Glóðafeykir - 01.11.1971, Blaðsíða 23

Glóðafeykir - 01.11.1971, Blaðsíða 23
GLÓÐAFEYKIR 23 Staðið á teignum í fimmtíu og fimm ár Magnús H. Gislason rceðir við Jón Björnsson. Skyldu þeir vera margir ofar moldu, íslendingarnar, sem stundað hafa verzlunarstörf lengur en hann? Mér er það mikið til efs. Tutt- ugu og fjögurra ára gamall hófst hann handa á vettvangi verzlunar- innar, sjötíu og níu ára gamall, eða fyrir einu ári, skrifaði hann síðustu nótuna. Fimmtíu og fimm ára varðstaða. Og þó aldrei unnið fyrir sjálfan sig, alltaf verið annarra þjónn, en rækt það hlutverk með þeim hætti, að trauðla verður betur gert. Og hver er svo maðurinn? Ja, hver annar en hann „Jón hjá Briem“, „Jón í Gránu“. „Jón hjá Briem“ hóf verzlunarstörf hjá Kristni kaupmanni Briem á Sauðárkróki árið 1915 og starfaði þar í 23 ár. Þá réðst hann til Kaupfélags Skagfirðinga og vann þar í 32 ár, lengstum deildarstjóri í Gránu, matvöru- og búsáhaldadeild kaupfélagsins. Þar hefur hann verið vakinn og sofinn öll þessi ár, ávallt jafn traustur og samvizkusamur, ávallt jafn hlýr og háttvís, ætíð reiðubúinn að leysa hvers manns vanda, eftir því sem unnt var. Þess vegna sagði líka Magnús skáld á Yöglum eitt sinn þessi orð, sem menn hafa ekki síðan gleymt: „Ytri-búðin“, — en svo var Grána oft nefnd af því að hún stóð norðar af tveimur búðum kaupfélagsins, en fleiri voru þær ekki um iangt skeið, — „Ytri-búðin, það er bezta búð í heimi“. Við vorum þá að fara heim af kaupfélagsfundi, nokkrir félagar úr Bliinduhlíð. Höfðum að fundi loknum setzt að gleðskap heima hjá Stefáni heitn- um Vagnssyni, — en hús hans á Sauðárkróki rnátti heita eins konar íélagsheimili Blöndhlíðinga, — áttum vörur læstar inni í Ytri-búð, en nú var klukkan orðin tvö að nóttu. Einhver gat þess, að varning- ur okkar kynni e. t. v. að hafa verið látinn út á tröppur Gránu áður en lokað var, og þótti okkur því einsætt að athuga það. En er við komum sunnan götuna stóð Jón úti fyrir húsi sínu, kvaðst hafa búizt t ið að við vildum hafa dót okkar með heim og því talið sjálfsagt að vaka eftir okkur. Og þá var það, sem Magnús á Vöglum gat Ytri- búðinni framangreinda ágætiseinkunn. Hér var þó auðvitað ekki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Glóðafeykir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Glóðafeykir
https://timarit.is/publication/1145

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.