Glóðafeykir - 01.11.1971, Blaðsíða 28

Glóðafeykir - 01.11.1971, Blaðsíða 28
28 GLÓÐAFEYKIR — Já, ágætlega. Starfið féll mér vel og Briem var ágætur húsbóndi og þau hjónin bæði. Þetta var, eins og ég sagði áðan, í öndverðri fyrri heimsstyrjöldinni. Innfluttar vörur fóru mjög hækkandi í verði og var það tilfinnanlegt fyrir fólk, því að kaup hækkaði ekki né held- ur innlendar framleiðsluvörur, a. m. k. ekki landbúnaðarafurðir. \rerðhækkanir voru svo örar árið 1917, að t. d. sykur fór úr 1 kr. kg. upp í 4—5 kr., eftir því livort um melís eða strásvkur var að ræða. Mér finnst undravert, nú þegar ég lít til baka, hvernig menn hér í Króknnm fóru að því að lifa á þessum árum. Atvinnuleysi mátti í raun og veru heita hér algert yfir veturinn. Nú, á vorin var það svo fuglaveiðin við Drangey og dálítið um róðra. Menn gátu lagt inn ögn af fiski og söltuðu svo ofurlítið handa sér til vetrarins. En yfir- leitt var mjög erfitt fyrir fjölskyldufólk og mundi vera kölluð alger neyð nú. En, — eins og þar stendur: Neyðin kennir naktri konn að spinna. Þegar fastast svarf að, tóku menn að leita nýrra lífsbjargar- leiða. Og fangaráðið varð — að fá sér kýr. Þar var þó mjólkurdrop- inn. Og smátt og smátt komu menn sér upp nokkrum bústofni, kúm og sauðfé. En heyskapur var því miður ekki nærtækur, sízt til að byrja með. Menn fengu lánaðar engjar frammi á Eylendi og var þar oft fjöldi manna héðan úr Króknum við heyskap, lengri eða skemmri tíma. Svo fóru menn að fá útmælda bletti hér í nágrenninu og brutu til túnræktar. Raunar voru það nú kannski einkum liinir efnaðri þorpsbúar, sem á því höfðu ráð. Ég tel engan vafa á því, að þetta framtak, þessi búskapur, bjargaði mörgum frá hreinum sulti á þessum árum. Peninga höfðu menn yfirleitt enga handa á milli. En menn höfðu í sig og á. Kröfurnar voru litlar og fólk sýndist hafa það furðu gott. Ég kom víða á heimili manna á þessum dögum, var víða kunnugur og held ég geti nokkuð um þetta borið. En húsnæðið var víða hörmulegt, einkum tóku þrengslin út yfir. Ekki var ótítt að heilar fjölskyldur byggju í einu herbergi og elduðu þar jafnvel einn- ig. Okkur finnst ótrúlegt nú, að þetta skyldi geta gengið. Og auð- vitað var þetta ekki heilsusamlegt. En þrátt fyrir peningaleysi og húsnæðisskort finnst mér að fólkið hafi ekki aðeins verið furðulega ánægt, það var hreint og beint glaðlegt, miklu glaðara en nú. Ég heyri t. d. fólk því nær aldrei hlæja eins hjartanlega né mikið og það gerði þá. Fólkið var fátækara en glaðara. Bezt gæti ég trúað að áhyggjurnar vaxi með vehneguninni. — Hvaða verzlanir voru í Króknum þegar þú byrjaðir hjá Briem? — Þegar é°; kom hinoað voru hér Höfnersverzlun, sem Tómas o o o
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Glóðafeykir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Glóðafeykir
https://timarit.is/publication/1145

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.