Fréttatíminn - 26.06.2015, Blaðsíða 24

ið vinskap eftir að storminn lægði.
Mér finnst alltaf sorglegt þegar fólk
hefur jafnvel búið saman í mörg ár,
er bestu vinir en síðan kemur eitt-
hvað upp á í sambandinu sem verð-
ur til þess að upp úr öllu slitnar. Öll
orkan sem fór í að byggja upp vin-
skap er þá farin í ruslið. Ég er þakk-
lát fyrir hvað ég á mikið af góðum
vinum, konum og körlum.“
Hún er í stuttermabol, appelsínu-
gulum að lit sem hún segir að sé
uppáhalds liturinn sinn. Á bolnum
er mynd af manni að henda Íslandi í
ruslafötu og segir Sonja þessa mynd
vera í anda sinna verka þó hún hafi
aldrei verið mjög pólitísk. Á berum
handleggjunum sé ég fjöldann all-
an af örum sem ég spyr hana út í.
„Þetta er eftir sjálfsskaða. Ég er með
heilmikið af örum eftir það sem ég
kalla „stríð lífsins“. Þau minna mig á
erfiða tíma en síðan er margt annað
sem minnir mig á góðu tímana,“ seg-
ir Sonja. Hún hætti að drekka fyrir
19 árum og segir það hafa verið eitt
mesta gæfuspor lífs síns. „Ég var
komin mjög langt í minni drykkju
og orðin veik bæði andlega og líkam-
lega. Ég gerði mér ekki grein fyrir
að ég væri alkóhólisti og leitaði upp
á geðdeild þar sem ég hitti hjúkr-
unarfræðing sem sá strax að ég var
alkóhólisti og kom mér í meðferð.
Það tók mig smá tíma að átta mig á
þessu en það var mikill léttir að finna
þessa skýringu á hegðun minni. Ég
var líka svo lánsöm að verða edrú
eftir eina meðferð og ekki allir sem
eru jafn heppnir.“
Gerðu ráð fyrir að ég vildi lifa
Sonja segist geta litið sátt yfir far-
inn veg og að hún sé ekki hrædd
við að deyja. „Nei, ég er ekki hrædd.
Ég varð samt fyrir mjög sérstakri
reynslu eftir að ég fékk að vita að ég
væri með ólæknandi krabbamein.
Það gerðu nefnilega allir ráð fyrir
að ég vildi lifa. Krabbameinið var
upphaflega í ristli en hafði dreift sér
um lífhimnuna sem er það sem um-
lykur öll líffærin. Ég var strax sett
í skurðaðgerð en enginn hafði sest
niður hjá mér og spurt mig hvort ég
vildi fara í skurðaðgerð. Ég skrifaði
undir einhverja pappíra en ég man
ekkert hvað stóð á þeim. Þegar kom
að lyfjameðferðinni gerðu líka allir
ráð fyrir að ég vildi lifa. Mér fannst
það mjög erfitt því ég hef átt erfiða
Prófaðu þetta
heyrnartæki í 7 daga
Bókaðu tíma í fría heyrnar mælingu
Sími 568 6880
www.heyrnartaekni.is
Heyrnarskerðing er þreytandi!
Heyrnartækni | Glæsibæ | Álfheimum 74 | 104 Reykjavík | Landsbyggðaþjónusta | Sími 568 6880
Ofurnett - ósýnileg í eyra eða falin á bak við eyra
Alta2 heyrnartækin frá Oticon búa yfir
einstakri tækni sem kallast BrainHearing™.
Þessi tækni hjálpar heilanum að vinna
betur úr hljóði þannig að þú upplifir það
eins eðlilega og hægt er. Með Alta2
heyrnartækjunum verður auðveldara fyrir
þig að heyra og skilja, hvort heldur sem
um lágvært samtal er að ræða eða
samræður í krefjandi aðstæðum.
kafla í lífi mínu þar sem ég hef hugsað með mér að
það sé miklu betra að vera dauð. Það er ekki sjálf-
gefið að vilja lifa. Þarna var ég komin á þann stað
að geta ákveðið hvort ég vildi deyja, hér og nú, eða
ekki. Þetta var stór ákvörðun fyrir mig. Þarna hafði
ég tækifæri til að deyja án þess að ég og fjölskyldan
mín yrði fyrir þeirri fordæmingu í samfélaginu
sem er oft fylgifiskur sjálfsvígs. Það eru engir for-
dómar sem fylgja því að deyja úr krabbameini,
hvort sem það er vegna þess að fólk hafnar með-
ferð eða ekki. Ég stóð frammi fyrir því að geta dáið
án þess að fjölskyldan mín yrði fyrir þessum for-
dómum og ég þurfti virkilega að hugsa mig um.“
Sonja segist ekki trúa á „hann Guð“ heldur á æðri
mátt og ákvað að ræða við séra Vigfús Bjarna Al-
bertsson sjúkrahúsprest um stöðuna. „Það kom í ljós
að við höfðum sést áður í sjósundi. Ég er mikil sjó-
sundkona og við Vigfús ákváðum að ég myndi takast
á við þetta eins og þegar maður fer fyrst í sjósund. Ég
ákvað að gefa lyfjameðferðinni sjens. Ég myndi taka
einn dag í einu, eitt skref í einu út í sjóinn, og finna
hvort þetta sé það sem ég vil og hvort ég vil gera
þetta aftur. Ég ákvað að fara 8 sinnum í lyfjameðferð
á 4ra vikna fresti en ég gæti bakkað út hvenær sem
er. Mér fannst erfitt að vera ekki spurð hvort ég vildi
lifa en þarna loks fékk ég stjórnina aftur.“
Hefur lært að þiggja aðstoð
Sonja lauk þessum 8 meðferðum og er nú komin
með svokallaðan lyfjabrunn í brjóstkassanum sem
lyfjum er dælt í. „Þar sem hin lyfin fóru svo illa
í mig fæ ég nú önnur lyf.“ Nokkrir mánuðir eru
síðan læknar sögðu Sonju að hún ætti líklega um
sex mánuði eftir ólifaða. „Nema þessi nýju lyf komi
mjög sterkt inn held ég að ég eigi ekki mikið eftir.
Mér finnst allt vera að gerast mjög hratt,“ segir hún
en sífellt ný æxli greinast í hvert sinn sem hún fer í
myndatöku. „Ég er ekki mikið að hugsa um tímann
sem ég á eftir en ég veit að hann er ekki langur.“
Frá upphafi hefur hún fengið heimahlynningu
þegar hún óskar þess, minnst vikulega, og segir
hún mikinn mun á því að glíma við andlega eða
líkamlega sjúkdóma hvað þetta varðar. „Mig langar
bara að það komi fram því ég hef líka átt við geð-
ræn veikindi að stríða hvað það myndi skipta miklu
ef maður fengi jafn góðan stuðning þegar maður
er upp á sitt versta andlega. Ég veit að það myndi
breyta miklu fyrir marga,“ segir hún en Sonja er
þakklát fyrir fleira: „Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið ólæknandi krabbamein. Ég hef ekki lært
jafn mikið á ævinni en síðan ég greindist. Ég hef
aldrei upplifað jafn mikinn kærlega, ég hef lært að
biðja fólk um aðstoð og ég hef lært að þiggja að-
stoð. Ég er frekar kaldhæðin að upplagi en ég hef
sannarlega öðlast nýja sýn. Ég hef upplifað að fólk
nánast bíður í röðum til að geta gefið kærleika og
ég gef allan minn kærleik til baka.“
Erla Hlynsdóttir
erla@frettatiminn.is
Þarna hafði
ég tækifæri
til að deyja
án þess að
ég og fjöl-
skyldan mín
yrði fyrir
þeirri for-
dæmingu í
samfélaginu
sem er oft
fylgifiskur
sjálfsvígs.
24 viðtal Helgin 26.-28. júní 2015