Glóðafeykir - 01.11.1971, Blaðsíða 21

Glóðafeykir - 01.11.1971, Blaðsíða 21
GLÓÐAFEYKIR 21 mosann. Þess vegna sækir það í kröfs hestanna. Allt þetta fé hefur fjögur til átta stór og snúin horn, nema hvað eitt stendur venjulega beint fram úr enninu. Hér birtist vísdómur forsjónarinnar, því að þessa horns þarfnast féð til þess að verja sig ásókn stórra ránfugla. Ernir eru svo grimmir, að þeir ráðast á fjögurra til fimm ára börn, þegar þeir hafa komizt upp á það að éta mannakjöt af sjóreknum líkum. íslenzka smjörið er fjarska hárugt og verður grænt og svart, af því að það er ekki saltað. Á íslandi eru norðurljós nú tíðari en áður var, en þau myndast með þeim hætti, að eldur kviknar í brennisteinsgufum, sem stíga upp af eldfjöllunum. íslendingar segja fyrir veður eftir lit og hreyf- ingum þessara norðurljósa. Við hrævarelda er hið huglausa og fávísa fólk á Islandi aftur á móti ofurhrætt. Þegar það verður vart við slík fyrirbæri, hefur það skjót handtök og lokar dyrum híbýla sinna, svo að hrævareldurinn nái ekki að sameinast arineldinum, því að þá gæti kviknað í kot- unum. Xauðsyn brýtur lög. Fyrir nokkru gekk á íslandi mannskæð bólusótt, og fólkið hrundi niður. \regna mannfæðarinnar, sem þetta hafði 1 för með sér, var það ráð tekið að leyfa ógiftu kvenfólki að eiga allt að sex börn að óskertum kvenlegum sóma og jómfrúdómi. Þetta ágæta lagaboð varð þó að afturkalla fyrr en varði, því að stúlkurnar notuðu réttindin allt of freklega. íslenzkum konum verður ekkert um barnsburð. Þær fæða af sér afkvæmið þjáningarlítið, baða sig á eftir og hlaupa síðan burt. Barn- ið hafa þær ekki á brjósti nema fáeina daga, og síðan er það sett á gólfið hjá keri með volgri mysu, og úr því drekkur það með fjöður- staf að vilja sínum. Lyndiseinkunnir og venjur. íslendingar eru svo huglausir, að þeir þola ekki að hleypa skoti úr byssu, og erlendis sýkjast þeir og deyja af óyndi. Matargerð þeirra er viðbjóðsleg, því að þeir bragða ekki annað en það, sem úldið er og skemmt. Brennivín er kjördrykkur þeirra, bæði karla og kvenna, og oft fara prestarnir drukknir í stólinn, og stundum er allur söfnuður-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Glóðafeykir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Glóðafeykir
https://timarit.is/publication/1145

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.