Lögmannablaðið - 01.06.2014, Blaðsíða 25

LÖgmannaBLaðið TBL 02/14 25
aðsent efni
HrÓBJArtUr JÓnAtAnsson Hrl.
AÐ HVERJU
ÞARF ÉG AÐ HUGA?
Almenni lífeyrissjóðurinn veitir
faglega og persónulega ráðgjöf
og fer vel yfir þín mál.

Hafðu samband við okkur og við
finnum hentuga leið fyrir þig og þína
• lífeyrissjóði og eftirlaunum
• vörn gegn tekjumissi
vegna veikinda eða slysa
• skipulegum sparnaði
• uppbyggingu eigna
Borgartúni 25 • sími 510 2500 • www.almenni.is
A
N
TO
N
&
B
ER
G
U
R
skar sig úr öðrum dómurum réttarins
með sínum fjölmörgu sératkvæðum,
ekki síst í ákveðnum tegundum
sakamála. ekki er ólíklegt að sú sýn
hans á mál sem sératkvæði hans bera
vott um eigi sér rætur í þeirri reynslu
sem fylgdi honum úr lögmennskunni
inn í réttinn.
dómarar í
nágrannalöndunum
Sé litið til danmerkur til dæmis, þá
sýnir lausleg skoðun á bakgrunni
dómara við Hæstarétt danmerkur
að af 17 dómurum hafi sjö reynslu
af almennum lögmannsstörfum.
Samsvarandi skoðun á hæstaréttar-
dómurum í noregi sýnir að af 21
dómara við réttinn eru átta með
reynslu af almennum lögmannstörfum.
Af þessu má álykta að danir og norð-
menn leggi áherslu á að menn með
lögmannsreynslu skipi dóminn að
stórum hluta. Í Bretlandi eru flestir
dómarar við æðri dómstóla fyrrum
málflytjendur (Barristers) sem hafa
flutt með sér reynsluna af því að þjóna
fólki og fyrirtækjum inn í dómstólana.
Það viðhorf Breta, að dómarinn hafi í
senn góða lagaþekkingu og víðtæka
starfsreynslu og þekkingu á þjóðlífinu,
endurspeglast í orðum Lord igor
Judge, dómsforseta æðsta dómstóls
Bretlands, þegar hann sagði árið
2008; „ many qualities are required of
a judge… He or she must of course
know the law, and know how to apply
it, but the judge must also be wise to
the ways of the world.“ Þessi orð hans
eru algild að mínu mati.
með hliðsjón af framangreindu
má velta upp þeirri spurningu
hvort að bakgrunnur núverandi
dómara í Hæstarétti sé nægjanlega
fjölbreytilegur, hvort að val á
dómurum til setu í Hæstarétti sé háttað
þannig að tryggt sé að dómstóllinn
í heild teljist með öruggum hætti
endurspegla þá víðtæku þekkingu
á þjóðlífinu sem æðsti dómstóll
landsins verður að hafa og hvort
e.t.v. sé tilefni til að breyta reglunum
um skipan hæstaréttardómara til að
fjölga dómurum sem hafa fyrst og
fremst lögmannsreynslu. Forvitnilegt
væri að bera Ísland saman við
helstu nágrannaþjóðir okkar að
þessu leyti og ræða hvort að fjölgun
hæstaréttardómara með víðtæka
lögmannsreynslu sé æskileg.