Ægir - 01.06.2015, Qupperneq 16

16
fyrir hráefni. Ekki vildum við
lenda í því að landvinnslufólkið
hefði ekkert hráefni til þess að
vinna.“
Snorri segir að gríðarlegar
breytingar hafi orðið í sjávarút-
veginum frá því að hann byrjaði
á sjó á áttunda áratugnum.
„Stærsta breytingin lýtur senni-
lega að meðferð aflans. Það eru
gerðar miklar kröfur um gæði
hráefnisins og það er ekki vel
séð ef holin eru stærri en
kannski 5-7 tonn. Hér á árum
áður börðu menn sér á brjóst ef
þeir náðu inn risahollum. Slíkt
kemur ekki til greina í bolfiskin-
um í dag. Kælingin á fiskinum er
lykilatriði og það þróunarverk-
efni sem hefur verið í gangi
varðandi kælingu á fiskinum um
borð í Málmey SK lofar mjög
góðu, en þar er ekki lengur not-
ast við ís heldur snöggkælingu. Í
ljósi góðrar reynslu í Málmey er
þetta klárlega framtíðin.“
Túrarnir á ísfiskinum eru
mun styttri í dag en hér á árum
áður. Að hámarki er túrinn
fimm dagar og að meðaltali
segir Snorri að skipið komi með
80-90 tonn inn til löndunar. „En
þetta er mjög mismunandi og
fer allt eftir þörfum vinnslunnar
á hverjum tíma og því hversu
stóran fisk skipið kemur með að
landi. Það má segja að veiðarn-
ar séu fyrst og fremst markaðs-
drifnar, við veiðum í takti við
þarfir markaðarins og alltaf höf-
um við að leiðarljósi að koma
með sem best hráefni að landi.
Slæmur frágangur á aflanum
kemur ekki til greina og þaðan
af síður brottkast.“
Eftir tæplega fjörutíu ár á
sjónum segist Snorri ennþá
njóta sjómennskunnar. „Auðvit-
að grípur mann annað slagið
smá leiði en þá hvarflar hugur-
inn fljótt að öllum þeim góðu
stundum sem maður er búinn
að upplifa í þessu og þá gleymir
maður hinu. Ég hef mikla
ánægju af því að taka þátt og
fylgjast með þeirri tækniþróun
sem er verið að vinna að í grein-
inni, m.a. í FISK Seafood, sem
miðar stöðugt að því að auka
verðmæti aflans. Þetta á við um
kælingu á fiskinum og margt
fleira.“
Á meðan einhver vill hafa mig í
vinnu
Snorri ætlar að halda áfram á
sjónum „á meðan einhver vill
hafa mig í vinnu,“ eins og hann
orðar það. Á Klakki hafa menn
þann háttinn á að róa í tvo túra
og eru síðan í fríi þriðja túrinn
og því segir Snorri að sjó-
mennskan í dag sé mun fjöl-
skylduvænni vinna en hér á ár-
um áður þegar túrarnir voru
mun lengri. „Þegar ég var á
sjónum með pabba í gamla
daga kom fyrir að maður fór á
sjóinn vestur á Flæmska í byrj-
un júní og kom ekki aftur heim
fyrr en komið var fram í sept-
ember. Núna er allt annað uppi
á teningnum og þegar á heild-
ina er litið er sjómennskan mun
fjölskylduvænna starf.“
Snorri í skipstjórastólnum á Klakki. „Starf skipstjórans getur á köflum verið einmanalegt, enda erum við löngum stundum einir uppi í brú. En það
er mikilvægt að gefa sér tíma fyrir og eftir vakt til að spjalla við mennina um borð. Þetta er lítið samfélag og því er mikilvægt a allir vinni hlutina vel
saman.“