Húnavaka - 01.05.1962, Qupperneq 34

32
H Ú N AVA K A
ef fleiri sameinuðust um það. Jarðhitinn hefði mikið að segja, það verði
auðveldara að koma því upp og reka það, ef fleiri stæðu að því o. s. frv.
Varðandi jarðliitann er það að segja, að við höfum einnig jarðhita
hér á Reykjum. Það þarf ekki að fara í neinar grafgötur með það, að
það er kostnaðarminna fyrir þessar sýslur að byggja sameiginlegt byggða-
safn og reka það.
Það hefði líka orðið ódýrara að byggja bara einn spítala fyrir Húna-
vatnssýslur, að hafa eitt búnaðarsamband, að hafa eina mjólkurstöð og
það væri ódýrara fyrir heildina ef við t. d. færðum byggðina saman.
Allir Húnvetningar flyttu í nágrenni kauptúnanna og ræktuðu út frá
þeim. Engir erfiðir sýsluvegir, engar erfiðar brýr, sem eru að sliga sýslu-
sjóðina o. s. frv. En hvað eru margir meðal okkar, sem óska eftir þessu
í alvöru? Áreiðanlega engir. Ef við \dljum lifa menningarlífi, þá kostar
það tíma og peninga og a. m. k. Húnvetningar hafa sýnt, að þeir vilja
mikið á sig leggja, ef menningarmál eru annars vegar.
Byggðasafn er ekki eingöngu reist til þess að sýna það ferðamönnum
heldur er það byggt fyrir okkur heimamenn og börn okkar. Við erum
með því að varðveita menjar um minningu feðra okkar og mæðra, og
raunverulegt gildi byggðasafns liggur i því, að geta þannig kynnt upp-
vaxandi æsku héraðsins menningarsögu liðinna alda í lifandi umhverfi.
Auðvitað er hægt að fara kynnisferð að Reykjaskóla, en því þá ekki
alveg eins að fara að Glaumbæ, það er styttra fyrir flesta Austur-Hún-
vetninga og þar er gamall bær.
Austur-Húnvetningar hafa ekki óttast, að leggja út í framkvæmdir,
þótt svartsýnir hafi spáð illa. Minnumst þess að Héraðshælið okkar var
talið of stórt, og það var ekki fyrr en það hafði verið byggt og tekið í
notkun, að bygging þess var formlega samþykkt af heilbrigðisyfirvöld-
unum að öllu leyti. Okkur var skipað, að minnka félagsheimilið hér um
helming, en of seint, því að grunnur hafði þegar verið byggður.
Varðandi það atriði, að safnið verði myndarlegra, þá er ekki aðal-
atriðið að hafa það stórt. Ef við værum að hugsa um það, væri æskilegt
að hafa eitt safn t. d. fyrir norður- eða norðvesturland. Safnið á að
verða, ef svo mætti segja, heimilislegt. Þ. e. að gestum finnist þeir vera
raunverulega komnir aftur í tímann. Til þess þarf ekki marga muni,
heldur hugmyndaflug og smekkvísi.
Byggðasafn ætti að koma í hverju héraði, það er ekki nauðsynlegt
að viðhalda alls staðar gömlum bæjum, heldur á að varðveita gamla
muni, sem eru að hverfa. Byggðasafn tengir fortíðina nútíðinni. T. d.