Fréttablaðið - 13.06.2015, Side 108

Fréttablaðið - 13.06.2015, Side 108
13. júní 2015 LAUGARDAGUR| MENNING | 50 „Ég vinn mest á pappír á þessari sýningu en það eru þarna bæði tví- og þrívíð verk, gjörningur, hljóðverk og vídeó og dans þannig að við erum alveg að klára þetta,“ segir Mireya Samper um sýninguna Endurvarp sem verður opnuð í Listasafninu á Akureyri í dag. Sýningin endurspeglar ferli og áhrif sem Mireya hefur unnið með og upplifað, bæði á Íslandi og í Japan, undanfarin misseri. Fjallað er um innri og ytri kosmós, óendan- leikann, eilífðina, endurtekninguna og hringrásina – innri og ytri hring- rás. Á sýningunni er að finna innsetn- ingu, tví- og þrívíð verk eftir Mireyu ásamt verkum eftir japönsku gesta- listamennina Tomoo Nagaii sem samdi hljóðverk með innsetning- unni og vídeóverk eftir Higuma Haruo unnið upp úr samvinnu hans og Mireyu með sömu innsetningu. Þá er einnig japanska gjörningalista- konan Kana Nakamura þátttakandi í sýningunni. „Ég er búin að vera fjórum sinn- um í Japan allt frá 2000 og mislengi hverju sinni. Það kom fyrst þann- ig til að ég var að sýna á lista hátíð á Indlandi þar sem ég kynntist jap- önskum listamanni sem bauð mér að koma til Japans að sýna á listahátíð þar. Ég heillaðist afskaplega mikið af landinu og menningunni en þó fyrst og fremst listheiminum. Þetta var eitthvað sem togaði sífellt sterkar í mig. Síðan þetta kom til hef ég mikið verið að rannsaka menningu þeirra og list, jafnhliða því að vera að garfa í japönskum efnum og áhrifum. Svo var ég þátttakandi í stórri samsýningu í Litháen þar sem var mikið af Japönum. Þegar ég var að pakka saman þá gekk hjá virtur sýningarstjóri, leit á verkin mín og sagði: „Þetta er eftir japanskan karl- mann.“ Mér fannst þetta afskaplega skemmtilegt en það sýnir eflaust líka hversu mikið þessi menning hefur fallið að því sem ég er að gera.“ Margir hafa á orði að í Japan sé ákaflega hart samkeppnissamfélag þar sem hraði og tækni ráða öllu. En Mireya segist ekki finna mikið fyrir þessu. „Nei, þetta er svo skipt samfélag, en það er helst að þeir Íslendingar sem hafa aldrei komið til Japans finni hjá sér þörf til að segja mér hvernig þetta er,“ segir Mireya og hlær og bætir við: „Lista- mannasamfélagið virðist ekki vera litað af þessari hörðu samkeppnis- hyggju. Japanskir listamenn eru ljúfir hver við annan – jafnvel frem- ur en íslenskir ef eitthvað er. Þeir eru að minnsta kosti lausir við það stress og þau formlegheit sem fólk þekkir kannski frekar úr viðskipta- heiminum.“ Mireya segir að það séu einhver óræð en áþreifanleg tengsl á milli Íslands og Japans, þessara tveggja eldeyja í ólgandi hafinu. „Ég finn mikið fyrir þessum tengslum. Lista- menn þessara þjóða virðast eiga það sameiginlegt að vera í sterkum tengslum við náttúruna og menning- arsögu sinna þjóða. Þetta er eitthvað sem er farið að miklu leyti í Evrópu og í þessum steinsteypusamfélögum. Ég held að þetta sé alveg ómeðvitað en strengurinn er til staðar enda margt sameiginlegt með okkur eins og að vættatrú lifir líka góðu lífi í Japan. Vonandi munu sýningar gestir líka finna þennan streng á sýning- unni hér fyrir norðan. Hann er vel þess virði.“ magnus@frettabladid.is Óræður en áþreifanlegur strengur Mireya Samper opnar í dag sýninguna Endurvarp í Listasafninu á Akureyri en hún hefur á síðustu árum unnið mikið í Japan og orðið fyrir miklum áhrifum af japönskum list- og menningarheimi. Mireya hefur að auki í fylgd með sér þrjá japanska gestalistamenn alla leið til Akureyrar. Ég finn mikið fyrir þessum tengslum. Lista- menn þessara þjóða virðast eiga það sam- eiginlegt að vera í sterk- um tengslum við náttúr- una og menningarsögu sinna þjóða. Rakel Steinarsdóttir sýnir í grafík- sal Hafnarhússins um þessar mund- ir sýninguna Snart hjarta. Sýningin var opnuð fyrir liðlega viku og vakti umtalsverða athygli en stendur þó aðeins fram yfir helgina. Rakel byggir gjarnan verk sín á innsetningum í rými þar sem umfjöllunarefnin eru ýmiss konar hversdagslegir hlutir sem eru hluti af ferli eða hringrás sem er skráð og sett í annað samhengi. Hér vinnur hún tímatengt verk þar sem efniviðurinn er rekaviður. Rakel segir að hugmyndir verk- anna komi víða að og þau geta skírskotað til margra hluta. „Oft vinn ég þannig að náttúran eða umhverfið skapar hluta af verkinu og ég útfæri það svo, stundum á undan og stundum á eftir. Þegar ég tíndi rekann var krepp- an mikið í umræðunni og fannst mér því áhugavert að nýta mér auðlind sem var fleygt á land eftir dyntum veðurs og stöðu tungls. Í gegnum aldirnar hefur rekinn auð- vitað verið nýttur til margra hluta eins og til húsbygginga og sem girðingarefni.“ - mg Snart hjarta ������������������������������������������������������������������������������������������������ ������������������������������������� ����������������������� �������������� ���� ��������������������������� � � � � � � � � � � � � � � � �������������������������������������������������� ����� ������������������������������������������������������������ ������������������������������������������������������ �������������������������������������������������������� ���������������� �������������������������������������������� ������������������������������������������������������������� ��������������������������������������������������������� ����������������������������������������������� �� ��������������������������������������������������������� ���� �������������������������������������������������� �������������� ��������������������������������������������� ������������������� ���������������������������������������� ��������������������������������������������������������� ������������������������������������������������� ����������������������������������������������������� ����������������������������������������������������������� ������������������������������������������������� ������������������������������������������������������� ��������������������������������������������������������� ����������������������������������������������������� ������� ��������������������������������� ��������������������������������
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.