Glóðafeykir - 01.11.1971, Side 54

54
GLÓÐAFEYKIR
þar syðra, hvarf aftur norður hingað í heimahaga, reisti bú á Ing-
veldarstöðum syðri á Reykjaströnd 1916 og bjó þar til 1921, þá á
Daðastöðum í sömu sveit til 1946 og síðar á Steini til æviloka.
Arið 1921 kvæntist Jón Sigfriði Jóhannsdóttur síðast bónda á Hóli
á Skaga, albróður Sigtryggs bónda á Framnesi í Blönduhlíð, Jóna-
tanssonar, og bústýru hans Valgerðar Ásmundsdóttur, bónda í Þúf-
um í Óslandshlíð o. v., Ármundssonar, og konu hans Ingibjargar
Þorláksdóttnr. Lifir Sigfríður mann sinn.# Börn þeirra hjóna eru 5:
Fjóla, húsfr. á Akureyri, Páll, rafvirki, Akureyri, Sigurfinnur, raf-
veitustarfsm., Sauðárkróki, Friðvin, vélstj. í Hofsósi og Halldór,
bóndi á Steini.
Jón á Steini var naumlega meðalmaður á vöxt, kvikur og snar í
hreyfingum, glaðlegur á svip og oftast broshýr. Hann var gæddur
miklu lífsfjöri, harðskarpur til vinnu og ágætur verkmaður, að
hverju sem hann gekk; var því eftir honum sótzt til starfa, enda kom
þar og enn til frábær trúmennska hans og samvizkusemi. Jón var
greindur maður, heilsteyptur, hafði ákveðnar skoðanir á opinberum
málum. Hann var félagslyndur, samvinnutnaður eindreginn, mörg
ár fulltrúi á aðalfundum K. S. Hann sat í hreppsnefnd um skeið;
var einn af stofnendum Lestrarfélags Skarðshrepps og formaður þess
lengi. Þá var hann og mörg ár forðagæzlumaður og rækti það starf
sem önnur af stakri trúmennsku. Lengi var hann póstnr á Reykja-
strönd og farnaðist vel, enda röskur ferðamaður.
Jón á Steini var traustur og farsæll bóndi, vann að miklum um-
bótum á jörð sinni hin síðari árin. Hann var sérstaknr snyrtimaður
í búnaði sem og öðru.
Ingimar Jónsson, vinnumaður í Ási í Hegranesi, lézt Jr. 3. dag
marzmánaðar 1962, tæplega þrítugur að aldri, fæddur að Asi 19.
apríl 1932. Voru foreldrar hans Jón bóndi og hreppstjóri í Ási Sig-
urjónsson, bónda á Bessastöðum í Sæmundarhlíð, Jónssonar hrepp-
stjóra á Hóli, Jónssonar, og kona hans Lovísa Guðmundsdóttir
bónda og sýslunefndarmanns í Ási og konu hans Jóhönnu Einars-
dóttur, sjá Glóðaf. 1968, 8. h. bls. 44.
Þrítugur maður á sér að jafnaði hvorki mikla sögu né margbrotna.
Ingimar í Ási var þar eigi undantekning. Var og hinn skammi ferill
hans fábrotnari en ella — a. m. k. á ytra borði — fyrir sakir þess, að
Sigfríður lézt 17/3 1971.