ skrifar
hann ennfremur.
Í samtali við Fréttatímann áréttar
Magnús þetta atriði: „Bilið milli þess að
deilt sé um kjarasamninga í verkfalli og
gripið sé til lagasetningar er allt of lít-
ið. Það vantar úrræði sem sáttasemjari
getur gripið til, svo sem að geta frestað
verkfalli tímabundið án þess að löggjaf-
inn komi strax í málið,“ segir Magnús.
Sigríður Dögg Auðunsdóttir
sigridur@frettatiminn.is
20 ára umræða um nauðsyn endurskoðunar vinnumarkaðslöggjafar
Í grein sem Gylfi
Dalmann Aðal-
steinsson skrifaði
í Morgunblaðið
árið 1995 segir
hann:
„Ef menn vilja
breyta vinnulög-
gjöfinni og færa
nær sambæri-
legum lögum
nágranna-
landanna yrði
einkum að líta
á eftirfarandi
atriði:
Bendir hann á að
verkalýðshreyfingin
sé andvíg slíkum
breytingum enda
hafi hún staðið ein-
huga um að verja
sinn helgasta rétt,
verkfallsréttinn.
„Verkalýðshreyf-
ingin hefur ekki séð
neina ástæðu til
breytinga á vinnu-
löggjöfinni, frá
hennar bæjardyrum
séð hefur hún reynst
vel,“ benti Gylfi á.
1. Breyta verkfallsákvæðum,
lengja boðunarfrest og veita
sáttasemjara heimild til að
fresta verkfalli. Til dæmis um
tvær vikur
sé einhver vonarglæta um
lausn á vinnudeilu í sjónmáli. Í
Danmörku hefur sáttasemjari
heimild til þess að fresta
boðuðu
verkfalli tvisvar sinnum um tvær
vikur, eygi hann einhverja lausn
á vinnudeilu.
2. Taka upp nýjar aðferðir við
samþykkt verkfallsboðunar.
Taka upp leynilegar kosningar,
þar sem atkvæði væru skriflega
greidd og tryggt að meirihluta
félagsmanna í verkalýðsfélögum
þurfi til að samþykkja ákvörðun
um vinnustöðvun.
3. Reglur sem kveða á um
lágmarkshlutfall þess fjölda
manna í atvinnugrein sem
þarf til að stöðva rekstur með
lögmætu verkfalli.
4. Takmarka rétt fámennra
hópa til að stöðva stórar
þýðingarmiklar atvinnugreinar.“
fréttaskýring 11 Helgin 26.-28. júní 2015