Fréttablaðið - 13.06.2015, Blaðsíða 108

Fréttablaðið - 13.06.2015, Blaðsíða 108
13. júní 2015 LAUGARDAGUR| MENNING | 50 „Ég vinn mest á pappír á þessari sýningu en það eru þarna bæði tví- og þrívíð verk, gjörningur, hljóðverk og vídeó og dans þannig að við erum alveg að klára þetta,“ segir Mireya Samper um sýninguna Endurvarp sem verður opnuð í Listasafninu á Akureyri í dag. Sýningin endurspeglar ferli og áhrif sem Mireya hefur unnið með og upplifað, bæði á Íslandi og í Japan, undanfarin misseri. Fjallað er um innri og ytri kosmós, óendan- leikann, eilífðina, endurtekninguna og hringrásina – innri og ytri hring- rás. Á sýningunni er að finna innsetn- ingu, tví- og þrívíð verk eftir Mireyu ásamt verkum eftir japönsku gesta- listamennina Tomoo Nagaii sem samdi hljóðverk með innsetning- unni og vídeóverk eftir Higuma Haruo unnið upp úr samvinnu hans og Mireyu með sömu innsetningu. Þá er einnig japanska gjörningalista- konan Kana Nakamura þátttakandi í sýningunni. „Ég er búin að vera fjórum sinn- um í Japan allt frá 2000 og mislengi hverju sinni. Það kom fyrst þann- ig til að ég var að sýna á lista hátíð á Indlandi þar sem ég kynntist jap- önskum listamanni sem bauð mér að koma til Japans að sýna á listahátíð þar. Ég heillaðist afskaplega mikið af landinu og menningunni en þó fyrst og fremst listheiminum. Þetta var eitthvað sem togaði sífellt sterkar í mig. Síðan þetta kom til hef ég mikið verið að rannsaka menningu þeirra og list, jafnhliða því að vera að garfa í japönskum efnum og áhrifum. Svo var ég þátttakandi í stórri samsýningu í Litháen þar sem var mikið af Japönum. Þegar ég var að pakka saman þá gekk hjá virtur sýningarstjóri, leit á verkin mín og sagði: „Þetta er eftir japanskan karl- mann.“ Mér fannst þetta afskaplega skemmtilegt en það sýnir eflaust líka hversu mikið þessi menning hefur fallið að því sem ég er að gera.“ Margir hafa á orði að í Japan sé ákaflega hart samkeppnissamfélag þar sem hraði og tækni ráða öllu. En Mireya segist ekki finna mikið fyrir þessu. „Nei, þetta er svo skipt samfélag, en það er helst að þeir Íslendingar sem hafa aldrei komið til Japans finni hjá sér þörf til að segja mér hvernig þetta er,“ segir Mireya og hlær og bætir við: „Lista- mannasamfélagið virðist ekki vera litað af þessari hörðu samkeppnis- hyggju. Japanskir listamenn eru ljúfir hver við annan – jafnvel frem- ur en íslenskir ef eitthvað er. Þeir eru að minnsta kosti lausir við það stress og þau formlegheit sem fólk þekkir kannski frekar úr viðskipta- heiminum.“ Mireya segir að það séu einhver óræð en áþreifanleg tengsl á milli Íslands og Japans, þessara tveggja eldeyja í ólgandi hafinu. „Ég finn mikið fyrir þessum tengslum. Lista- menn þessara þjóða virðast eiga það sameiginlegt að vera í sterkum tengslum við náttúruna og menning- arsögu sinna þjóða. Þetta er eitthvað sem er farið að miklu leyti í Evrópu og í þessum steinsteypusamfélögum. Ég held að þetta sé alveg ómeðvitað en strengurinn er til staðar enda margt sameiginlegt með okkur eins og að vættatrú lifir líka góðu lífi í Japan. Vonandi munu sýningar gestir líka finna þennan streng á sýning- unni hér fyrir norðan. Hann er vel þess virði.“ magnus@frettabladid.is Óræður en áþreifanlegur strengur Mireya Samper opnar í dag sýninguna Endurvarp í Listasafninu á Akureyri en hún hefur á síðustu árum unnið mikið í Japan og orðið fyrir miklum áhrifum af japönskum list- og menningarheimi. Mireya hefur að auki í fylgd með sér þrjá japanska gestalistamenn alla leið til Akureyrar. Ég finn mikið fyrir þessum tengslum. Lista- menn þessara þjóða virðast eiga það sam- eiginlegt að vera í sterk- um tengslum við náttúr- una og menningarsögu sinna þjóða. Rakel Steinarsdóttir sýnir í grafík- sal Hafnarhússins um þessar mund- ir sýninguna Snart hjarta. Sýningin var opnuð fyrir liðlega viku og vakti umtalsverða athygli en stendur þó aðeins fram yfir helgina. Rakel byggir gjarnan verk sín á innsetningum í rými þar sem umfjöllunarefnin eru ýmiss konar hversdagslegir hlutir sem eru hluti af ferli eða hringrás sem er skráð og sett í annað samhengi. Hér vinnur hún tímatengt verk þar sem efniviðurinn er rekaviður. Rakel segir að hugmyndir verk- anna komi víða að og þau geta skírskotað til margra hluta. „Oft vinn ég þannig að náttúran eða umhverfið skapar hluta af verkinu og ég útfæri það svo, stundum á undan og stundum á eftir. Þegar ég tíndi rekann var krepp- an mikið í umræðunni og fannst mér því áhugavert að nýta mér auðlind sem var fleygt á land eftir dyntum veðurs og stöðu tungls. Í gegnum aldirnar hefur rekinn auð- vitað verið nýttur til margra hluta eins og til húsbygginga og sem girðingarefni.“ - mg Snart hjarta ������������������������������������������������������������������������������������������������ ������������������������������������� ����������������������� �������������� ���� ��������������������������� � � � � � � � � � � � � � � � �������������������������������������������������� ����� ������������������������������������������������������������ ������������������������������������������������������ �������������������������������������������������������� ���������������� �������������������������������������������� ������������������������������������������������������������� ��������������������������������������������������������� ����������������������������������������������� �� ��������������������������������������������������������� ���� �������������������������������������������������� �������������� ��������������������������������������������� ������������������� ���������������������������������������� ��������������������������������������������������������� ������������������������������������������������� ����������������������������������������������������� ����������������������������������������������������������� ������������������������������������������������� ������������������������������������������������������� ��������������������������������������������������������� ����������������������������������������������������� ������� ��������������������������������� ��������������������������������
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.