Húnavaka - 01.05.1962, Síða 25

HÚNAVAKA
23
svið þeirra, sem sveitirnar byggja, er svo fjölþætt að það krefur þekk-
ingar og starfshæfni, ef vel á að vera fyrir öllu séð. — En í sambandi
við menntun ungs fólks, álít ég að samhæfa þurfi menningu þess
og framkomu alla. Það getur verið bóklærður maður, enda þótt mjög
skorti á um félagshyggju og víðsýni. Ungt fólk þarf að sjá sig um,
kynnast og tileinka sér létta listræna menningu.
I þessu efni verður fólkið út um landið að standa fullkomlega jafn-
fætis þéttbýlinu. Ungt fólk þarf að efla mjög með sér félagslíf og þeir
sem eldri eru, þurfa að skilja það og standa þar að baki. Uppistaðan
í þeim félagsskap þarf að vera íþróttir, söngur og dans, sem túlkar gleð-
ina á heilbrigðan hátt — og þetta þarf að vera samofið þroskandi
viðfangsefnum.
— Mundir þú velja þér búskap að œvistarfi vœrir þú á þeim tíma-
mótum vaxandi æskumanns?
— Ég mundi ennþá ákveðnari nú. Að minni hyggju er engin staða
eins frjó og bóndastaðan, og ég held að hver, sem það skilur, vilji
gjarnan vita þar framtíð barna sinna. Víst eru ýmsar aðrar leiðir
auðveldari til fjáröflunar, en fjármunahliðin er ekki allt. Fjármunir
eru að vísu afl þeirar hluta, sem gera skal — en þeir einir saman skapa
ekki lífshamingju. Þar skal fleira til.
— Þú ert hestamaður, Grímur?
— Já, mér þykir gaman að góðum hestum. Vandist því mjög í upp-
vextinum. Faðir minn var hestamaður, og fékkst við tamningu fyrir
hina og þessa.
— Minnist þú þá ekki einhverra skemmtilegra atvika frá þeim
dögum?
— Jú, ýmislegt mætti sjálfsagt frá því segja. Ég man^ margar
ánægjulegar gestakomur, bæði langferðamanna og innanhéraðsmanna.
Þá tók faðir minn venjulega reiðhesta sína og svo var riðið um byggð-
ina. Menn voru léttir og glaðir. Strit hversdagsins, og áhyggjur líðandi
stundar viku um set, menn skröfuðu um hesta og skáldskap.
Ég minnist manna eins og Eðvalds Sæmundsen kaupmanns á Blöndu-
ósi, Einars Sæmundssonar skógarvarðar og Boga Brynjólfssonar sýslu-
manns. Þessir menn og margir fleiri áttu leið um garð föður míns.
— Hvernig lítur þú á allar þessar félagsheimilabyggingar, sem nú
risa upþ svo að segja í hverri sveit? Telur þú að þœr svari menn-
ingarlegu hlutverki, og eru möguleikar til að byggðirnar geti risið undir
þessu fjárhagslega?