Glóðafeykir - 01.11.1971, Page 60

Glóðafeykir - 01.11.1971, Page 60
60 GLÓÐAFEYKIR framsækinn, en ekki alltaf framsýnn að sanra skapi og reiknaði stund- um skakkt, þessi hárglöggi reikningsmaður. Gestrisinn var hann með afbrigðum, höfðingi sjálfur og höfðingjadjarfur, en lítillátur og Ijúf- ur við þá, sem minna áttu undir sér. Þeir, sem umkomulitlir eru kallaðir, áttu engan mann að einlægara eða trúrra vini en sr. Lárus. Hann var einstakur greiðamaður, vildi öilum gott gera, mikili mannkostamaður haldinn augljósum brestum. Hjartað var úr gulli, liöfuðið margslungið þáttum mikilia vitsmuna og vangæzlu. Sr. Lárus var andans maður. En ekki var hann allur í andanum. Hann lét sér ekkert mannlegt óviðkomandi. Hann luigsaði rnikið og talaði um félagsmál ýmis, búnaðarmál, atvinnumál, sveitarmáiefni og landsmál og ótal margt fleira. En skoðanir hans og málflutningur o o o o O féll ekki ávaiit öðrum í geð, enda fór hann oftast eigin götur og ekki trútt um, að stundum lægju þær leiðir þversum nokkuð. Gat þá á ýmsu oltið um samkomulag við sveitunga og sóknarbörn. Ailt varð þetta til þess, að aldrei bar undir hann þau mannaforráð, er hann taldi sig kjörinn til að fara með. Hitt er víst, að sóknarbörn hans og sveitungar báru til hans hlýjan hug og óskoraða góðvild. Séra Lárus var einlægur trúmaður, sannfærður spíritisti, frjáls- iyndur og víðsýnn guðfræðingur. Hann var óefað einn meðal snjöll- ustu ræðumanna sinna stéttarbræðra. Voru stólræður hans margar og útfararræður frábærar að allri gerð — byggingu, efni og orðfæri. Utan kirkju var hann skennntilegur ræðumaður, gamansamur og fyndinn, harðskeyttur, ef því var að skipta, og hæfði oftast í mark. Var og hvort tveggja, að bæði var hann málglaður og hafði líka oftast eitthvað til mála að leggja. Hann var samvinnumaður, eu vildi stund- um þar, eins og víðar, fara eigin slóðir. Lengi var hann deildarstjóri Akradeildar, sat aðalfundi K. S. og hleypti ósjaldan í þá miklu fjöri. Séra Lárus Arnórsson var skemmtilegur og ágætur félagi. Hann var mikill vinur söngs og ljóða og bar á hvort tveggja hið bezta skyn. Þessu héraði unni hann lieitum huga. Hann var að vísu ekki borinn Skagfirðingur, þótt hann ætti hingað ættir að rekja á aðra hönd. En lúngað í Skagafjörð kom hann í broddi lífs, fullur eldmóðs og áhuga á öllu, er til heilla mátti horfa, andlegra og efnalegra. Örlög og atvik. eigin víti og annarra, ollu því, að hann átti gegn ýmislegum audviðr- um að sækja. En í Blönduhlíð batt lrann rætur, sem eigi brustu. Andstæðinga átti hann oft, innan sveitar og utan, óvini aldrei. Séra Lárus á Miklabæ var lítils vaxtar á velli, en þó svo mikill fyrirferðar í vitund samferðamanna, að um hann skópust þjóðsögur í iifanda lífi.

x

Glóðafeykir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Glóðafeykir
https://timarit.is/publication/1145

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.