Glóðafeykir - 01.11.1971, Síða 48

48
GLÓÐÁFEYKIR
Ungur fluttist Þorvaldur með foreldrum sínum að Auðkúlu i
Svínadal og ólst þar upp að mestu. Nam í Flensborgarskóla og tók
þaðan gagnfræðapróf. Kennarapróf 1904. Stundaði kennslu í Svína-
vatnshreppi næstu vetur. Reisti bú í Þver-
árdal 1910 og bjó þar eitt ár, þá í Mörk á
Laxárdal 1911 — 1915. Brá þá búi, fluttist til
Sauðárkróks, tók að sér stjórn sjúkrahússins
þar og hafði hana á hendi til 1920; var jafn-
framt kennari við barnaskóla 02 unglinga-
skóla staðarins. Bóndi í Brennigerði í Borg-
arsveit 1920—1931; hvarf þá aftur til Sauð-
árkróks, tók upp kennslu að nýju og stund-
aði æ síðan, lengstum við áðurgreinda skóla,
en annaðist þó farkennslu um hríð í Skarðs-
og Rípurhreppum. \rar talinn ágætur kenn-
ari enda þannig gerður, að börn og ungl-
ingar löðuðust að honum og báru til hans óskorað traust.
Þorvaldur gegndi margháttuðum trúnaðarstörfum. í Skarðshreppi
sat hann í hreppsnefnd og skattanefnd. A Sauðárkróki var hann
hreppstjóri 14 ár, settur sýslumaður oftar en einu sinni, endurskoð-
andi Sparisjóðs Sauðárkróks, verkstjóri við sláturhús m. m.
Arið 1909 kvæntist Þorvaldur Salóme Pálmadóttur bónda á Ytri-
Löngumýri í Blöndudal, Jónssonar varaþingmanns og bónda í Sól-
heimum í Svínadal, Pálmasonar, og konu hans Ingibjargar Eggerts-
dóttur bónda að Skefilsstöðum á Skaga, Þorvaldssonar. Salóme and-
aðist 1957. Börn þeirra hjóna eru 4: Svavar, bifreiðastj. í Reykjavík,
Þorvaldur, kaupmaður á Sauðárkróki, Ingibjörg, húsfr. á Selfossi og
Guðbjörg, húsfr. í Reykjavík.
Þorvaldur Guðmundsson var mikill myndarmaður í sjón, friður
sýnum og höfðinglegur, svo að athygli vakti. Hann var hár maðnr
og þrekvaxinn, bjartur á yfirbragð. Hann var greindur maður og
fágætlega prúður, hófsamur í hverjum hlut, glaðvær og skemmtinn,
mikill skapsmunamaður en stilltur vel, friðsamur maður og fús til
allrar fyrirgreiðslu, drengur góður og vinsæll. Hann var mikill trú-
maður, unni kirkju og kristni heilum huga.
Þorvaldur Guðmundsson var listhneigður maður. Ljóði og söng
unni hann um annað fram; lék ágætlega á hljóðfæri og hafði óvenju
mjúka og blæfagra bassarödd. Hann var einn af stofnendum Bænda-
kórs Skagfirðinga, sem víðknnnur var á sínum tíma, og söng með