Reykjalundur - 01.06.1947, Qupperneq 42

Reykjalundur - 01.06.1947, Qupperneq 42
að kenna þremur börnum skrift og reikn- ing og lestur. ,— Allt innanhúss var með myndarbrag, börnin prúð og vel uppalin, og konan hin elskulegasta. En einn daginn fer konan að spyrja mig hvaðan ég sé. Ég svara því. Þá spyr hún mig hvar ég hafi verið áður en ég kom til Reykjavíkur. Ég kveðst hafa verið á heilsu- hælinu á Vífilsstöðum. Ég sé að konunni bregður mikið, og nú slær óþægilegri þögn yfir um stund; loks segi ég: „Þér hefðuð kannske ekki tekið mig, ef þér hefðuð vitað að ég hefi verið í Vífils- staðahælinu?“ „Nei. það hefði ég ekki gert,“ svarar hún og bætir svo við. „Hafið þér vottorð frá lækninum.“ „Ekki skriflegt,“ svara ég. „En ég býst við að geta fengið það,“ bætti ég við. Með sjálfri mér varð ég dálítið særð, en lét ekk- ert á því bera. Samt gat ég ekki átt við, að reyna til þess, að fullvissa hana um að af mér stafaði engin hætta. Hún spurði mig hve lengi ég hefði dvalið í hælinu. Ég svar- aði því samvizkusamlega. En það bætti sízt úr, því að tíminn var langur, skipti árum. Ég hafði háð svo harða baráttu, að sú hugsun hefði orðið mér þungbær, að ég yrði þess valdandi að aðrir þyrftu fyrir mitt kæruleysi, að heyja sams konar baráttu. Ég vissi það sjálf, að ég hefði aldrei tekizt þetta á hendur ef hætta hefði stafað af mér. Frúnni var vorkunn. Húh gat ekki vitað það og ég gerði enga tilraun til þess að koma henni í skilning um það. Það varð svo að samkomulagi, að ég kæmi ekki næsta dag og ekki fyrr en ég hefði vottorðið í höndunum. Ekki stóð á vottorðinu. Ég fór með það til frúarinnar. Hún las það vandlega og sagði svo, að nú gæti ég verið áfram. En ég hafði misst alla löngun til að vera áfram. Ég hugsaði sem svo, að yrðu þessi börn einhvern tíma veik af þessum sjúk- dómi, yrði mér kennt um. Mér féll þetta illa. Eftir þetta sneyddi ég hjá börnum lengi vel. Samt voru undan- tekningar. Það voru ekki allir hræddir við þá, sem komu frá Vífilsstöðum. Sumarið eftir var ég austur í sveit. A heimilinu voru mörg böm. Af því að ég gat ekkert unnið nema það allra léttasta, bað húsfreyjan mig að þvo börnunum á kvöldin og koma þeim í rúmið, og segja tveim elztu börnunum til í lestri. Þetta fólk vissi hvar ég hafði verið. En það var ekkert hrætt við mig og bað ekki um skriflegt vottorð. — Börnin voru ákaflega hænd að mér, allt of hænd, ef ég hefði verið hættuleg. Oft datt mér í hug: Ef þessi börn verða einhvern tíma berklaveik, þá verður þér kennt um, enda þótt þú eigir enga sök á því. Svona hugsanir eru ekki neitt þægilegar. Sem betur fer er ég svo lánssöm, að ekkert þessara barna hefur nokkru sinni veikzt af þessum sjúkdómi. Ég var þarna í tvö sumur. Þarna safnaði ég þrótti og náði mér eftir hina langvinnu baráttu. Fólkið bar mig á höndum sér og ekki var ég þjökuð af erfiði, og þá skorti sízt að ég væri feit og liti vel út. Ég held, að hefðu sjúklingarnir, sem komu af heilsuhælinu, mætt slíkum skiln- ingi og notið svipaðrar umhyggju og ég naut hjá þessu ágæta fólki, hefðu færri komið í annað sinn til veru í heilsuhælið, og þá líka færri fallið í valinn. Ungur maður, sem vildi fyrir hvern mun sleppa við herþjónustu, ákvað að látast vera nærsýnn. Þegar sjón hans var athuguð, starði hann sljóum augum á lækn- inn. — Getið þér lesið venjulega prentstafi?" spurði læknirinn. — Nei — svaraði ungi maðurinn. — Getið þér lesið, það sem letrað er á spjaldið þarna á veggnum? — — Hvaða vegg? — spurði ungi maðurinn. — Hversu mikið kostar dánarauglýsing i þessu lilaði? — 60 aura millimetrinn. — Guð minn góður; og bróðir minn, sem er nýdá- inn, var hvorki nteira né minna en þrjár álnir. — .24 Reykjalundur
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Reykjalundur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Reykjalundur
https://timarit.is/publication/1120

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.