Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.2014, Blaðsíða 22

22 Umræða
19
29
Vikublað 3.–5. júní 2014
Grínið í borginni Umsjón: Henry Þór Baldursson
Vinsæl
ummæli
við fréttir DV í vikunni
Könnun
Hefur þú áhyggjur af
útlendingafóbíu á Íslandi?
„Hreinlega
óskiljanleg
gremja, ótrúlegt
að ekki sé hægt að fjalla
á jákvæðan og/eða
heiðarlegan hátt um fólk
sem stóð sig vel og vann
yfirburða sigur á síðastliðnu
kjörtímabili.“
Sveinbjörn Hrafnsson gerir
ummæli Davíðs Oddssonar
í leiðara Morgunblaðsins
að umtalsefni í athugasemd á DV.is.
Davíð hraunaði yfir Jón Gnarr og Besta
flokkinn og Dag B. Eggertsson, oddvita
Samfylkingarinnar.
10
22
„Við lékum
einmitt þennan
leik með
trésverðum í kringum
Kópavogskirkju … við vorum
reyndar 7 ára þá …“
Axel Pétur Axelsson um
ógnandi mynd sem Hilmar
Leifsson og félagar hans sendu
fyrir hópbardaga og var birt á DV.is í
síðustu viku.
„Hvernig fer hann
að því að prédika
lítillæti, hógværð
og réttlæti í kirkjunni sinni,
og tekur einhver mark á
honum?“
Þetta sagði Ásthildur Cesil
Þórðardóttir í athugasemd
við frétt sem bar yfirskriftina
Prestur vildi sitja einn að dúntekju.
Presturinn á Melstað, Guðni Þór
Ólafsson, ákvað að sitja einn að dúntekju
í Hrútey en hefð var fyrir því að bændur
í Eyjanesi, sem er skammt frá Hrútey,
nýttu helming dúntekjunnar.
„Við hverju má
búast af flokki
sem laug sig til
valda í kosningum fyrir einu
ári síðan og hefur síðan
svikið öll sín kosningaloforð?
Satt að segja var ekki við
öðru að búast en einhverri
svikamyllu og óvönduðum
aðferðum af þeirra hálfu
í kosningabaráttunni nú.
Vonandi að ekki verði eins
mikill skaði að þessari
kosningabrellu eins og í
fyrra, en það veltur mjög á
viðbrögðum annarra flokka.“
Ásdís Jónsdóttir í
athugasemd á DV.is þar sem
fjallað var um ástæður þess að
Framsóknarflokkurinn náði inn tveimur
borgarfulltrúum, en málflutningur um
mosku og múslima átti þar stóran hlut
að máli.
S
íðastliðin vika hefur ein-
kennst af því að margir
greinarhöfundar á Íslandi
og á meginlandi Evrópu
hafa spurt sig stórra spurn-
inga um stjórnmál og hvert lönd
álfunnar stefni eiginlega. Fyrst var
það alþjóðlegur sigur hægri sinn-
aðra lýðskrumsflokka sem berj-
ast gegn innflytjendum á Evrópu-
þinginu um þar síðustu helgi. Það
var ekki bara í einu landi sem slík-
ir flokkar hlutu vissa eða mikla
náð fyrir augum kjósenda heldur
í mörgum – Svíþjóð, Frakklandi,
Bretlandi, Þýskalandi. Ekki er hægt
að afgreiða niðurstöðuna með því
að benda á vænisýki íbúa í einu
landi; þetta er ekki „bara“ hluti
Ungverja eða „eingöngu“ jaðar-
hópur í Frakklandi. Hægri sinnaðir,
rasískir lýðskrumsflokkar eru orðn-
ir með breiðfylkingu í Evrópu og
þeir vilja margir standa saman með
sameiginlega hagsmuni að leiðar-
ljósi.
Áleitnar spurningar
„Hvað gerum við núna? Hvað ger-
um við með þá vitneskju að þýskur
nasisti hafi fengið umboð til að
starfa á Evrópuþinginu? Í Evrópu
sem lofaði því að það myndi aldrei
gerast aftur að fasistar og nas-
istar fengju að komast til valda í
álfunni?“ spurði dálkahöfundur-
inn Dilsa-Demirbag Sten í sænska
blaðinu Dagens Nyheter á sunnu-
daginn.
Höfðað til lægstu hvata
Að sama skapi geta Íslendingar –
alls ekki bara Reykvíkingar – spurt
sig að því hvernig það gat gerst að
Framsóknarflokkurinn náði tveim-
ur fulltrúum inn í borgarstjórn um
helgina. Lengi vel lá ekki fyrir hver
myndi leiða flokkinn og svo dúkk-
ar allt í einu upp lítt þekktur fram-
bjóðandi, Sveinbjörg Sveinbjörns-
dóttir, og veður beint í samfélag
múslima á Íslandi. Fylgisaukning
Framsóknar, kosningasigur flokks-
ins, verður ekki skrifaður á annað
en það sorglega útspil. Höfðað
var til lægstu hvata rasisma, for-
dóma og þjóðernis- og einangr-
unarhyggju. Og það skilaði flokkn-
um ekki bara einum borgarfulltrúa
heldur tveimur og samtals 10,7
prósentum atkvæða. Og hver kaus
eiginlega þessa Framsókn? Ég veit
það ekki.
Alveg eins og niðurstöður kosn-
inganna til Evrópuþingsins um
liðna helgi benda til þess að auð-
velt sé að höfða til lægstu hvata
margra Evrópubúa þá sýna kosn-
ingarnar í Reykjavík hversu auðvelt
er að komast að völdum á Íslandi
með sams konar aðferðum. Fram-
sókn var við það að hverfa í síðustu
kosningum árið 2010, fékk engan
mann inn í borgarstjórn þegar Ein-
ar Skúlason var oddviti hans. Ekki
lá fyrir fyrr en komið var ansi nærri
kosningunum um liðna helgi hver
yrði oddviti flokksins og þá voru
þegar nokkrir gengnir úr skaftinu.
Svo kemur Sveinbjörg inn,
hendir út moskuspilinu og ratar
inn í borgarstjórn og annar fulltrúi
með henni. Þetta eru hendingar
á hendingar ofan – kannski örlög
að mati einhvers gallharðs fram-
sóknarmanns – en á endanum þá
er þetta bara einhver frambjóð-
andi sem segir eitthvað fremur
ógeðfellt og vonar að það höfði
til óvissra kjósenda sem vilja skýr
svör við fordómum sínum. Svona
virkar Framsókn og hefur gert
lengi.
10 prósentum að kenna
Þessi niðurstaða kosninganna er
sannarlega ekki öllum Reykvíking-
um að kenna. Hún er bara rétt rúm-
lega 10 prósentum þeirra að kenna.
En samfélag í Vestur-Evrópu á 21.
öld þar sem stjórnmálaflokkar geta
ennþá spilað á falska strengi fas-
ismans fáum dögum fyrir kosn-
ingar og unnið sigur, komist til
valda og kannski haft einhver áhrif,
er að minnsta kosti ekki á kórréttri
leið. Hvað er til ráða?
Svo ég vitni aftur í dálkahöfund
Dagens Nyheter: „Mannkynssagan
verður til í dag og hún mun dæma
okkur harkalega ef við stöndum
ekki upp á móti hinu vonda.“ En
í bili er orðið of seint: Skaðinn er
skeður og fordæmið er komið;
Framsókn fékk tvo menn inn með
því að höfða til lægsta samnefnar-
ans. n
Dómur sögunnar
Víða um Evrópu spyrja menn sig stórra spurninga í kjölfar kosningaúrslita
Ingi Freyr Vilhjálmsson
ingi@dv.is
Kjallari
„Höfðað var til
lægstu hvata
rasisma, fordóma og
þjóðernis- og einangr-
unarhyggju.
Guðfinna og Sveinbjörg
Nýir borgarfulltrúar Framsóknarflokksins
í Reykjavík snúa bökum saman.
1,5%
n Já
n Nei
n Hef ekki skoðun 605 ATKVÆÐI
76,5%
22%