Húnavaka - 01.05.1962, Side 15

HÚNAVAKA
13
— Telur þú þessa menntun nauðsynlega búandmanni?
— Já, mín skoðun er sú að bændum sé meiri nauðsyn að vera vel
menntaðir en flestum öðrum vinnandi stéttum. Eigi bóndinn að duga,
þá verður hann að vera vel fær, og sjálfsagt byggist það að nokkru á því,
að ekki dragist saman framleiðsla sveitanna, þrátt fyrir fólksfækkun,
að margt duglegasta fólkið er ennþá kyrrt. Til þess að geta lifað sóma-
samlegu menningarlífi álít ég að bústærðin þurfi að vera 400 fjár eða
20 kýr.
— Vegurinn um Kjöl milli Suður- og Norðurlands liggur hér um
Blöndudal. Er þetta fjölfarin leið?
— Já, umferð er töluverð, enda þessi leið sæmilegur sumarvegur.
Það er aðeins Seyðisá, sem valdið getur farartálma að sumri til.
— Nú langar okkur að heyra eitthvað frá húsfreyjunni.
— Eg hefi nú lítið að segja, sízt svona óviðbúin, er ég óska eftir að
sé birt. Ég reyni að vera jákvæð, þar sem mér finnst þess vera þörf.
— Þykir þér ekki munur að hafa rafmagn?
— Jú, það er mikill munur hvað rafljósin eru bjartari og þægilegri
en olíuljós, léleg lýsing gerir fólk þunglynt. Af rafmagnsáhöldum þykir
mér þvottavélin nauðsynlegust.
— Virðist þér börn ykkar hafa orðið fráhverfari hemilinu, við það
að fara í skóla?
— Síður en svo. Elzti sonur okkar hefir nú ásamt konu sinni reist hér
nýbýli, eins og þið vitið, en jörðin er lítil, og því ekki atvinna fyrir öll
systkinin heima. Skólaganga barnanna hefir ekki aukið okkur foreldr-
unum útgjöld. Fyrstu bekkina lásu þau heima, sum hjálparlaust að kalla.
Synir okkar kostuðu sig sjálfir og dóttirin að mestu leyti.
— Já, og ég held að Páll hafi ekki verið til muna efnaminni en jafn-
aldrar hans, þegar hann lauk stúdentsprófi. Það er eins og unglingum
haldist ekki betur á fé, þótt það sé ekki notað til að greiða námskostnað,
— skýtur Pétur inn í.
— Hefur þú trú á framtíð sveitanna
— Því ekki það, ef eins vel er búið að landbúnaðinum af því opin-
bera, eins og öðrum atvinnugreinum landsmanna? Ég álít landbúnaðinn
lífsnauðsynlegan þessari þjóð, alveg eins og sjávarútveginn og iðnaðinn.
„Ei með orðaflaum mun eyðast heimsins nauð,/kyrrt og rótt í jörðu
vex korn í brauð.“
— Telur þú ekki að hollara og betra sé fyrir ungt fólk að alast upp
í sveit en í kaupstað