Glóðafeykir - 01.11.1971, Síða 55

GLOÐAFEYKIR
55
hann dvaldi ævina alla heima þar í Asi og
vann búi foreldra sinna alla stund, eftir að
upp komst.
Ingimar var í hærra lagi og giannvaxinn,
vel á sig kominn, bjartur á yfirbragð, fríður
sýnum, svipurinn hlýr og góðlegur. Hann
var sérstaklega prúður í háttum og ljúfur í
viðmóti, aseðadrenour, öllum harmdauði.
Með honum féll efnismaður í blóma lífs.
Inarimar dó ókvæntur oa: barnlaus.
Gunnlaugur Björnsson, kennari og bóndi í Brimnesi í Viðvíkur-
sveit, lézt þ. 14. marz 1962. Hann var fæddur á Narfastöðum í Við-
víkursveit 26. júní 1891, sonur Björns bónda þar o. v. Gunnlaugs-
sonar og konu hans Halldóru Magnúsdóttur, sjá Glóðaf. 5. h. bls. 30.
Gunnlaugur óx upp með foreldrum sínum. Lauk prófi frá Kenn-
araskóla íslands 1916. Stundaði bamakennslu næstu árin þrjú, og
ónnur 3 ár, 1919—1921, kenndi hann við Hólaskóla. Fór að því búnu
utan til náms við lýðháskólana í Askov á Jótlandi og Voss í Noregi
1922—1923. Starfsmaður LTngmennasambands íslands 1923—1928 og
jafnframt ritstjóri Skinfaxa; gegndi þá og einnig kennslustörfum við
Samvinnuskólann um þriggja vetra skeið. Kennari við Hólaskóla
1928—1932 og aftur 1934—1952. Góður kennari og mjög vinsæll af
nemendum. Gat eisá glaðari mann en Gunnlaug, er nemendur stóðu
sig vel á prófi, enda lagði hann mikla alúð við kennsluna.
Gunnlaugur Björnsson fékkst löngum nokkuð við ritstörf. Samdi
rit um Hóla í Hjaltadal, er út kom 1957. Á 75 ára afmæli Hólaskóla,
árið 1957, kom frá hans hendi bókin Hólastaður, mikil bók og nterk,
þar sem m. a. er skrá um alla Hólasveina. Hann annaðist og nokkur
ár ritstjórn Búfræðingsins, er var um margt hið bezta rit. Gunn-
laugur hneigðist mjög að íslenzkum fræðum og vann sitthvað á því
sviði. Hann átti hlut að samningu hins gagnmerka rits, Jarða- og
búendatal í Skagafjarðarsýslu 1781 — 1858. Síðustu mánuðina, sem
hann lifði, vann hann að Æviskrám Skagfirðinga.
Árið 1925 kvæntist Gunnlaugur Sigurlaugu Sigurðardóttur bónda
á Hvalnesi á Skaga, Jónssonar bónda að Tungu í Stíflu, Steinssonar,
og konu hans Guðrúnar Símonardóttur bónda í Brimnesi, Pálmason-
ar. Reistu þau bú í Brimnesi 1929 og bjuggu þar upp þaðan við hinn
bezta farnað, enda samvalin um búhyggni og forsjálni. Lifir Sigur-
Ingimar Jónsson, Asi