Fréttatíminn - 02.10.2015, Blaðsíða 48
Málamiðlun í góðu hjónabandi
Þ
Það hafa verið skrifaðar ótalmargar bæk-
ur um samskipti hjóna, sambúðarfólks
eða para, hvað svo sem kalla skal sam-
komulag tveggja einstaklinga sem rugla
saman reitum, einkum samskipti karls
og konu, þótt eflaust hafi í seinni tíð bæst
við fróðleikur um aðrar gerðir para, karl
og karl eða konu og konu. Hjónabands-
ráðgjafar hafa nóg að gera enda er fólk að
lenda í alls konar vandræðum í sambúð-
inni á langri leið. Tölur sýna enn fremur
að mörg hjónabönd, eða önnur sambúðar-
form, enda með skilnaði.
Það er leitt ef svo fer með það sem til
er stofnað til að endast og ástæðulaust að
láta það gerast haldi menn við ákveðna
og óbrigðula reglu í sambúðinni – og er
þá miðað við sambúð karls og konu – það
er að gera eins og konan segir. Þá fer allt
vel.
Vinnufélagi minn sagði mér litla
dæmisögu af vel lukkuðum samskiptum
hjóna í síðustu viku. Eiginkonan í sögu
hans kom að máli við eiginmann sinn og
lýsti þeirri einlægu ósk sinni að eignast
kött. Eiginmaðurinn gat hins vegar ekki
hugsað sér að eignast kött. Nú var úr
vöndu að ráða. Hjónin voru ekki sammála
en eins og gerist í góðu hjónaband náðu
þau málamiðlun. Þau fengu sér kött.
Þessi litla saga rifjaðist upp fyrir mér
um helgina þegar eldri dóttir okkar
hringdi í móður sína þar sem við hjóna-
kornin vorum saman á ferð í heimilis-
bílnum. Sá sómavagn er búinn svokall-
aðri blátönn þannig að ég hlustaði á
samtal þeirra, en lét samt vita að ég væri
áheyrandi – en þóttist svo sem vita að
þær mæðgur ætluðu ekki að ræða alvar-
leg leyndarmál. Dóttir okkar hefur um
árabil hýst svartan skáp sem við foreldrar
hennar áttum en hún fékk til afnota í
sínum búskap. Mín ágæta kona og móðir
ungu konunnar keypti skápinn snemma
í okkar búskapartíð og notaði hann bæði
sem hirslu og skrifborð, sem útdragan-
legt var úr skápnum. Við þetta skrifpúlt
þýddi hún ótal myndasögur og stjörnu-
spár í hjáverkum fyrir dagblað sem þá var
vinnustaður minn. Henni þótti skápurinn
góður, ekki síst vegna þess að hann var
þeirrar náttúru að draga mátti fyrir hann
loku svo ekki sást í góss í hillum hans.
En það er svo með húsgögn eins og svo
margt annað. Þau eiga sinn brúkunar-
tíma. Þar kom, löngu eftir að myndasögu-
og stjörnuspárþýðingunum lauk, að lítil
not voru fyrir skápinn hjá okkur. Hann
endaði því úti í bílskúr með ýmsu öðru
góssi. Þar var hann uns not urðu fyrir
hann hjá dóttur okkar. Það gladdi konu
mína að sjá skápinn fá hlutverk að nýju
og mig ekki síður að losna við gripinn úr
bílskúrnum. Þar er ýmislegt góss sem
safnast hefur í langri sambúð okkar, dót
sem við vitum varla hvað er enda hefur
það verið falið í hillum eða kössum árum
saman, svo ekki sé minnst á gamlar ferða-
töskur með ýmsu fágæti. Ég átti mér á
árum áður þann draum að koma bíl fyrir í
skúrnum en hef fyrir löngu áttað mig á –
og sætt mig við – að hann rætist varla.
Í fyrrgreindu símtali þeirra mæðgna
heyrði ég að hlutverki svarta skápsins
var lokið hjá dóttur okkar. Hún var að láta
móður sína vita af því. Skápurinn hafði
fyrir nokkru endað í bílskúr hennar og
sambýlismanns hennar, hafði sem sagt
lokið sínu hlutverki hjá þeim. Okkar
góða dóttir vildi hins vegar ekki henda
skápnum, þekkti sögu hans og hafði
oft staðið við hlið móður sinnar þegar
hún þýddi hverja myndasöguna á fætur
annarri á æskudögum hennar og kom á
framfæri stjörnuspám til fólks þar sem
sagði af væntanlegu ástarlífi, happatölum
og hamingju. Hún bauð okkur því að ná í
skápinn, ef við vildum.
Ég kunni ekki við að blanda mér í
samtal þeirra mæðgna þótt blátönnin
í bílnum gerði það að verkum að dóttir
okkar heyrði ekki síður í mér en móður
sinni. Í símtalinu heyrði ég hins vegar
að eiginkona mín áformaði að sækja
skápinn og fara með hann í bílskúrinn
okkar. Hún ætlaði ekki endilega að
taka hann til brúks, heldur eiga hann
ef þörf reyndist fyrir hann hjá einhverj-
um öðrum. Ég maldaði í móinn, sagði að
skápurinn yrði bara fyrir í bílskúrnum
okkar, bættist bara við annað ónotað góss
sem þar er að finna. Til viðbótar við þá
stuttu ræðu bætti ég því við að ég hefði
tekið til í skúrnum síðsumars svo nú sæi
víða í gólfið í þeirri vistarveru. Við það
hefðu vaknað vonir um að koma bílnum
í skúrinn fyrir veturinn. Slíkt væri ekki
amalegt nú í miðjum gangi haustlægða
og ekki síður þegar frysta færi og vænta
mætti snjókomu. Þá væri notalegt að
setjast inn í heitan bílinn og bruna af stað
í vinnuna.
Konan féllst á það að slíkt væri þægi-
legt, jafnvel munaður, en mikilvægara
væri þó að geta hjálpað einhverjum sem
hugsanlega þarfnaðist svarts skáps með
lokanlegum hillum og skrifpúlti. Því
væri skynsamlegt að flytja hann aftur í
skúrinn okkar.
Það var einmitt þá sem ég mundi eftir
sögu vinnufélaga míns um hjónin og
köttinn – og hvernig viðhalda á góðu
hjónabandi. Þess vegna veit ég að alveg á
næstunni hengi ég kerruna aftan í bílinn,
fer til dóttur okkar og sæki þann svarta.
Skápurinn góði fær sinn sess í bílskúrn-
um hjá okkur þangað til framtíðarnotandi
finnst. Það eykur ekki líkurnar á að við
komum bílnum í skúrinn þennan vetur-
inn, en hvaða máli skiptir það. Aðalatriðið
er hin gullna regla allra góðra hjóna-
banda – að gera eins og konan segir.
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
Ert þú í söluhugleiðingum?
662 6163
Bjarni Blöndal
Löggiltur fasteignasali.
Jóhanna Gustavsdóttir
Sölufulltrúi / BA atvinnufélagsfræði.
698 9470
johanna@fastlind.is bjarni@fastlind.is
Hlíðasmára 6 201 Kópavogur www.FASTLIND.is/ /
Traust og góð þjónusta
Frítt verðmat
LOKAHELGI!
Ef keypt er fyrir
6.000 kr. eða meira
fylgir gjöf
OPIÐ ALLA HELGINA
kl. 10–19
RISALAGERSALA
á Fiskislóð 39
Allt að
90%
afsláttur Yfir 4000
titlar frá öllum
helstu útgefendum
landsins!
Gjafir
fyrir öll
tækifæri!
LOKAHELGI!
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
MEÐ VIRÐINGU
OG KÆRLEIK Í 66 ÁR
Útfarar- og lögfræðiþjónusta
www.útför.is
Verð á mann miðað við 2 fullorðna.
Ferðatímabil: 16.-23. janúar 2016. Innifalið í verði er flug
með sköttum, gisting í 7 nætur með hálfu fæði, taska 20 kg
og 1 par af skíðum.
BAD GASTEIN HOTEL WEISMAYR ***
www.gaman.is gaman@gaman.is Sími 560 2000
136.200 kr.Frá:
48 viðhorf Helgin 2.-4. október 2015