Reykjalundur - 01.06.1947, Qupperneq 38

Forseti S. í. B. S. flytur
rœðu við risgjöld aðal-
hússins i Reykjalundi.
starfsemina hafa borizt víða að. Nú í sumar,
sendu frændur vorir Norðmenn, mann hing-
að í þeim erindum, að kynna sér starfsem-
ina að Reykjalundi. í viðtali, sem ég átti við
þennan Norðmann, sagðist hann hafa íagt
upp í þessa ferð í þeirri trú, að hér væri
verið að framkvæma einhverja nýjung, sem
vert væri að sjá. „En ég gat ekki látið mig
dreyma um, að jafn fámenn þjóð sem ís
lendingar, gætu framkvæmt jafn stórbrotið
menningarafrek sem starfsemina að Reykja-
lundi.“ Svo bætti Norðmáðurinn við: „Ég á
engin orð til að lýsa þeirri hrifningu, sem
ég hef orðið fyrir. Þið Islendingar getið
verið stoltir yfir slíku afreki. Ég veit ekki,
hvort allir Islendingar hafa gert sér fyllilega
ljóst, að starfsemin að Reykjalundi hefur
skipað ykkur á bekk með öndvegisþjóðum
heims á þessu sviði.“ Það er sönn gleði fyrir
þær mörgu þúsundir landsmanna, sem lagt
hafa fram sinn skerf svo að þetta mætti ske,
að svo vel hefur tekizt um allar fram-
kvæmdir.
En Reykjalundur er ekki fullgerður, þar
skortir mikið á. S. I. B. S. er þó í engu lcvíðið
um áframhaldið. Sambandið veit, að þjóðin
hefur gert málstað Reykjalundar að sínum
eigin málstað og mun aldrei svíkja hann.
Þess vegna horfa forgöngumenn þessara
mála björtum augum til framtíðarinnar, því
þeir vita, að gott málefni sigrar alltaf, sé
ötullega fyrir því barizt.
Yistmenn á göngu.
20
Reykjalundur