Dagrenning - 01.08.1951, Blaðsíða 43

nemi, sem út var gefið, þama hefir leikur-
inn náð tilgangi sínum — þama sjáið þér
hvert traust almenningurinn hefir á ríkis-
skuldabréfunum, segja valdhafamir.
4. En þegar skrípaleiknum er lokið kemur
sú blákalda staðreynd í Ijós að stofnað hefir
verið til skuldar, og það ákaflega erfiðrar
skuldar. Til þess að standa straum af vöxt-
unum verður að grípa til þess úrræðis að taka
nýtt lán, sem grynnir ekki á skuldinni held-
ur bætist við hana. Þegar lánstraustið er
þorrið reynist óhjákvæmilegt að leggja á
nýja skatta, ekki til þess að greiða skuldina,
heldur einungis vextina. Þessir skattar eru
skuldir, sem notaðar eru til þess að breiða
yfir skuldir.
5. Síðan rekur að því að farið er að breyta
lánskjömnum, en við það minnkar einungis
vaxtagreiðslan en skuldin er jafn ógreidd.
Auk þess er ekki hægt að breyta lánunum
án samþvkkis skuldareiganda. Samtímis því
að auglýst er, að lánskjörum skuli breytt, er
boðið að endurgreiða þeim, sem ekki eru
samþykkir breytingunni, lánsfé sitt. Ef all-
ir lýstu sig andvíga breytingunni og heimt-
uðu peninga sína myndi stjómin verða veidd
í eigin snöru. Ríkið yrði gjaldþrota og gæti
ekki greitt andvirði skuldabréfanna. En
stjómir goyanna hafa verið svo heppnar að
þegnar þeirra bera lítið skyn á f jármál og hafa
alltaf heldur kosið að tapa á verðfalli skulda-
bréfanna og vaxtalækkun en að hætta fé sínu
í ný fyrirtæki og hefir þetta þráfaldlega hjálp-
að ríkisstjómum þessum til þess að varpa af
sér skuldabyrðum, er námu mörgum milljón-
um.
6. Nú á dögum geta goyarnir ekki leikið
þessa list með útlend lán, því að þeir vita að
vér krefjumst þess að fá alla peninga vora
aftur.
7. Yfirlýst gjaldþrot er þannig bezt fallið
til þess að færa þjóðunum heim sanninn um
að það er óbrúanlegt djúp milli hagsmuna
lýðsins og þeirra, sem stjóma honum.
8. Ég bið yður að einbeita athygli yðar
sérstaklega að þessu atriði og að því er nú skal
greina. Nú á tímum em öll innanríkislán
sameinuð í svo nefnd skyndilán, það er, láns-
tíminn er mjög stuttur. Lán þessi eru pening-
ar sem lagðir eru inn í banka ríkisins og spari-
sjóði. Séu þeir látnir standa lengi inni stjórn-
inni til umráða, eyðast sjóðir þessir í að greiða
vexti af utanríkislánum, og í þeirra stað koma
vaxtarbréf, sem nema jafn mikilli upphæð.
9. Og það em þessi bréf, sem látin eru
jafna upp allan lekann á ríkisfjárhirzlum
govanna.
10. Jafnskjótt og vér tökum við stjórninni
í heiminum verður öllum þessum fjármála-
klækjum og öðrum hliðstæðum refjum út-
rýmt svo, að þeirra sjáist engin merki. Þeir
eru ekki í samræmi við hagsmuni vora. Þá
mun og öll kauphallarverzlun upprætt, því
að vér munum aldrei láta það ske að veldi
vort bíði álitshnekki vegna óstöðugs gengis
gjaldeyris vors. Vér munum með lögum
ákveða verð hans og verður þar engu um
breytt, hvorki til hækkunar né lækkunar.
(Gengishækkun býður gengishækkun heim,
og þannig byrjuðum vér að brjóta niður
traustið á gjaldeyri goyanna).
11. í stað kauphallanna munum vér koma
á fót umfangsmiklum ríkisstofnunum, sem
hafa það hlutverk að ákveða verð á iðnaðar-
hlutabréfum í samræmi við hagsmuni ríkis-
stjómarinnar. Þessar stofnanir munu hafa
aðstöðu til að setja milljónavirði af hlutabréf-
um þessum í umferð á einum degi eða kaupa
þau upp. Með þessu móti verða allar iðnað-
arframkvæmdir háðar oss. Þér getið gert
yður í hugarlund hvílíkt geysivald vér tryggj-
um oss með þessu.
DAGRENNING 41