Morgunblaðið - 31.03.2015, Síða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 31. MARS 2015
✝ Óskar Guð-mundsson
fæddist á Kvígind-
isfelli í Tálknafirði
24. júní 1917. Hann
lést á Hrafnistu 21.
mars 2015.
Foreldrar hans
voru Þórhalla Odds-
dóttir, f. 12.7. 1899,
d. 3.8. 1997, og Guð-
mundur K. Guð-
mundsson, f. 6.5.
1890, d. 6.6. 1969. Óskar var elst-
ur sautján systkina og eru átta
þeirra enn á lífi.
Hinn 4. september 1948 kvænt-
ist Óskar eiginkonu sinni, Mar-
gréti Hallgrímsdóttur frá Pat-
reksfirði, f. 11. september 1919,
grímur, f. 7. júní 1961, sambýlis-
kona Ragna Gestsdóttir, f. 29.
október 1986, börn Hallgríms eru
tvíburarnir Margrét Ósk og
Alexía Erla, f. 4. ágúst 1992.
Óskar ólst upp í Tálknafirði og
fór hann snemma til sjós með föð-
ur sínum. Um tvítugt hóf hann
nám við Héraðsskólann á Núpi í
Dýrafirði og eftir það vann hann
á bátum sem gerðir voru út frá
Patreksfirði. Óskar flutti til
Reykjavíkur til að stunda nám í
Stýrimannaskólanum í Reykjavík
og útskrifaðist hann þaðan árið
1946. Eftir að Margrét og Óskar
giftu sig bjuggu þau í Reykjavík
og vann hann sem stýrimaður á
hinum ýmsu togurum og bátum,
má þar nefna Geir RE, Sigurð RE
og Helgu Guðmundsdóttur BA.
Síðustu starfsárin vann hann hjá
Reykjarvíkurhöfn á dráttarbátn-
um Magna.
Útför Óskars fer fram frá
Langholtskirkju í dag, 31. mars
2015, kl. 13.
d. 15. september
2007. Börn Mar-
grétar og Óskars
eru 1) Ríkharð, f. 23.
desember 1947,
dóttir hans er Mar-
grét Hrefna f. 13.
apríl 1983, maki
Steinn Bragason, f.
8. september 1982.
Börn þeirra eru
Matthías Bragi, f. 4.
ágúst 2006, Daníel
Svavar, f. 2. október 2008, og
Dóra Millý, f. 7. júlí 2013. 2)
Hrefna K. Óskarsdóttir, f. 15.
desember 1954, maki Georg Kar-
onina, f. 2. apríl 1953, dætur hans
eru Anna Klara, f. 1. apríl 1980,
og Eva, f. 7. febrúar 1983. 3) Hall-
Í dag kveð ég kæran tengdaföð-
ur og margar minningar rifjast
upp. Óskar var elstur 17 systkina
og þurfti snemma að venjast því að
taka til hendinni og aðstoða við að
draga björg í bú. Hann lauk námi
sem stýrimaður og vann mestan
hluta ævinnar á togurum, bátum
og síðustu starfsárin á dráttar-
bátnum Magna. Sem sjómaður var
Óskar mikið frá fjölskyldunni en
naut tengsla við barnabörnin þeg-
ar hann hætti að vinna. Óskar og
Magga áttu mjög fallegt og hlýlegt
heimili og mér var tekið opnum
örmum allt frá byrjun.
Tengdafaðir minn var mjög
hress og hafði gott minni sem hann
hélt til æviloka. Hann var hrifinn
af tækninýjungum og þegar ég
kom í fjölskylduna lærði hann,
þrátt fyrir háan aldur, að nýta sér
tölvutæknina. Hann var heilsu-
hraustur fram eftir aldri og 84 ára
keypti hann sér nýjan bíl og naut
þess að keyra hann vestur á
Tálknafjörð til að taka þátt í ætt-
armóti.
Þegar við hjónin keyptum gam-
alt hús á Eyrarbakka nutum við
þess hversu laghentur tengdafaðir
minn var. Ósjaldan komu Magga
og Óskar í heimsókn til okkar í
kaffi og árviss viðburður var að
setja niður kartöflur.
Óskar fylgdist mjög vel með
þjóðfélagsumræðunni og var gam-
an að ræða við hann um daglega
atburði. Sem gamall sjómaður
fylgdist hann ávallt vel með veðr-
inu og vissi hvernig veðri var von á
og hvernig spáin var fyrir Tálkna-
fjörð og Eyrarbakka. Óskari
fannst gaman að dansa, spila
brids, félagsvist, skák og lomber.
Af og til naut hann líka lífsins með
góðan vindil og glasi af koníaki.
Tengdaforeldrar mínir áttu
langt líf saman og saknaði hann
Möggu sinnar mikið eftir að hún
hvarf frá honum eftir meira en 50
ára hjónaband. Nú er ferðalagi
Óskars hér á jörðu einnig lokið og
ég er þakklátur fyrir góðar sam-
verustundir með honum.
Hvíl í friði, kæri tengdafaðir.
Georg.
Óskar
Guðmundsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi, við erum þér
ævinlega þakklátar fyrir
allan þann tíma sem við
fengum með þér. Þú verður
alltaf til staðar í minning-
unni.
Margrét og Alexía.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson)
Hvíl í friði, elsku Óskar.
Anna og Eva.
✝ Sigrún Jóns-dóttir fæddist
22. ágúst 1923. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli 22.
mars 2015.
Foreldrar hennar
voru Jón Sigurðs-
son, f. í Krossgerði,
Beruneshreppi S-
Múlasýslu 8. janúar
1879, d. 6. janúar
1964, og Ingibjörg
Eyjólfsdóttir, f. á Gufuskálum 14.
nóvember 1895, d. 4. febrúar
1966. Systkini Sigrúnar eru
Guðný Jónsdóttir, f. 11. mars
1921, d. 12. apríl 2014, Málfríður
Jónsdóttir, f. 23. júlí 1927, d. 26.
október 2012, Guðmundur Jóns-
son, f. 11. mars 1929 og Anna
Kristín Jónsdóttir, f. 3. júní 1931.
Eiginmaður Sigrúnar var Lúðvík
Eggertsson verslunarmaður, f.
15. júlí 1914 á Klukkulandi í
Dýrafirði, d. 1. maí 1995. For-
eldrar Lúðvíks voru Ríkey Jóns-
dóttir og Eggert Lárusson Fjels-
ted. Sigrún átti tvö
börn frá fyrra
hjónabandi, þau
Halldóru Bates, f. 7.
september 1942, gift
Gísla Dagbjartssyni,
f. 26. júlí 1936, og
eiga þau þrjú börn
og fimm barnabörn
og Jón Bates, f. 22.
júní 1948, d. 9 nóv-
ember 2014, eftirlif-
andi eiginkona hans
er Brynhildur Bates Magn-
úsdóttir og eignuðust þau þrjú
börn og tvö barnabörn. Sigrún og
Lúðvík eignuðust saman eina
dóttur, Eddu Lúðvíksdóttur, f. 8.
október 1962, sem er í sambúð
með Sam Najmeh og á Edda eina
dóttur og tvö barnabörn. Lúðvík
eignaðist sjö börn af fyrra hjóna-
bandi. Sigrún lauk verslunarprófi
frá Verslunarskóla Íslands 18 ára
að aldri. Hún vann við skrif-
stofustörf í áratugi.
Útför Sigrúnar fór fram frá
Áskirkju 30. mars 2015.
Í gær fylgdi ég ömmu minni
hinstu sporin. Þó ekki liggi mörg
sokkapörin eftir hana þá skilur hún
eftir sig minningar sem tengjast
tónlist, bókmenntum og listum.
Með ömmu fór ég fyrst í leikhús, á
óperusýningar og á tónleika. Það
var hjá henni sem ég lærði sem lítil
stúlka að meta og hlusta á klass-
íska tónlist. Óperur voru hennar
lífselexír og hún þreyttist aldrei á
að spila á grammófón eða hækka í
útvarpinu þegar henni fannst
hljóma tónar sem ung og óreynd
eyru gátu numið og notið. Alveg
fram á síðustu mánuði átti hún það
til að taka lagið við undirleik móður
minnar og syngja fyrir okkur. Hún
vakti aðdáun þegar hún stóð við pí-
anóið, komin langt að níræðu í
gamlársgleðskap og söng fyrir
okkur á þýsku.
Annað sem einkenndi ömmu
mína var það sem ég kallaði „bo-
hem“ en hún hefði vel getað verið
uppi á þeim tíma þegar listamenn
lögðu undir sig París því hún var
sannkallaður heimsborgari sem
naut þess að ferðast. Hún var fróð-
ust allra sem ég þekki og var dug-
leg að lesa sér til, sérstaklega ef
leggja átti land undir fót þá var
hún óþreytandi og alltaf hægt að
stóla á hana. Margar ferðir fórum
við saman og oftast vorum við fjór-
ar, hún með dætur sínar og mig.
Seinni ferðir voru þó þær sem ég
minnist, sérstaklega þegar við fór-
um um Ítalíu þvera og endilanga.
Einstaklega gaman var að vera
með henni í Róm og leyfa henni að
sýna okkur þá fallegu borg sem
hún hafði miklar mætur á.
Spænsku tröppurnar voru henni
hugleiknar og hún var ekki lengi að
spássera með okkur að hinum fal-
lega gosbrunni Trevi. Hún naut
þess að fara með okkur út í hina fal-
legu eyju Capri og lagði á sig ferð
með litlum bát til að sjá aftur Bláa
hellinn. Ítalíuferðin var henni erfið
og farið víða en aldrei kvartaði hún
heldur naut þess að sýna okkur það
sem henni var hugleikið. Önnur
ferð sem við fórum saman sömu
konur var ferð um Grikkland, aftur
var það erfið ferð fyrir fullorðna
konu en ekki kvartaði hún frekar
en áður og öll kvöld í Grikklandi
sem Ítalíu var hún tilbúin að fara út
að borða og njóta. Stundum fannst
mér eins og hún amma mín hefði
fæðst í röngu landi en ég veit að
hún hefði aldrei viljað búa annars
staðar en hér en ferðalög var hún
alltaf tilbúin að fara í og það er ekki
langt síðan hún fór ferð til dóttur
sinnar sem býr á Mykonos, þó hún
þyrfti að notast við hjólastól til að
komast leiðar sinnar á flugvöllum.
Hún var einstaklega gjafmild
kona, þó aldursmunur væri mikill
þá var hún vinkona mín sem gott
var að leita til. Ég finn tilfinning-
arnar bærast í mér núna þegar ég
skrifa hinstu kveðju, tilfinningar
sem einkennast af söknuði því ég
hef ekki vinkonu mína lengur hjá
mér. Svo eru það tilfinningar sem
eru ekki eins eigingjarnar því ég
trúi því að núna hafi hún amma
mín fengið sjón og heyrn aftur og
hitt þá sem farnir eru yfir móðuna
miklu og vaka yfir okkur. Ég minn-
ist ömmu minnar með þakklæti,
hún sem var þó engin venjuleg
amma því hún var lífskúnstner sem
kunni að meta allt hið fagra og
njóta. Hafðu þökk fyrir að leiða
mig, elsku amma mín.
Þín
Sigrún.
Elsku langamma mín.
Það er ekki auðvelt að sitja hér
og skrifa minningargrein um þig.
Þetta er stund sem ég hélt eða von-
aði að myndi aldrei koma að. En
minningarnar sem fara í gegnum
huga minn núna eru óteljandi.
Aldrei mun ég gleyma því þegar ég
kom alltaf til þín eftir skóla, á
hverjum einasta degi og var hjá
þér fram eftir degi. Þú varst ótrú-
legur félagsskapur. Þótt að aldurs-
munurinn á okkur hafi verið mikill,
þá vorum við bestu vinkonur. Þú
nenntir alltaf að gera allt með mér,
alveg sama hvað mér datt í hug. Þú
fórst með mér í feluleik, spilaðir við
mig eða last fyrir mig sögur. Það
eru líka ótal skiptin sem ég man
eftir þar sem þú bjóst til karamellu
fyrir okkur, alveg frá grunni.
Þegar við spiluðum veiðimann í
eldhúsinu hjá þér þá stöfluðum við
kornflekspökkum á borðið þannig
að ég gæti lagt spilin niður því ég
gat ekki haldið á svona mörgum
spilum í einu. Ég var vön að kíkja
yfir kornflekspakkana til að sjá
hvaða spil þú ættir þegar þú sást
ekki til. En þegar þú komst að því
þá fórstu bara að hlæja og kallaðir
mig svindlara.
Ég var svo ótrúlega heppin að
búa í næsta stigagangi við þig þeg-
ar ég var yngri og man ég eftir ótal
skiptum þar sem þú komst yfir til
að lesa fyrir mig áður en ég fór að
sofa. Þú last stundum heilu bæk-
urnar og jafnvel þegar ég var sofn-
uð, þá hélstu áfram að lesa.
En þegar heyrnin þín og sjón
byrjaði að dala og að lokum hverfa
nánast alveg, þá voru þetta allt
hlutir sem þú gast ekki lengur
gert. En ég var búin að stækka og
fullorðnast þannig að það var allt í
lagi.
Allar minningarnar, óteljandi
minningar sem ég á um þig, elsku
amma mín. Ég er ótrúlega þakklát
fyrir að hafa fengið að eyða með
þér seinustu jólum og að hafa feng-
ið að opna með þér pakkana og
borða með þér jólamatinn, það er
ómetanlegt.
Sunnudaginn 22. mars, daginn
sem þú kvaddir okkur, þá fékk ég
símtal frá mömmu um að þú ættir
ekki mikið eftir. Ég kom beinustu
leið til þín, mamma og amma voru
þar líka. Ég sat hjá þér og hélt í
höndina þína og við áttum stund
saman sem ég mun aldrei gleyma
og verð ævinlega þakklát fyrir. Þú
kvaddir okkur þennan sama dag.
Takk fyrir allt saman, elsku amma
mín, takk fyrir allt sem þú gerðir
fyrir mig og gafst mér í gegnum
ævina. Takk fyrir allar minning-
arnar sem þú gafst mér, þær munu
eiga sinn stað í hjarta mínu alla
ævi. Ég trúi því að þér líði betur
þar sem þú ert núna og að þú sért
búin að hitta alla þá sem kvöddu á
undan þér.
Ég bið algóðan guð um að
geyma minningu langömmu minn-
ar, Sigrúnar Jónsdóttur.
Þitt langömmubarn,
Halldóra Eik.
Sigrún Jónsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HULDA S. SIGURÐARDÓTTIR,
Klapparstíg 3,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík miðvikudaginn 8. apríl kl. 13.
.
Jón Þ. Gíslason, Diljá M. Gústafsdóttir,
Guðmunda Þ. Gísladóttir, Haraldur R. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför okkar ástkæru
ÞORGERÐAR SIGURGEIRSDÓTTUR,
Gullsmára 11,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir viljum við færa
starfsfólki hjúkrunarheimilisins Sunnuhlíðar í Kópavogi
fyrir alúð og umhyggju.
.
Stefán Friðbjarnarson,
Ellen Árnadóttir,
Gunnar Svavarsson, Lára Sveinsdóttir,
Sigmundur Stefánsson, Elísabet Kristinsdóttir,
Kjartan Stefánsson, Guðríður Sigurðardóttir,
Sigríður Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við fráfall ástkærrar fósturmóður,
systur og frænku okkar,
MAGNEU S. MAGNÚSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Hömrum,
Mosfellsbæ.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
13E á Landspítala og hjúkrunarheimilinu Hömrum.
.
Jakob Þór Haraldsson,
Elísabet S. Magnúsdóttir,
Ragna G. Ágústsdóttir,
Elísabet M. Kristbergsdóttir,
Halldóra Kristbergsdóttir,
Magnús G. Kristbergsson,
Ólafur Pálsson,
Gunnar Pálsson.
Elsku móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR STEINUNN
LÚÐVÍGSDÓTTIR,
Grettisgötu 70,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 24. mars á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Hún verður jarðsungin frá Neskirkju fimmtudaginn 9. apríl kl. 15.
Þeim sem vilja minnast hennar er vinsamlega bent á
Krabbameinsfélag Íslands.
.
Bergljót Sigríður Einarsdóttir, Magnús Guðmundsson,
Páll Lúðvík Einarsson,
Svanbjörg H. Einarsdóttir, Kristinn Ö. Jóhannesson,
Steinunn Soffía, Hákon, Ólöf Sigríður,
Bergljót Júlíana og Laufey Steinunn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð,
kveðjur og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns, föður, tengdaföður,
afa og mágs,
ÁRNA ARINBJARNARSONAR
tónlistarmanns,
Geitlandi 3,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heimahlynningar fyrir frábæra
umönnun, stuðning og hlýju.
Guð blessi ykkur öll.
.
Dóra Lydia Haraldsdóttir,
Arinbjörn Árnason, Joanne Árnason,
Pálína Árnadóttir,
Margrét Árnadóttir,
Aron James, Joshua Ben,
Haraldur Haraldsson,
Páll Haraldsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
LÚÐVÍK ÁGÚSTSSON,
fyrrverandi skipstjóri og forstjóri,
Melteigi 6,
Keflavík,
andaðist á Landspítalanun við Hringbraut
miðvikudaginn 25. mars.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn 7. apríl kl. 13.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð en þeim sem vildu
minnast Lúðvíks er bent á Félag nýrnasjúkra.
.
Guðlaug Jónasdóttir,
Ágúst Lúðvíksson, Honey Lore Sales,
Jónas Lúðvíksson, Bryndís Heimisdóttir,
Unnur Kristrún Lúðvíksdóttir, Elmar Ingibergsson,
barnabörn og barnabarnabörn.