Húnavaka - 01.05.1962, Side 16

14
HÚNAVAKA
— Ja, því er nú erfitt að svara. Sveitabörnin eru alltaf að vinna eða
læra, svo að lítil hætta er á, að þau lendi á villigötum, hafa ekki tíma eða
tækifæri til þess. En mín kynni af kaupstaðarbörnum eru líka góð. Greint
og nánrfúst sveitabarn veit oft meira af bóknámi. En kaupstaðarbarnið
hefir séð fleira og er reyndara, ekki í því að ráða fram úr ýmsum verk-
legum vanda, heldur hefur það meiri æfingu í því að umgangast önnur
börn og vera í fjölmenni. Þar eiga dagheimili og barnagarðar sinn góða
þátt í uppeldinu. Að öllu eðlilegu ætti kaupstaðarbarnið að hafa fágaðri
og frjálsmannlegri framkomu og því betri möguleika á að hafa sig áfram
í lífinu, eins og það er kallað.
Samt hefi ég aldrei talað við neinn, sem harmar það að vera fæddur
og uppalinn í sveit. Hafa vaxið upp eins og lambið og folaldið í náinni
snertingu við móður jörð. Já eiga, ef svo mætti segja rætur eins og tré
og grös og vita mömmu sína á vísum stað, uppi í sveit. Vera má að
börnum sé bezt að dvelja bæði í sveit og kaupstað, ef hægt er að koma
því við, svo að vel sé.
Við þökkum Höllustaðahjónunum ágæta stund, og hlýjar móttökur.
Það er ánægjulegt fyrir þau til þess að hugsa, sem búin eru að reisa
hér stórbýli frá grunni, að sonur þeirra, vel menntaður og víðsýnn maður
vill taka upp þráðinn á sama vettvangi.
Verði svo víðar, mun vaxa vegur hverrar byggðar og íslenzk bænda-
stétt bera höfuð sitt hátt.
III.
Leysingjastaðir.
Við erum staddir hjá Halldóri Jónssyni, bónda á Leysingjastöðum
í Þingi. Ekki verðum við varir við annað af viðmóti hjónanna, en við
séum þar velkomnir gestir, enda þótt við séum á ferð þann tíma dags,
sem fyrirsjáanlegt er, að flakk okkar hlýtur að skerða hvíldartíma fólks-
ins að mikium mun.
Eftir að hafa rabbað vítt og breitt um veðráttu og önnur dægurmál,
snúum við okkur að Halldóri bónda:
— Þú veizt erindi okkar, Halldór. Hvað viltu segja okkur?
— Segja, ég veit ekki hvort ég hefi neitt að segja. Búskapurinn er með
blóma. Hér eru engin móðuharðindi, a. m. k. ekki á þessu heimili.
— Ert þú búinn að búa lengi, Halldór
— Hér á Leysingjastöðum hefi ég búið síðan 1947. Annars hefi ég