Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1957, Blaðsíða 67

Búnaðar&kýrslur 1954
65*
þegar hvort tveggja er að fullu reiknað, verðhækkun þeirra og umbætur. í öðrum
sýslum er vafasamt, að verðmæti fasteignanna hafi meir en tvöfaldazt síðan þær
voru síðast metnar. — Mikill hluti innstæðna er skattfrjáls, og ekki skylt að
telja þann liluta þeirra fram, og er þá tilviljun ein, lxvað fram er talið. Af þessum
sökum þykir ckki ástæða til að gera samanburð á eignum hænda eftir sýslum.
Hins vegar þykir rétt að benda á, að þegar tölurnar í töflu XXIV eru bornar saman
við samsvarandi tölur 1951 samkvæmt búnaðarskýrslum það ár, kemur í Ijós, að
cfnahagur hænda hefur hatnað á þessu tímabili, enda er þá tekin með í reikning-
inn verðhækkun sú, sem orðið liefur síðan 1951.
17. Verðmæti landbúnaðarframleiðslunnar 1952—54.
Value of agricultural production 1952—54.
Taflan á bls. 80—82, um vcrðmæti landbúnaðarframleiðslunnar
1952—54, er framhald af töflum um sama efni á bls. 34—40 í Búnaðarskýrslum
1951 fyrir árin 1935—51. Tilhögun þessa ,,viðbætis“ er liér hin sama og í Búnaðar-
skýrslum 1951, að öðru leyti en því, að tölur hvers árs eru lesnar niður eftir dálkum
en ekki þversum í töflunni. Ástæða þessarar breytingar er sú ein, að hér er um að
ræða skýrslu fyrir aðeins 3 ár, en töflurnar í Búnaðarskýrslum 1951 eru fyrir 17 ár.
Við athugun þessarar töflu kemur það í ljós, að hún er að talsverðu leyti gerð
eftir öðrum heimildum en hinar eiginlegu búnaðarskýrslur, sem á undan fara, og
ber henni því ekki saman við þær. Niðurstöðurnar í G-deild töflunnar ættu t. d.
að koma lieim við samsvarandi afurðaverðmæti samkvæmt töflu XI, en munurinn
er talsverður á ýmsum greinum landhúnaðarframleiðslunnar, og er yfirleitt um að
ræða hærri fjárupphæðir í viðaukatöflunni. Þykir því rétt að gera nokkra grein
fyrir, eftir hvaða heimildum taflan er gerð og að skýra muninn á niðurstöðum
hennar og töflu XI.
Nautgripaafurðir. Mjólkurmagnið í viðbótartöflunni er fram talið mjólkur-
magn eins og það er gefið upp í búnaðarskýrslum með áætlaðri viðbót við framtal
heimanotaðrar mjólkur. Eins og skýrt er frá í 6. kafla þessa inngangs, er magn
heimanotuðu mjólkurinnar áætlað af skattanefndum eða eftir fyrirsögn þeirra. Af
samanburði við það, sem annars er vitað um mjólkurneyzlu á sölusvæðum mjólkur-
búanna, virðist mega hækka þá áætlun allt að 20%, til þess að framleiðendum
mjólkur sé ætluð sama neyzla og neytendum í bæjum. Af ýmsum ástæðum kann
þó að vera liæpið að bæta 20% við magnið eins og það er talið í búnaðarskýrslum.
En þó að viðbótin sé ekki liöfð nema 10%, liækkar mjólkurmagnið á sölusvæðum
mjólkurinnar um 1,5 millj. kg, en með 20% viðbót um 3,0 millj. kg. Samkvæmt
þessu verður meðalkýrnytin á aðalmjólkursölusvæðunum 2 650—2 700 kg. Mjólkur-
framleiðslan utan mjólkursölusvæðanna, eins og hún er talin í búnaðarskýrslum,
er að mestu leyti samkvæint áætlun skattanefnda á grundvelli fyrirmæla Ríkis-
skattanefndar, og hefur þar eigi verið gerð nein breyting á áætlun meðalkýrnytar
um mörg ár, þó vitað sé af öðrum keimildum, að meðalkýrnyt liefur hækkað. Eftir
athugun, sem gerð hefur verið á þessu, má gera ráð fyrir, að það, sem hér vanti á,
sé einkvers staðar á milli 1,5—3,0 millj. kg.
Samkvæmt því, er nú liefur verið rakið, er framtalið mjólkurmagn samkvæmt
aðalskýrslu 1954 vantalið um a. m. k. 3 millj. kg, en um 6 millj. kg samkvæmt
hæstu áætlun. I fyrra tilviki verður heildarmjólkurframleiðsla 84 millj. kg, en 87
millj. kg í því síðara. Eftir atvikum þótti rétt að miða hér við 85,2 millj. kg mjólkur-