Dagblaðið Vísir - DV - 28.11.2012, Side 3

stór dagur í lífi Borghildar og hún var
mætt með systur sinni einum og hálf-
um tíma áður en réttarhaldið hófst.
Hún segir að lögmaðurinn hafi hins
vegar mætt tíu mínútum of seint.
Hún greinir frá þessu í bókinni:
„Okkur var hætt að standa á sama
þegar Dögg Pálsdóttir og dómar-
inn voru mætt og búin að koma sér
vel fyrir inni í dómsalnum, en enn
bólaði ekkert á Önundi. Við Ella sát-
um eins og bjánar frammi á gangi,
þegar dómarinn spurði mig hvort
lögfræðingurinn minn ætlaði ekkert
að fara að koma. Þetta byrjaði greini-
lega ekki vel.
Ella spurði mig hvort Önundur
væri búinn að fara vel yfir spurn-
ingarnar með mér sem gætu komið
og ég sagði að svo væri ekki. Önund-
ur hlaut að vita hvað hann væri að
gera. Ég hreinlega varð að trúa því
og treysta að maðurinn vissi allavega
betur en ég. Hann hefði örugglega æft
mig ef þörf hefði verið á því.
Önundur kom loksins þegar
klukkan var tíu mínútur yfir tilsett-
an tíma, klæddi sig í hempuna sína
og fór með okkur inn. Ekki skánaði
ástandið þegar Dögg sagði að mað-
urinn léti loks sjái sig, eftir ítrekaðar
tilraunir til þess að taka þetta mál
upp fyrir rétti. „Ha?“ hugsaði ég. Var
búið að gefa okkur tíma fyrir rétti
áður? Af hverju hefur Önundur ekki
mætt, hvað þá látið mig vita?“
„Já, sæll“
Þá segir hún að framganga hans í
dómsalnum hafi komið sér á óvart.
„Hann virtist mjög óskipulagður, fletti
og fletti pappírum fram og til baka á
milli þess sem hann spurði mig hinna
ýmsu spurninga sem virtust ekki vera
í neinni sérstakri röð atvika. Önund-
ur skilaði auðvitað inn greinargerð
ásamt því að tala fyrir dómara. Ég
hélt að greinargerðin hefði verið ágæt
ein og sér en ég treysti auðvitað á
það að Önundur myndi bakka hana
verulega upp í munnlegum málflutn-
ingi sínum.
Ég tók strax eftir því að hann var
nánast óundirbúinn og ég man vel
þegar Ella rak upp stór augu vegna
talsmáta Önundar. Eitt skiptið horfði
hann á dómarann og sagði: „Og hvar
er pabbinn, dómari? Já, sæll, hann er
bara ekki hér.“
Enda sagði Ella eftir réttarhöldin:
„Bogga, hver segir „Já, sæll“ við
héraðs dómara?“ Ég átti ekki til eitt
aukatekið orð. Mér fannst allt ger-
ast mjög hratt í dómsalnum og mér
fannst ég varla ná að fylgjast með.
Þetta var auðvitað allt nýtt fyrir mér
og ég vissi eiginlega ekkert við hverju
ég mátti búast. Ég var ekki vön að tala
lögmannamál og ég vissi ekki hvað
var normið hjá þeim.
Ég vissi hvað mér fannst en ég
gat vart trúað því að ég væri að sjá
og heyra rétt. Ég hlaut að vera að
misskilja eitthvað. Ég hélt fast í þá
trú að ég væri hreinlega ekki nógu
klár til að átta mig strax á því hvern-
ig þetta hefði gengið. Eftir allt saman
væri Önundur stjörnulögfræðingur-
inn mikli.“
„Hún rúllaði þessu bara upp“
Að réttarhöldunum loknum segir
hún að Sveinn Andri hafi fengið
hana til þess að koma afsíðis til þess
að tala við sig. Þar hafi hann reynt að
fá hana til þess að senda barnsföður
sínum tölvupóst til þess að athuga
hvort lögmaður hans, Dögg Páls-
dóttir, hefði látið hann vita að rétt-
arhöldin væru þennan dag: „Eftir að
hann lét nokkur miður falleg orð falla
um hana Dögg, áttuðum við Ella
okkur á því að hann var ekkert að
biðja um þetta fyrir málið mitt, enda
var því lokið fyrir héraðsdómi, heldur
var hann að reyna að finna höggstað
á Dögg.
Við Ella fórum út í bíl og sátum
þar báðar agndofa. Hvað gerðist
þarna inni? Var þetta bara ég eða
var maðurinn svona hrikalega illa
undirbúinn? Kannski ætti ég ekki að
lesa of mikið í hlutina en þetta var
ótrúlegt. Það kom líka heldur betur
í ljós nokkrum dögum síðar hversu
mikið klúður þetta hafði verið í raun
og veru.“
Borghildur var eitthvað að stúss-
ast í Reykjavík þegar hún tók eftir
því að Sveinn Andri hafði hringt
í farsímann hennar. Hún hringdi
strax til baka, enda erfitt að bíða
eftir niðurstöðunni. „Ég vissi að eitt-
hvað hlyti það nú að vera því hann
hringdi yfirleitt ekki í mig að fyrra
bragði. Ég var ólm að vita hvað
hann hefði að segja. Þegar ég náði
sambandi sagði hann:
„Heyrðu, hún rúllaði þessu bara
upp.“
„Ha? Hvað meinarðu? Tapaði ég?“
spurði ég.
„Já, hún rúllaði þessu bara upp,“
sagði hann þá.“
Hringsnerist allt
Borghildur segist hafa verið stödd
á fjölmennu bílastæði þar sem hún
grét, skalf og gat vart náð andan-
um. Hún ákvað þó að harka af sér
svo hún gæti keyrt heim en grét alla
leiðina þangað. Í kjölfarið reyndi
hún að ná í Svein Andra. Það hafð-
ist nokkrum dögum síðar. Þá bauð
hann henni á sinn fund þar sem
hann spurði hvers vegna hann væri
skammaður í dómsorði fyrir illa
unna vörn. Hún segir að hann hafi
þá haldið því fram „… að þetta væri
bara misskilningur hjá dómaran-
um og hann hafi víst minnst á árs-
frestinn og fleira. Eftir þennan fund
lofaði Önundur því að vinna vel og
vandlega í áfrýjuninni.
Ég man að ég grét. Ég sagði við
hann að hann yrði að gera miklu bet-
ur þar sem ég væri að stóla á hann til
að halda börnunum mínum örugg-
um. Ég sagði honum að hann væri
með líf mitt í höndunum og ég væri
skelfingu lostin.“
Hún lýsir andlegu ástandi sínu:
„Ég hélt að ég væri endanlega búin
að missa vitið um daginn, eftir að við
töpuðum í héraðsdómi. Ef ég sat ein
í fimm mínútur þá hringsnerist allt í
kollinum á mér og ég fann hnútinn
stækka í maganum og kokið lokast.
Hugurinn snerist á hvolf. Ég náði
engri rökhugsun, varð köld og talaði
ekki. Ég bara hringsnerist í einmana-
leikanum og fannst ég vera að missa
allt. Allt sem mér var heilagt. Fari
hlutir, veraldlegir hlutir, til fjandans.
Börnin mín eru það sem fær mig til
að draga andann og án þeirra er ég
ekkert. Ég hugsa mikið út í lífið og
dauðann þessa dagana.“
Ógleymanleg skilaboð
Það var svo þann 7. ágúst árið 2009,
klukkan 9.41, sem hún fékk skilaboð
frá Sveini Andra. Í þeim stóð: „Hæsti-
réttur er búinn að staðfesta niður-
stöðuna, sorrí.“
„Ég stóð inni í eldhúsi og hélt á
símanum. Hjartað í mér tók á rás.
Það hamaðist svo svakalega að ég gat
varla gengið inn í herbergi til að sýna
Hauki sms-ið. Ég rétti Hauki sím-
ann. Ég kom ekki upp orði. Ég man
ekki hvað hann sagði. Það varð allt
svart á augabragði. Ég sendi Önundi
sms til baka og spurði hvað ég hefði
langan tíma.
Hann svaraði mér klukkan 12.41
og skrifaði:
„Sex vikur.“
„Frá hvaða degi byrja þessar sex
vikur að telja?“ spurði ég.
„Deginum í dag,“ svaraði hann.“
Hefði misst börnin
Hún segir að þar hafi hún fengið
rangar upplýsingar. Það hafi komið
í ljós þegar hún náði á samstarfs-
mann hans og fékk það síðar staðfest
í dómsmálaráðuneytinu. „Ég reyndi
að hringja í Önund en hann svaraði
ekki. Ég mundi þá eftir þessum sam-
starfsmanni, sem átti að fara fyrir
héraðsdóm daginn áður með kröf-
una um úttektina á aðlöguninni. Ég
hringdi í hann.
Hann var ósköp indæll í sím-
ann og sagði mér að þegar hann
hafi ætlað að fara fyrir héraðsdóm
daginn áður eða þann 6. þá hefði
Hæstiréttur verið búinn að kveða
upp sinn dóm daginn fyrir það, sem
sagt 5. ágúst.
Ég spurði hvenær þessar sex vikur
byrjuðu að telja og hann vildi meina
að það væri frá og með héraðsdóms-
uppkvaðningunni. Hann var miður
sín fyrir mína hönd og virtist ekki
skilja upp né niður í neinu frekar en
ég. Hann sagðist ætla að reyna að
ná tali af Önundi og athuga málið.
Hann sendi mér svo hæstaréttar-
dóminn á tölvupósti.“
Hún hafði því tíu daga til þess að
koma börnunum til Bandaríkjanna,
annars yrðu það tekin með valdi og
send ein til Nýju-Mexíkó. „Þar með
væri ég búin að missa þau. Það var
eins gott að ég hlustaði ekki á orð Ön-
undar um að ég hefði sex vikur frá úr-
skurði Hæstaréttar því það hefði kost-
að mig börnin mín.“ n
Fréttir 3Miðvikudagur 28. nóvember 2012
Sakar Svein andra um
að hafa Sofnað Á fundi
„Hann sat þarna
og, að mér sýndist,
dottaði. Munnurinn á
honum opnaðist aðeins,
eins og hann væri í al-
gjörri slökun og augun
voru lokuð.
n Hann segir það vera lygi n Barðist um forræðið við bandarískan barnsföður n Kærði lögmanninn til siðanefndar
Reynslusaga Borghildur segir frá reynslu
sinni í bókinni Ég gefst aldrei upp, en þar
bendir hún á ýmis atriði sem betur mættu
fara fyrir foreldra í þessari stöðu.
Drakk óvart
ammoníak
Kona var færð á spítala um
helgina eftir að hún drakk fyrir
slysni ammoníak á kraftlyftinga-
móti sem haldið var á vegum
Kraftlyftingasambandsins í
Reykjavík.
Konan, sem er á fertugsaldri,
var sjálf keppandi á mótinu.
Hún hafði verið á upphitunar-
svæði svokölluðu að bíða eftir
að röðin kæmi að henni þegar
hún fékk sér sopa úr brúsa sem
hún hélt að innihéldi íþrótta-
drykk. Í ljós kom að brúsinn
innihélt ammoníak. Farið var
með konuna á sjúkrahús og lög-
regla kölluð til. Vísir greinir frá.
Ökumenn í
vímu teknir
Lögreglan á Suðurnesjum hefur
handtekið þrjá ökumenn á síð-
ustu dögum þar sem þeir voru
grunaðir um fíkniefnaakstur.
Karlmaður á þrítugsaldri var
stöðvaður aðfaranótt þriðjudags
og færður á lögreglustöð. Hann
viðurkenndi kannabisneyslu.
Annar ökumaður, heldur yngri,
reyndist vera með kannabis og
stera í fórum sínum þegar lög-
regla fór í húsleit á dvalarstað
hans. Hann viðurkenndi einnig
neyslu fíkniefna. Þriðji ökumað-
urinn, karlmaður um tvítugt,
viðurkenndi á lögreglustöð að
hafa neytt fíkniefna skömmu
áður en lögregla stöðvaði akstur
hans að því er fram kemur í
tilkynningu frá lögreglunni á
Suðurnesjum.
Sundlaugar
verði opnar á
nóttunni
Íþrótta- og tómstundaráð Reykja-
víkurborgar hefur samþykkt til-
lögu Besta flokksins og Sam-
fylkingar um að skoðuð verði
næturopnun sundlauga Reykja-
víkur um og yfir dagana í kring-
um Jónsmessunótt sumarið 2013.
„Íbúar Reykjavíkur geti því sann-
anlega velt sér upp úr dögginni,“
eins og segir í tillögunni.
Tillagan var samþykkt sam-
hljóða og hefur ráðið óskað eftir
tillögu frá framkvæmdastjóra að
útfærslu, einkum hvað varðar
starfsmannahald og aðgangseyri
meðan á nætursundi stendur.
Stefnt er að því að aðgangseyrir
standi undir kostnaði við opnun.
Mbl.is greinir frá.